Εκτός από ψεύτες και ηττημένοι, είναι πλέον και επικίνδυνοι!

Οι περισσότεροι διαβάσαμε εχθές και σήμερα την ανακοίνωση της S&P για την υποβάθμιση της μακροπρόθεσμης πιστοληπτικής δυνατότητας της χώρας από «ΒΒ+» σε «ΒΒ-», καθώς και το σκεπτικό της απόφασης της αλλά και την κυβερνητική αντίδραση.

Ας αρχίσουμε με το σκεπτικό της υποβάθμισης. Η εταιρεία S&P θεωρεί ότι η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να βγει στις αγορές έως το 2013, οπότε τελειώνει η εφαρμογή-ισχύς του περιβόητου μνημονίου και θα αναγκασθεί να...προσφύγει στον μηχανισμό ESM προκειμένου να εξυπηρετήσει τις λήξεις του Χρέους της. Αυτή η εξέλιξη όμως (προσφυγή στον ESM) προϋποθέτει την κρίση της βιωσιμότητας του Χρέους από ESM και ΔΝΤ. Στην δε περίπτωση που η κρίση είναι αρνητική, δηλαδή το Χρέος θεωρηθεί από ESM και ΔΝΤ ως μη βιώσιμο, τότε έχουμε επαναδιαπραγμάτευση χρέους, δηλαδή κούρεμα-haircut των ελληνικών ομολόγων.

Σε πάρα πολύ απλά Ελληνικά. Η S&P δεν κάνει τίποτε αυθαίρετο. Αλλά περιγράφει επακριβώς την απόφαση της ΕΕ της 25ης Μαρτίου, που ορίζει την διαδικασία ένταξης μίας χώρας στον ESM. Τώρα για το γεγονός ότι στην απόφαση της ΕΕ της 25ης Μαρτίου υπάρχει και η διαδικασία της επαναδιαπραγμάτευσης του Χρέους, που αντίκειται στην κυβερνητική πολιτική, τις ευθύνες ο Γιώργος Παπανδρέου δεν πρέπει να τις ζητήσει από την S&P αλλά από τον εαυτό του που πήγε και ψήφισε να υπάρχει ανοικτή η πιθανότητα επαναδιαπραγμάτευσης.

Όσο δε για το κυβερνητικό επιχείρημα ότι η χώρα θα βγει στις αγορές το 2012, οπότε δεν θα χρειασθεί να ενταχθεί στον μηχανισμό ESM, ας περιμένουν λίγες ημέρες την ανακοίνωση του επίσημου Ελλείμματος του 2010 και μετά τα ξανά-συζητάμε. Το οριστικό και πραγματικό Έλλειμμα Γενικής Κυβέρνησης του 2010 θα είναι μεγαλύτερο του 10% του ΑΕΠ και συνεπώς μεγαλύτερο του μνημονιακού στόχου που ορίζει ότι το Έλλειμμα Γενικής Κυβέρνησης το 2010 πρέπει να είναι 9,4% του ΑΕΠ.
Κατά συνέπεια, η S&P ούτε αυθαιρετεί ούτε ψέματα λέει.

Αυτός που πανηγύριζε την Παρασκευή ότι κέρδισε επιμήκυνση και μείωση επιτοκίου, ενώ στην απόφαση της ΕΕ δεν υπήρχε ούτε καν η λέξη Ελλάδα, ήταν ο Γιώργος Παπανδρέου και η υπό αυτόν ηγετική ομάδα.
Αυτός που ψήφισε να υπάρχει η πιθανότητα επαναδιαπραγμάτευσης του Χρέους από το 2013, ενώ ταυτόχρονα την απορρίπτει μετά βδελυγμίας και επιμονής, ήταν επίσης ο Γιώργος Παπανδρέου.
Αυτός που δίνει και νέες κρατικές εγγυήσεις ύψους περίπου 30 δις ευρώ στις τράπεζες, ενώ ήδη θα έπρεπε να ζητάει πίσω αυτά που έχει δώσει το Κράτος τα τελευταία χρόνια, είναι επίσης ο Γιώργος Παπανδρέου.

Σε πάρα πολύ απλά Ελληνικά. Ο Γιώργος Παπανδρέου και η υπό αυτόν ηγετική ομάδα, πρώτα διαπράττουν ηθελημένα ή αθέλητα το ένα λάθος μετά το άλλο και μετά τρέχουν να τα καλύψουν λέγοντας ψέματα και παριστάνοντας τον τιμητή των πάντων.
Το ένα ψέμα, όμως, φέρνει και άλλο ψέμα και ούτω καθ’ εξής, με αποτέλεσμα κάθε ημέρα που περνάει να γίνονται πιο αναξιόπιστοι.

Η Αποκορύφωση της αναξιοπιστίας!
Ενώ διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους ότι δεν θα προχωρήσουν ποτέ σε επαναδιαπραγμάτευση του χρέους, πηγαίνουν στην σύνοδο κορυφής της ΕΕ στις 25 Μαρτίου και ψηφίζουν υπέρ της επαναδιαπραγμάτευσης. Έτσι κόβουν τον δρόμο της χώρας στις αγορές, καταδικάζουν την ελληνική οικονομία στον μαρασμό, εν αναμονή της επαναδιαπραγμάτευσης και θέτουν τις βάσεις για την συνέχιση της μνημονιακής πολιτικής

Ενώ επιτίθενται, για επικοινωνιακούς λόγους, εναντίον των τραπεζών, προετοιμάζονται να τους δώσουν νέο πακέτο ενισχύσεων ύψους 30 δις ευρώ. Έτσι ακυρώνουν οποιαδήποτε μείωση του χρέους επιτευχθεί από την προσεχή επαναδιαπραγμάτευση, αφού πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι οι βασικοί μέτοχοι των τραπεζών δεν θα προχωρήσουν σε μεγάλες και σοβαρές αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου για να καλύψουν τις ζημιές από την επαναδιαπραγμάτευση και να επιστρέψουν τα χρήματα που έχουν πάρει από το κράτος, αλλά αντίθετα θα εγκαταλείψουν τις τράπεζες στην τύχη τους.

Στην Οικονομία η αξιοπιστία είναι το πιο πολύτιμο εφόδιο. Όποιος χάσει την αξιοπιστία του χάνει τα πάντα. Και ο Γιώργος Παπανδρέου και η υπό αυτόν ηγετική ομάδα χάνει πλέον τα τελευταία ψήγματα αξιοπιστίας που τις έχουν απομείνει. Με επικοινωνιακά τρυκ προσπαθεί να αποφύγει την διαπόμπευση και τον εξευτελισμό.

Τελευταία επιτυχία, η δήλωση της Τ. Μπιρμπίλη ότι θα κρατήσει το κράτος το 51% του μετοχικού κεφαλαίου κάποιων ΔΕΚΟ, αλλά θα δώσει το management.
Προσέξτε δηλαδή ανοησία, για να μην πω τίποτε άλλο χειρότερο. Θα πάρει ο ιδιώτης το management χωρίς να έχει αγοράσει την πλειοψηφία των μετοχών και χωρίς να έχει πληρώσει το δικαίωμα να ασκεί το management. Από το κράτος της νήσου του Πάσχα έως την Αλάσκα, όταν αλλάζει το management μίας εταιρείας πληρώνεται το αντίστοιχο τίμημα, είτε με αγορά μετοχών, είτε με επί πλέον καταβολή μετρητών. Σε όλα τα κράτη εκτός από το κράτος της κας Τ. Μπιρμπίλη!
Εκτός από ψεύτες και ηττημένοι, είναι πλέον και επικίνδυνοι!

από το Στοχασμός-Πολιτική