Το ΠΑΣΟΚ έχει αρχές… κάθε 3η Σεπτεμβρίου

Πανηγύρι τριήμερης διάρκειας, πληροφορούμαι ότι ετοιμάζει το κυβερνών κόμμα στις εγκαταστάσεις του Τάε Κβο Ντο, για να εορτάσει την επέτειο ίδρυσης του κινήματος και της ενδόξου πορείας του στα κοινά της Ελλάδας, της Μεσογείου, της Ευρώπης και τώρα, του κόσμου ολόκληρου. Ο Γιώργος, όπως μας πληροφορεί το ρεπορτάζ, θα επιδιώξει να μηδενίσει το κοντέρ. Πάλι!

Μέχρι τώρα το έχει μηδενίσει άλλες τρεις φορές: όταν πήρε το δαχτυλίδι, όταν κέρδισε τις εσωκομματικές εκλογές και ασφαλώς όταν επικράτησε στις εθνικές εκλογές. Έτσι τουλάχιστον διαλαλούσε η προπαγάνδα. Άλλη μια φορά επιχείρησε να μηδενίσει το ίδιο όργανο μέτρησης, αλλά αυτό από τα πολλά μηδενίσματα, δεν άντεξε και έσπασε. Είναι ζήτημα αντοχής υλικών…και όχι απλώς αντοχής κοινωνικών υποζυγίων. Ήταν, όταν μεθόδευσε την φτωχοποίηση της χώρας δια του ΔΝΤ.

O Γιώργος Παπανδρέου θα... επιδιώξει, λέει, να επαναφέρει κλίμα ασφάλειας στην κοινωνία, δια της διαχύσεως της ανασφάλειας. Εάν δεν δεχτείς να χάσεις δύο-τρεις μισθούς, θα χάσεις έξι! Και να πείσει τους πολίτες ότι «τα δύσκολα έχουν περάσει», καθώς τώρα έρχονται τα ακατόρθωτα. Θα επαναλάβει ασφαλώς, ότι οι θυσίες του λαού «έχουν πιάσει τόπο». Σε άλλον προφανώς τόπο! Επομένως, όπως πρόκειται να τονίσει, από εδώ και στο εξής θα αρχίσει σταδιακά να φαίνεται κάποιο φως στο τούνελ. Όχι φυσικά στο παλιό γνωστό τούνελ στο οποίο εδώ και τριάντα χρόνια βρίσκεται η ελληνική κοινωνία, αλλά στην γαλαρία τραπεζιτών και γενικά κερδοσκόπων, στην οποία βρίσκεται εγκλωβισμένος ο ελληνικός λαός. Μέχρι τώρα οι μόνοι που βλέπουν φως και αυτό να τρεμοσβήνει, είναι οι κερδοσκόποι του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, οι οποίοι, όπως θα γνωρίζετε, πάλι μέσω του ρεπορτάζ, υπέφεραν στα χέρια του Γιώργου, όντες όμηροί του με το πιστόλι στον κρόταφο!

Τα χωρατά, όμως, δεν σταματούν εδώ. Οι συνδαιτυμόνες στο Τάε Κβο Ντο και το φιλοθεάμον τηλεοπτικό κοινό θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν τον πρωθυπουργό της χώρας να διακηρύττει την πίστη του στον σοσιαλισμό και στις ιδρυτικές αρχές του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος, οι οποίες συγκυριακά ανεστάλησαν λόγω εκτάκτου ανάγκης. Έτσι είναι οι αρχές, τις έχουμε βαθιά ριζωμένες στην ψυχή μας και τις διατυπώνουμε ωραιοποιημένα και γενικόλογα στα δήθεν κυβερνητικά μας προγράμματα, αλλά ποτέ δεν τις εφαρμόζουμε στην πολιτική πρακτική μας! Δεν έχει σημασία που πράττουμε τα αντίθετα από αυτά που διακηρύσσουμε, καθώς ο λαός γνωρίζει το περιεχόμενο του ψυχισμού μας και σύμφωνα με αυτό ψηφίζει. Αλλοίμονο, δεν ξέρει ο λαός με ποιους έχει να κάνει! Τον Μάνο και τον Ανδριανόπουλο να ψηφίσει, που έχουν νεοφιλελεύθερη ψυχή; Επιλέγει αυτούς που έχουν σοσιαλιστική ψυχή, η οποία εκφράζεται με νεοφιλελεύθερη πολιτική. Όχι, αυτό δεν λέγεται απλώς λαϊκισμός, αυτό αποκαλείται πολιτική αγυρτεία.

Συνεχίζει να έχει, λέει, το ΠΑΣΟΚ ως επίκεντρο της πολιτικής του το κοινωνικό κράτος. Επιχειρώντας να επιβάλει, όμως, το θατσερικό κοινωνικό μοντέλο. Και αυτό κοινωνικό είναι αφού αναφέρεται στην κοινωνία, ασχέτως αν καταλήγει στον εξανδραποδισμό των δύο τρίτων της. Δυστυχώς, επειδή η τελευταία (δια)κυβέρνηση της επάρατης δεξιάς δεν άφησε σάλιο, όπως μας διαβεβαίωσαν επανειλημμένως οι σημερινοί κυβερνήτες διαλύοντας οικονομικά την χώρα, δεν θα μπορέσουν να κατευθυνθούν προς το λεγόμενο κράτος πρόνοιας περισσότερα από 100 εκατομμύρια ευρώ. Ασφαλώς και αυτό είναι απολύτως κατανοητό, καθώς η ψυχή του ΠΑΣΟΚ μπορεί να θεωρεί ότι λεφτά υπάρχουν, αλλά η τσέπη του κράτους δείχνει άδεια. Όταν, όμως, έχεις σωστές αρχές δεν μπορεί, θα βρεθούν και τα λεφτά. Όπως πράγματι βρίσκονται: Με την βίαιη αναδιανομή από κάτω προς τα πάνω! Με πολιτικές λιτότητας, για παράδειγμα και έμμεσους φόρους που αυξάνουν από 50% έως 130%. Με στασιμοπληθωρισμό που βάζει το χέρι στην τσέπη του πολίτη και του «κλέβει» και την ελάχιστη οικονομική ισχύ που του απέμεινε.

Τελικά, μήπως κάτι δεν πάει καλά με τις αρχές του ΠΑΣΟΚ; Μήπως δεν υπάρχει ΠΑΣΟΚ; Μήπως υπάρχει μόνο Τάε Κβο Ντο; Μήπως ο Γιώργος ηγείται ενός άλλου κινήματος από αυτό που ίδρυσε ο μπαμπάς του, μαζί με κάποιους άλλους – που φρόντισε ο ίδιος να ξεχάσουμε; Μήπως εκτός από έλλειψη ιδεολογίας το ΠΑΣΟΚ πάσχει και από έλλειψη ψυχής; Μήπως ήρθε καιρός να αντιληφθεί ο ελληνικός λαός ότι μας… δουλεύουν ξεδιάντροπα. Μήπως ήρθε η ώρα το εκλογικό σώμα να διαγράψει μαζί με την ΝΔ-Siemens και το ΠΑΣΟΚ- Siemens από τις πιθανές εκλογικές επιλογές του, τώρα που και οι δύο φορείς βρίσκονται σε αναζήτηση άλλου χορηγού; ( Και μια και χορηγός δύσκολα βρίσκεται σήμερα, μάλλον θα γίνει αποκλειστικός χορηγός ο λαός. Θα τους πληρώνει άμεσα και όχι έμμεσα, όπως γινόταν μέχρι τώρα με τις άλλες χορηγίες). Μήπως η κεντροαριστερά, θα μπορούσε να αντιληφθεί ότι δεν έχει πλέον ταυτότητα και μούτρα στη κοινωνία; Μήπως η υπόλοιπη αριστερά θα μπορούσε να διαισθανθεί ότι την ξεπέρασαν οι καιροί; Μήπως ήρθε επιτέλους η ευλογημένη στιγμή που οι Έλληνες θα σοβαρευτούμε;

Και πώς σοβαρεύεται κανείς; Καταρχήν παύοντας να ασχολείται με την μικροπολιτική που παράγουν και αναπαράγουν τα ΜΜ"Ε" και γενικότερα οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί του δικομματισμού. Ας πάψουμε να ασχολούμαστε με τα μπάνια του Γιώργου, με τα μπάνια των συμβούλων του, με τις σαχλαμάρες τους, που γίνονται πρωτοσέλιδα και πρώτα θέματα στα κεντρικά δελτία ειδήσεων και ας ανεβάσουμε την πολιτική από την τσέπη στο μυαλό. Ας καταλάβουμε την ζημιά που κάνουμε στους εαυτούς μας καταφερόμενοι ο ένας εναντίον του άλλου και η μια κοινωνική ομάδα εναντίον της άλλης. Ας γυρίσουμε την πλάτη περιφρονητικά στον δικομματισμό και ας στείλουμε τελεσίγραφο σε όλους τους φορείς που αυτοπροσδιορίζονται στην κεντροαριστερά ή στην αριστερά, ότι αν δεν ανταποκριθούν στο ενωτικό κάλεσμα για μια νέα ηγεσία που θα εκπονήσει και θα υπηρετήσει μια αναπτυξιακή στρατηγική ξεκινώντας από την διατύπωση μιας πολιτικής άρνησης του δημόσιου χρέους της χώρας, θα μείνουν τελικά κι αυτοί μόνοι τους.

Το κοντέρ δεν μπορεί να το μηδενίσει σε καμία περίπτωση το ΠΑΣΟΚ, ούτε κανένα άλλο κόμμα. Το πολιτικό σύστημα έχει εκμηδενιστεί στην Ελλάδα και αυτό το γνωρίζει όλος ο κόσμος. Γι’ αυτό άλλωστε κυβερνά η τρόικα, δηλαδή το ΔΝΤ, σε συνεργασία με την αδελφότητα της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης. Το κοντέρ μπορεί να το μηδενίσει μόνον ο λαός, επιβάλλοντας μια νέα ηγεσία, στον βαθμό που οι υπάρχουσες προοδευτικές δυνάμεις – κατά δήλωσή τους – δεν εμφανίζονται ώριμες και αποφασισμένες να κινηθούν ενωτικά προς αυτήν την κατεύθυνση. Σε άλλη περίπτωση, πολιτικά έντιμο θα ήταν ο ελληνικός λαός, εκτός από τα κλειδιά της εξουσίας, να παραδώσει και το κοινοβούλιο στην τρόικα για να ολοκληρώσει το έργο της.
του Δημήτρη Γιαννακόπουλου στο Ακτιβιστής