“Δεν θα γίνεις Έλληνας ποτέ Αλβανέ, Αλβανέ...” λες να γίνει το αντίθετο;

Στην αρχή μπερδεύτηκα με την ευρωπαϊκή μου ταυτότητα. Με κατηγόρησαν για το λαμόγιο της ευρωζώνης, μου είπαν να ξεχάσω αυτά που ήξερα, να κάνω τρελή οικονομία, γιατί έτσι όπως το πάω, θα με πετάξουν έξω, ότι η ιδιοσυγκρασία μου πρέπει να προσαρμοστεί στα δυτικά πρότυπα, να κοιμάμαι λίγο, να κόψω τα μπουζούκια και να δουλεύω ευσυνείδητα και χωρίς να λαδώνομαι. Δεν ήμουνα καν Ευρωπαίος, αν και γω νόμιζα πως τόσα χρόνια πέρναγα καλά επειδή ήμουν καλός Ευρωπαίος και μου δίνανε επιδοτήσεις.

Λάθος. Ήμουνα Έλληνας. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο. Το κατάπια. Είπα, "θα σας δείξω εγώ". Αφού δεν...με θέλετε για την Ευρώπη, δεν θα πληρώνω φόρους, διόδια, ΦΠΑ και δεν θα κάνω περαίωση, θα καπνίζω σαν φουγάρο όπου γουστάρω, θα κάνω κάθε μέρα απεργία και θα αποδείξω την ελληνική μου παλικαριά, κόντρα στα μνημόνιά σας.

Αλλά λογάριαζα χωρίς τον ξενοδόχο. Έρχεται αυτό το παλιό-ντοκιμαντέρ στο Σκάι και μου τα γκρεμίζει όλα...Δεν μου έφτανε που αμφισβητούνταν η ευρωπαϊκή μου οντότητα, τώρα κάτι τυπάκια εκ των έσω, αναθεωρητές της ιστορίας και δήθεν προοδευτικοί, μου λένε το εξής απίστευτο: φιλαράκι, πριν την επανάσταση, δεν ήσουν Έλληνας. Και τι ήμουν ρε παιδιά; Ήσουν μια μίξη βαλκανικών φύλλων, απροσδιορίστου εθνικού φρονήματος, μπλέχτηκες εκεί με κάτι Ρώσους προοδευτικούς και αστούς των παραδουνάβιων ηγεμονιών, τα φέρατε από δω, τα πήγατε από κει, δημιουργήσατε μια ελληνική ταυτότητα, κάνατε και μια επανάσταση με gay οπλαρχηγούς και φτιάξατε ένα μικρό χωριουδάκι, την Ελλαδίτσα...

Εξοργίστηκα. Δεν μπορούσα να το χωνέψω... Τι και αν τα πήραν πίσω, τι και αν είπανε ότι κάνανε πλάκα, τι και αν αλλάξανε τον τίτλο του ντοκιμαντέρ. Έχασα τον ύπνο μου. Και εκεί που είχα αρχίσει να συνέρχομαι από το σοκ, έρχεται το τελειωτικό χτύπημα...Πάγκαλος στο Βήμα. «Πιστεύω ότι ζούµε µια εποχή που ο παραδοσιακός τρόπος σκέψης υφίσταται….ριζική αλλαγή, µέσα από µια πολύ επώδυνη διαδικασία. Κάποτε ο γονιός πίστευε ότι µε µια καλή πολιτική γνωριμία θα έλυνε το πρόβλημα της απασχόλησης του παιδιού του µε έναν διορισµό στο ∆ηµόσιο. Τώρα τελείωσαν αυτά. Ή θα µείνει άνεργος ή θα αποδεχτεί ότι θα γίνει χειρώναξ. 
Του είναι δύσκολο να αποδεχτεί είτε το ένα είτε το άλλο. Αλλά θα σας πω και κάτι άλλο. Οι χειρώνακτες στην Ελλάδα έκαναν τα τελευταία 20 χρόνια µια πορεία, η οποία ασφαλώς θα αναλυθεί από τους ιστορικούς του µέλλοντος. Μόνο που δεν ήταν Έλληνες αλλά Αλβανοί, που έκαναν περιουσίες, δηµιούργησαν καταθέσεις, σπούδασαν τα παιδιά τους».

Μου λένε ότι όχι μόνο να ξεχάσω ό,τι ήξερα, αλλά να γίνω αυτό που σιχαίνομαι πιο πολύ. Αλβανός. Θυμάμαι ένα σύνθημα που όλοι αγαπήσαμε να λέμε- από μέσα μας- "Δεν θα γίνεις Έλληνας ποτέ Αλβανέ, Αλβανέ". Ζούμε την εποχή της εκδίκησης του Αλβανού μετανάστη; Πώς να γίνω χειρώναξ κ. Πάγκαλε; Δεν ξέρω ούτε να χτίζω, ούτε να βάφω. Φαντάζομαι η προτροπή αφορά όλους εμάς και καθόλου εσάς.

Δεν νιώθω Ευρωπαίος, αυτή είναι η αλήθεια. Ούτε πατριώτης νιώθω, έγινε ντόρος με το ντοκιμαντέρ και με πήρε και μένα η μπάλα, αλλιώς ούτε που θα κουνιόμουν. Εδώ δεν φώναξα για άλλα, θα φώναζα για τον Σκάι; Αλλά να γίνω και Αλβανός; Αυτό παραπάει, δεν το σηκώνει ο οργανισμός μου. Δηλαδή άλλη επιλογή δεν έχουμε; Πείτε μας κάτι άλλο κ. Πάγκαλε, δώστε μου μια άλλη επιλογή, μια άλλη ταυτότητα. Το έχω ανάγκη γιατί εκεί που έχω φτάσει, έχασα τον μπούσουλα.

Υ.Γ: Στις πιο δύσκολες στιγμές σε ένα έθνος, πάντα σε όλη την εξέλιξη της ιστορίας, ο αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης, η καλλιέργεια εθνικισμού και οι ακρότητες, έβρισκαν πρόσφορο έδαφος και εκκόλαπταν το αυγό του φιδιού. Ας σκεφτεί ο καθένας ατομικά τις συνέπειες και επιπτώσεις αυτών που συμβαίνουν και ας βγάλει τα συμπεράσματά του.

από το eyewitness