Η χώρα χρειάζεται μια επανάσταση...

Στην τελική ευθεία για τα χειρότερα...

Πριν από τρεις μήνες όλοι ανησυχούσαν για τις καταθέσεις και τον κίνδυνο επανάληψης σκηνών όπως της Αργεντινής στην Ελλάδα. Τώρα, την τελευταία μέρα του καλοκαιριού ανησυχούμε για τις θέσεις εργασίας που θα χαθούν τους επόμενους μήνες. Αναμφίβολα υπάρχει κάποια πρόοδος...

Έχουν γίνει κάποια βήματα στη σωστή κατεύθυνση από την κυβέρνηση παρά τη γενική σύγχυση που διακρίνει αυτή και την μείζονα και ελάσσονα αντιπολίτευση.

Ήδη, το οικονομικό επιτελείο επεξεργάζεται σχέδιο μείωσης της φορολογίας των μερισμάτων. Ήτοι, να «ξηλώσει» όσα έθεσε προ λίγων μηνών σε εφαρμογή.
Όλα αυτά μπροστά στην απειλή αποχώρησης κάποιων από τις μεγάλες επιχειρήσεις που έχουν απομείνει σε αυτή τη χώρα.

Παρά τα θετικά βήματα όμως, βρισκόμαστε πολύ πίσω. Η χώρα χρειάζεται μια επανάσταση. Μια νέα μεταπολίτευση που έκτος από τις δομές της εξουσίας θα αλλάξουν και οι νοοτροπίες. Όπως ακριβώς έγινε και με την μεταπολίτευση του 1974 όταν οι αξίες της 7ετίας έγιναν σε λίγες εβδομάδες υλικό για ανέκδοτα.

Όλοι οι... νοήμονες πολίτες αυτής της χώρας και της μισής υφηλίου γνωρίζουν πάνω - κάτω τι πρέπει να αλλάξει. Δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε τον τροχό. Να ξεβολευτούμε χρειάζεται... Κατά μέσο όρο να κινηθούμε προς τις περισσότερο προηγμένες κοινωνικά και οικονομικά κοινωνίες και να απομακρυνθούμε από τις καθυστερημένες.

Παγιδευμένοι...

Και οι πολιτικοί μας το γνωρίζουν αλλά είναι παγιδευμένοι στο πλέγμα της επαγγελματικής και πολιτικής τους εξάρτησης από το πελατειακό τέρας που έχουν δημιουργήσει.

Δυστυχώς κανένα κόμμα και κανένας υπουργός δεν είναι σε θέση να προχωρήσει από μόνος του μεταρρυθμίσεις που χρειάζονται χρόνια προσπαθειών για να εφαρμοστούν.

Ό,τι θα ράβει η μια κυβέρνηση θα το ξηλώνει η επόμενη και θα παραμένουμε στάσιμοι στο σημείο υπό το μηδέν. Έχουμε φτάσει στο σημείο να αλλάζει ο υπουργός της ίδιας κυβέρνησης και να αλλάζει όσα σχεδίαζε ή άλλαξε ο προηγούμενος.

Αυτό που χρειάζεται είναι μια συμφωνία μεταξύ των κομμάτων που εναλλάσσονται στην εξουσία για ένα σχέδιο μεταρρύθμισης της χώρας που θα ακολουθούν όσοι διαχειρίζονται την πολιτική εξουσία για αρκετά προσεχή χρόνια.

Επειδή διανύουμε μια περίοδο που σπανίζουν ικανοί πολιτικοί ηγέτες που θα μπορούσαν να συλλάβουν και να επικοινωνήσουν ένα τέτοιο σχέδιο, θα πρέπει να το επιβάλλει η κοινή γνώμη. Νομίζω ότι αυτό κυοφορεί ο ΚΑΝΕΝΑΣ που πρωτοστατεί στις δημοσκοπήσεις.

Όταν δρομολογηθεί αυτή η εξέλιξη η εικόνα της χώρας θα αλλάξει σε λίγα χρόνια. Κι όπως συμβαίνει με τους ανθρώπους, όταν πιστέψουμε ότι εμείς και οι άλλοι έχουμε και έχουν μια εικόνα περισσότερο θετική από την σημερινή για μας, η νοοτροπίας μας θα βελτιωθεί γρηγορότερα απ’ ό,τι σήμερα νομίζουμε.

Το χρηματιστήριο θα ξεκινήσει να προεξοφλεί τις εξελίξεις πριν αυτές αρχίσουν να υλοποιούνται. Κλειδί αυτών των εξελίξεων θα είναι ένα σχέδιο εθνικής σωτηρίας που θα έχει τη στήριξη και αποδοχή της πλειοψηφίας του πολιτικού κόσμου.

Είναι περισσότερο καταστροφικό αυτό που γίνεται σήμερα με το ράβε ξήλωνε στην παιδεία, την οικονομία κλπ από μια μακροπρόθεσμη μεταρρύθμιση που έστω δεν αντιπροσωπεύει κατά 100% τις κεϋνσιάνες ή φιλελεύθερες απόψεις του καθενός από μας, αλλά θα οδηγεί κάπου με συνέπεια.

Κατά συνέπεια για την ελληνική περίπτωση η παρακολούθηση των πολιτικών εξελίξεων είναι πρώτιστης σημασίας για τα μελλούμενα στο χρηματιστήριο.

Όλα αυτά βέβαια στη σκιά των διεθνών εξελίξεων. Η στήλη παραμένει αισιόδοξη για τη χώρα και την αγορά μακροπρόθεσμα.

Μεσοπρόθεσμα οι επόμενοι μήνες μάλλον θα είναι οι χειρότεροι για την πραγματική οικονομία και αυτό θα έχει καταλυτική επιρροή στις παραπάνω εξελίξεις που χωρίς αυτές δεν θα βγούμε από το τούνελ.
από το capital η φωτό από τον antistachef