Φαίνεται πως οι ξένοι σύμβουλοι του πρωθυπουργού έχουν αρχίσει ήδη τα δίνουν το στίγμα τους…
Στην αναζήτηση ενός «τέταρτου» πολιτικού δρόμου αναφέρθηκε ο πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου, σε συνέντευξή του στην αμερικανική εφημερίδα Christian Science Monitor…
Τι είναι αυτός ο “τέταρτος” δρόμος και τι στο καλό έγινε με τον “τρίτο”;
Ο Γ. Παπανδρέου παραδέχθηκε την αποτυχία του «Τρίτου Δρόμου» προς τον Σοσιαλισμό, δηλαδή του συμβιβασμού του σοσιαλισμού με τον καπιταλισμό,ο οποίος όπως είδαμε μέχρι τώρα κατέληξε στον πλήρη θρίαμβο του πιο σκληρού καπιταλισμού και μάλιστα στην περίπτωση της Ελλάδας και του πατέρα του, Ανδρέα Παπανδρέου, του κρατικοδίαιτου καπιταλισμού.
Αντί για έναν “τρίτο δρόμο” χρειαζόμαστε έναν “τέταρτο δρόμο”» δήλωσε, λέγοντας ότι τα στοιχεία που αποτελούν αυτόν τον “τέταρτο δρόμο” είναι η διεθνής διακυβέρνηση και ο ρόλος των διεθνών οργανισμών (όπως ο ΟΗΕ και η G20) που θα θέτει τη διεθνή αλληλεγγύη πάνω από εθνικά συμφέροντα. Αυτός ο δρόμος θα επιτρέπει στις αγορές να αναπτύσσονται, αλλά όχι εις βάρος της δημοκρατίας», είπε ο πρωθυπουργός
Με άλλα λόγια ο... κ. Παπανδρέου επιβεβαιώνει και επισήμως ότι δεν πιστεύει στην ύπαρξη Ελληνικού Εθνικού Κράτους και ότι ενεργεί για λογαριασμό της Παγκοσμιοποίησης και της Νέας Τάξης
Και προφανώς, όταν αναφέρεται σε διεθνείς οργανισμούς εννοεί και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, το οποίο οφείλουμε να ομολογήσουμε, ενεργεί … πάνω από τα εθνικά συμφέροντα…
Αυτός ο δρόμος θα επιτρέπει στις αγορές να αναπτύσσονται, αλλά όχι εις βάρος της δημοκρατίας, είπε ακόμα ο πρωθυπουργός..
Ο Πρωθυπουργός ξεχνάει κάτι πολύ βασικό, ή απλά πρεσβεύει κάτι εντελώς ουτοπικό: Τον εθνοκεντρικό χαρακτήρα του Διεθνούς Συστήματος. Τα κράτη είναι ορθολογικοί δρώντες που λαμβάνουν τις αποφάσεις τους σύμφωνα με δύο παράγοντες: Την Ισχύ και το Συμφέρον τους. Και ιδιαίτερα οι ισχυρές χώρες, (Γερμανία, ΗΠΑ, Κίνα, Ρωσία κτλ..) δε θα διανοηθούν να θέσουν τα συμφέροντά τους σε δεύτερη μοίρα. Κάτι που έχει αποδειχθεί πολλές φορές στο παρελθόν, αλλά και στη διάρκεια αυτής της κρίσης.
Από την άλλη ο τέταρτος δρόμος θα αποδειχθεί όπως και ο τρίτος, μία μεγάλη απάτη…
Η αλλιώς ένας δρόμος χωρίς επιστροφή…
Πλέον ο δρόμος είναι ένας και το Μνημόνιο έχει χαράξει τη διαχωριστική λωρίδα…
Τώρα απομένει στον καθένα να αποφασίσει σε ποια πλευρά ανήκει…
Όπως λέει και το αμερικάνικο τραγούδι: which side are you on boys?
Το παραπάνω είναι ένα παλιό αμερικάνικο εργατικό τραγούδι που γράφτηκε στις μεγάλες απεργίες των ανθρακωρύχων στη κομητεία Ηarlan στο Kentucky.
από το antinews
Αναρτήσεις
0 μας είπαν την γνώμη τους, εσύ;:
Δημοσίευση σχολίου