Ο Άκης και οι άλλοι...

Ο κόσμος το ΄χει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι. Πολιτικοί άνδρες ζουν ως μαχαραγιάδες, δίχως ο επαγγελματικός τους βίος να δικαιολογεί αυτή την εικόνα. Γνωστά πρόσωπα του δημόσιου βίου βρέθηκαν με περιουσίες εκατομμυρίων ευρώ με μόνο τους έσοδο τη... βουλευτική αποζημίωση.

Η ατιμωρησία τους και το ασύλληπτο θράσος τους εξοργίζουν και δικαίως τον κόσμο. Μόνο που κινδυνεύουμε για άλλη μία φορά να μείνουμε στις εντυπώσεις. Είναι αυτονόητο ότι όσοι έκλεψαν, όσοι καταχράστηκαν τον δημόσιο πλούτο και την εμπιστοσύνη των πολιτών, όσοι αποδεδειγμένα εγκλημάτησαν, πρέπει να αντικρύσουν τα σίδερα της φυλακής, όπως συμβαίνει με όλους τους κοινούς θνητούς. Δεν μπορούν οι κλέφτες, όσοι αποδειχτεί ότι πράγματι έκλεψαν, να βρίσκουν καταφύγιο στην πολιτική τους δράση.

Από την άλλη πλευρά, όμως, είναι απαραίτητο η ίδια η κοινωνία να πιέσει το πολιτικό σύστημα για μία ριζική μεταρρύθμιση όλου του νομικού πλαισίου που αφορά θέματα διαφθοράς και δημόσιου συμφέροντος.

Καλές είναι οι... διαρροές στα μέσα ενημέρωσης και οι επιδρομές των ράμπο της εφορίας, αλλά δεν λύνουν το πρόβλημα. Ο κ. Παπανδρέου οφείλει να πάρει άμεσα πρωτοβουλία για την αλλαγή του νόμου περί ευθύνης υπουργών. Χρειάζεται, επίσης, να δημιουργήσει ένα πλαίσιο ουσιαστικής και πραγματικής επεξεργασίας του πόθεν έσχες των πολιτικών, όπως συμβαίνει σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο. Να ξέρουμε πόσο πλούσιοι ή φτωχοί εισέρχονται οι πολιτικοί μας στον δημόσιο βίο και πόσο φτωχότεροι ή πλουσιότεροι εξέρχονται απ’ αυτόν...

Το πολιτικό σύστημα, όμως, δεν έχει αποδείξει μέχρι σήμερα ότι όντως επιθυμεί αυτές τις αλλαγές. Είτε από ραθυμία είτε από δολιότητα, δεν έχουν ληφθεί πρωτοβουλίες προς την σωστή κατεύθυνση, δίχως αυτό να σημαίνει ότι δεν έχουν υπάρξει στον πολιτικό κόσμο και φωνές που επιχειρούν να αφυπνίσουν τους συναδέλφους τους και την κοινωνία.

Ωστόσο, όσοι σπεύδουν να αναζητήσουν «ύποπτα σενάρια κατά του κοινοβουλευτισμού» σε όσους ασκούν έντονη κριτική σε θέματα διαφθοράς, ας απαντήσουν πρώτα στο ποιος ήταν εκείνος που ψήφισε τον νόμο περί ευθύνης υπουργών. Ποιος έκλεινε τόσο καιρό τα μάτια του σε φαινόμενα – πρόκληση προς την κοινωνία. Κι αν εννοούν τα όσα λένε, ότι θέλουν να υπερασπιστούν την τιμή του πολιτικού κόσμου, ας κάνουν τουλάχιστον τα αυτονόητα. Σε διαφορετική περίπτωση δικαιούμαστε να πιστέψουμε ότι όλα αυτά τα γλαφυρά περί «ύποπτων κέντρων» δεν είναι παρά ένα ακόμη άλλοθι για να εξακολουθήσουν τα πράγματα ως έχουν...
Θανάσης Μαυρίδης στο capital