Ανασχηματισμός, το τελευταίο χαρτί του ΓΑΠ

Ανεξάρτητα από το αν οι Ευρωπαίοι μας αγαπάνε ή από το αν φοβήθηκαν τα χειρότερα από μία πιθανή κατάρρευση της Αθήνας, η ουσία παραμένει ή ίδια: Πήραμε στις Βρυξέλλες πολλά περισσότερα απ’ όσα δικαιούμαστε. Η συμφωνία της Παρασκευής αποτελεί για την Ελλάδα ακόμη μία ευκαιρία. Αρκεί να την εκμεταλλευτούμε και να μην την πετάξουμε στα σκουπίδια, όπως συνέβη με τόσες και τόσες άλλες ευκαιρίες που μας έχουν δοθεί στο παρελθόν. Γι΄αυτό κι ο ανασχηματισμός είναι προ των πυλών...

Η συμφωνία των Βρυξελλών δεν λύνει το πρόβλημα χρέους της Ελλάδας. Της επιτρέπει, όμως να κερδίσει χρόνο και να προχωρήσει στις απαραίτητες διαρθρωτικές αλλαγές στην Οικονομία της. Μέχρι σήμερα η κυβέρνηση στον τομέα αυτό έχει...αποτύχει παταγωδώς. Το τελευταίο χαρτί που έχει να παίξει ο κ. Παπανδρέου είναι αυτό του ανασχηματισμού. Στην πραγματικότητα, βέβαια, δεν φταίνε μόνο τα πρόσωπα για την αλλοπρόσαλλη εικόνα της κυβέρνησης.

Είναι σαφές ότι δεν έχει υπάρξει μέχρι σήμερα σωστός συντονισμός. Δεν έχει υπάρξει σωστό management. Όσοι κλήθηκαν να λειτουργήσουν «αντί αυτού» στο εσωτερικό της χώρας και όσο ο κ. Παπανδρέου αναλωνότανε σε επαφές με ξένους ηγέτες, απέτυχαν οικτρά. Τώρα ο κ. Παπανδρέου καλείται να πάρει ο ίδιος τα ηνία της κυβέρνησής του και να κυβερνήσει.

Μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει μία ιδιωτικοποίηση, δεν έχουν προχωρήσει οι διαρθρωτικές αλλαγές. Ακόμη κι όσες έγιναν, πραγματοποιήθηκαν κάτω από την αφόρητη πίεση της τρόικας, δίχως να έχει προηγηθεί η απαραίτητη συζήτηση με την κοινωνία. Όχι γιατί δήθεν δεν υπήρξε χρόνος για διάλογο και συναίνεση, αλλά διότι ο χρόνος σπαταλήθηκε σε ανούσια πράγματα.

Η Ευρώπη αποφάσισε να βοηθήσει για άλλη μία φορά την Αθήνα (όπως και το Δουβλίνο), αλλά δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για το τι θα πράξει την επόμενη φορά. Γεγονός είναι ότι η Γερμανία πήρε αυτό που διεκδικούσε, την αναγνώριση του ηγετικού της ρόλου στην Ευρώπη. Γεγονός είναι επίσης ότι τέθηκαν αυστηροί όροι για την βοήθεια που χορηγήθηκε. Η Ελλάδα καλείται να κάνει πολλά πράγματα σε ελάχιστο χρόνο κι αυτό δεν μπορεί να γίνει δίχως σκληρή δουλειά. Δεν ξέρουμε αν θα υπάρξει άλλη φορά που η Ευρώπη θα είναι τόσο γενναιόδωρη στο μέλλον. Εξάλλου, αυτό που ήθελαν οι Γερμανοί το έχουν πάρει και δύσκολα θα μπορέσει κανείς να τους το πάρει πίσω...

Οι Ξένοι Οίκοι Αξιολόγησης είναι ένα αγκάθι, από την στιγμή που η Ευρώπη δεν έχει προνοήσει να δημιουργήσει έναν δικό της αντίστοιχο Οίκο. Από την άλλη πλευρά η αξία των εκθέσεων υποβαθμίζεται, από τη στιγμή που η Αθήνα θα μπορεί να βρίσκει τα απαραίτητα κεφάλαια από τον μηχανισμό στήριξης, όταν οι αγορές θα της γυρίζουν την πλάτη. Το πρόβλημα, λοιπόν, είναι να μην μας γυρίσει την πλάτη και η Ευρώπη. Χρειάζεται να είμαστε αξιόπιστοι και να κάνουμε άλματα προς την σωστή κατεύθυνση. Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση δεν έχει πλέον το άλλοθι των κακών κερδοσκόπων. Για την ακρίβεια, δεν έχει το παραμικρό άλλοθι από εδώ και πέρα...

Ο ανασχηματισμός είναι μία κίνηση ικανή να αλλάξει το κλίμα. Αρκεί να μην γίνουμε πάλι μάρτυρες γραφικών καταστάσεων, όπως έχει συμβεί κατ΄ επανάληψη τους τελευταίους μήνες. Ο ανασχηματισμός είναι το τελευταίο χαρτί του κ. Παπανδρέου, αρκεί να είναι μία κίνηση με περιεχόμενο και όχι μία ακόμη μπλόφα...
γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης

από το capital