Όταν η “πράσινη” Τίνα χαράζει... “πράσινη” πολιτική

Στο δημόσιο θα πρέπει να παραμείνουν η ΔΕΗ, η ΕΥΔΑΠ και η ΔΕΠΑ, σύμφωνα με την κυρία Τίνα Μπιρμπίλη. Η «πράσινη Τίνα» ενσαρκώνει κάτι αόρατο, όπως είναι η πράσινη ανάπτυξη του κ. Παπανδρέου. Η κυρία Μπιρμπίλη μας προέκυψε στα ξαφνικά στην πολιτική σκηνή και φαίνεται να τυγχάνει της πλήρους κάλυψης από τον κ. Παπανδρέου σε ό,τι λέει και κάνει. Κι αυτό το γεγονός έχει ιδιαίτερη σημασία, όταν οι δηλώσεις της πράσινης κας Τίνας έρχονται μετά τις αποφάσεις των Βρυξελλών.

Τι είναι η πράσινη ανάπτυξη; (Η «πράσινη ανάπτυξη», τα πράσινα άλογα και οι μπίζνες των Παπανδρέου) Ειλικρινά δεν έχουμε καταλάβει μέχρι σήμερα. Μοιάζει να είναι ένα είδος κάποιας μυστικιστικής εκστρατείας. Σαν μία σταυροφορία που δεν...γίνεται στο όνομα του Ιησού, όπως συνέβαινε στον Μεσαίωνα, αλλά στο όνομα του περιβάλλοντος. Του νέου, δηλαδή, Θεού των απανταχού φιλεύσπλαχνων και εύπορων συμπολιτών μας που προσπαθούν εναγωνίως να εκφράσουν τον πλούσιο εσωτερικό τους κόσμο... (Η πράσινη ανάπτυξη του Jeffrey, τα πράσινα άλογα και ένα παραμύθι χωρίς "δράκο")

Τώρα, τι σχέση έχει η διατήρηση της ΔΕΗ υπό τον έλεγχο του δημοσίου με την «πράσινη ανάπτυξη», αυτό (τα τρία στάδια της προπαγάνδας) μόνο η κα Τίνα μπορεί να το εξηγήσει. Προσέξτε λίγο. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πιέζει εδώ και καιρό για το θέμα της ΔΕΗ. Κι ενώ έχουμε συμφωνήσει, όπως και με την αναγκαιότητα των 50 δισεκατομμυρίων ευρώ, βγαίνει μία υπουργός που πάντα έχει την κάλυψη του Πρωθυπουργού και εμφανίζεται ως η πιο ένθερμη οπαδός του κρατισμού.

Θα μπορούσε η κα Τίνα να ασχοληθεί με την απόφαση της ΔΕΗ που στέλνει στον κάλαθο των αχρήστων εκατοντάδες αιτήσεις ιδιωτών σε νησιά που θέλησαν να βάλουν φωτοβολταϊκά στην στέγη τους. Αλλά αυτές είναι λεπτομέρειες. Το σημαντικό, το μεγάλο είναι αυτό: Να μείνουν υπό κρατικό έλεγχο η ΔΕΗ, η ΔΕΠΑ, η ΕΥΔΑΠ. Να μην περιορίσει την επιχειρηματικότητα του κράτους. Πάση θυσία! Με οποιοδήποτε τίμημα. Ακόμη κι αν κινδυνεύουμε να χαρακτηριστούμε για άλλη μία φορά ανακόλουθοι στην Ευρώπη.

Αλλά η πολιτική ζωή έχει εκφυλιστεί και γι΄ αυτό δεν είναι υπεύθυνος ο λαός. Όταν οι πολιτικοί αναδεικνύονται επειδή συνάντησαν μία μέρα τον μέλλοντα πρωθυπουργό στο γυμναστήριο ή τον κέρασαν ούζο σε μία παραλία ενός νησιού, τότε κάτι δεν πάει καλά. Με το ίδιο το πολιτικό σύστημα που δείχνει να μην διαθέτει μηχανισμούς ανάδειξης των ανθρώπων εκείνων που μπορούν πραγματικά να προσφέρουν στην κοινωνία, επειδή το έχουν αποδείξει με την πολύχρονη επαγγελματική και κοινωνική τους δράση...
γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης

από το capital