Λίγο ακόμη και θα πιστέψουμε ότι η κυρία Κατσέλη έχει το πολιτικό ανάστημα για να δηλώσει δημόσια την αντίθεσή της στις επιλογές του κ. Παπανδρέου. Δύσκολο! Η κυρία Κατσέλη ανήκει σε μία τάξη πολιτικών που σέβεται τους ψηφοφόρους της. Αλλά για να φτάσει στο σημείο να δεχτεί την προτίμηση και τον σταυρό των φίλων της, θα πρέπει η ίδια να έχει την εύνοια του αρχηγού της και να συμμετέχει στις εκλογές...
Το παιγνίδι που παίζει ο κ.Παπανδρέου με την τρόικα είναι επικίνδυνο. Οι άλλοι, απέναντι, δεν είναι χαζοί για να μην καταλαβαίνουν τι ακριβώς συμβαίνει: Την ώρα που επρόκειτο να πάρουμε τα λεφτά είπαμε ναι σε όλα και τώρα αρχίσαμε τα παζάρια. Μόνο που για να γίνει παζάρι πρέπει να το θέλουν και οι δύο...
Είναι προτιμότερο να βγει ο κ. Παπανδρέου και να... απαιτήσει ανοικτά επαναδιαπραγμάτευση ορισμένων σημείων του μνημονίου από το να παίζονται τέτοιου είδους παιγνίδια τακτικής. Δεν το κάνει επειδή σε μία τέτοια περίπτωση θα δικαιώσει τον κ. Σαμαρά, ο οποίος έχει κάνει συγκεκριμένες παρατηρήσεις για το μνημόνιο. Από την άλλη δεν θέλουν να δυσαρεστήσουν το εκλογικό τους σώμα. Λες και οι εκλογές θα γίνουν... αύριο το πρωί...
Είναι αλήθεια ότι πολλά από τα φάρμακα που προτείνει η τρόικα δεν είναι τα κατάλληλα για τον ασθενή που λέγεται ελληνική οικονομία. Από την άλλη πλευρά, όμως, δεν ακούσαμε μέχρι σήμερα τι άλλα φάρμακα προτείνουν όσοι αντιδρούν με τις προτάσεις της τρόικας. Με άλλα λόγια, η συνεχής άρνηση των πάντων δεν είναι πρόταση. Ωραία! Να μην γίνουν απολύσεις στο δημόσιο. Να μην αλλάξει το καθεστώς των συλλογικών συμβάσεων. Να μείνουν όλα ως έχουν. Πώς θα βγούμε τότε από το αδιέξοδο; Να μας πουν ότι τα μέτρα αυτά από μόνα τους δεν φτάνουν και ότι χρειάζεται και μία αναπτυξιακή πρόταση, να το καταλάβουμε. Ακούσατε όμως εσείς κάτι σχετικό;
Κάθε μέρα που περνάει επιβεβαιώνεται ότι δεν υπάρχει σχέδιο εξόδου από την κρίση. Ουδέποτε υπήρξε. Το μόνο που υπάρχει είναι μία επίδειξη κουτοπονηριάς. Αν νομίζουν ότι έτσι θα καταφέρουν κάτι, λυπούμαστε τους εαυτούς μας για την κακή τύχη που μας βρήκε και μας έστειλε αυτούς τους συγκεκριμένους ανθρώπους στην πιο δύσκολη περίσταση της ζωής μας. Ή καλύτερα, για την αδυναμία μας να βγούμε από το καβούκι μας και αντί αυτού να αναζητούμε άλλοθι και πολιτικό μήνυμα στην αποχή...
1 μας είπαν την γνώμη τους, εσύ;:
Είναι προφανές ότι αρχίσανε -αν τις σταμάτησαν ποτέ- τις ΠΑΣΟΚιές με τις οποίες διέλυσαν τον λαό απο το 1974 και μετά, για να μην πάμε και νωρίτερα γιατί οι ευθύνες ειδικά της οικογένειας Παπανδρέου -από τον παππού ως τον εγγονό- για την κατάντια της πατρίδας είναι τεράστιες. Και μόνο το γεγονός ότι τουλάχιστον μια γενιά Ελλήνων δηλητηριάστηκε με την αντίληψη ότι "ο Ανδρέας τους έδωσε να φάνε" είναι αρκετή για κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο, ώστε να αποστρέφει πρόσωπο και βέβαια ψήφο στο Παπανδρέϊκο, διότι αυτή η αντίληψη μετέτρεψε ένα λαό σε επαίτη.
Σε ότι αφορά τα υπόλοιπα ερωτήματα, περί προτάσεων κλπ, αν και είναι καλόπιστα, εντούτοις όσο παραμένουν στην λογική της ΕΕ κλπ, δεν υπάρχει απάντηση, διότι κατ' αρχήν και σε τελική ανάλυση ο καπιταλισμός και αν θέλετε να πάμε ένα βήμα πριν, η ΕΕ, η ΟΝΕ και το ευρώ και ο τρόπος που λειτουργούν είναι το πρόβλημα για μια οικονομία σαν την ελληνική η οποία αντιμετωπίζει βαθύτατα διαρθρωτικά προβλήματα -δεν έχει παραγωγική βάση- εδώ και τουλάχιστον 60 χρόνια.
Το πρώτο βήμα είναι η έξοδος της χώρας απο την ΕΕ και ανάκτηση του ελέγχου της οικονομίας από ένα πλατύτατο κοινωνικό μέτωπο που βέβαια θα ανατρέψει όλο το υπάρχον σκηνικό φέρνοντας τα πάνω-κάτω.
Ευρισκόμενη η χώρα έξω απο τις μυλόπετρες της ΕΕ, θα μπορέσει -ανάλογα και με τον συσχετισμό των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων- να προχωρήσει σε μια σειρά λύσεις και συμμαχίες που θα επιτρέψουν την ανασύνταξη της.
Σε κάθε άλλη περίπτωση θα συνεχιστεί η "πορεία" εντός του "σπιράλ θανάτου" στο οποίο μας έχουν βάλει και το οποίο συνεπάγεται θάνατο για τον λαό.
Ως υποστηρικτικό της άποψης αυτής φέρω και το επιχείρημα ότι "καλά, στην Ελλάδα κυριαρχούσαν τα "λαμόγια" -με πρώτους τους ΠΑΣΟΚους για να μην ξεχνιόμαστε- αλλά "λαμόγια" είχε και η Ιρλανδία,¨
"λαμόγια" έχει και η Ισπανία, η Πορτογάλία, η Ιταλία, και η Γαλλία; Μάλλον κάτι διαφορετικό συμβαίνει.
Δημοσίευση σχολίου