Οι πολιτικοί στο στόχαστρο...

Τις τελευταίες ημέρες έχουμε βαρεθεί να ακούμε τα μέτρα, την ανάλυσή τους, τα κρυφά σημεία τους και τις επιπτώσεις στην τσέπη μας. Πολιτικοί, δημοσιογράφοι, οικονομολόγοι, αναλυτές και ξερόλες παρουσιάζουν τις απόψεις τους και προσπαθούν να πείσουν για την αναγκαιότητά εφαρμογής τους, ή την δυνατότητα αποφυγής τους.

Τα μέτρα όμως αρχίζουν και ισχύουν. Ακόμα και αν δεν μπορούμε να τα αποδεχθούμε, δεν είμαστε σε θέση να τα αλλάξουμε. Οπότε, ποια είναι η αναγκαιότητα και πιο θα είναι το αποτέλεσμα θεωρητικών συζητήσεων, γύρω από ένα θέμα που έχει τελειώσει;

Βρισκόμαστε στην δυσάρεστη αυτή θέση, επειδή κανένας δεν πήρε την απόφαση να μην φτάσουμε εδώ. Όταν η οικονομία φαινόταν να είναι ισχυρή, όλοι σπαταλούσαμε αλόγιστα (δημόσιος και ιδιωτικός τομέας), πλέοντας σε πελάγη ευτυχίας και ανεμελιάς.

Σίγουρα πρέπει κάποιοι επιτέλους να λογοδοτήσουν για αυτή την κατάσταση. Οι πολιτικοί των τελευταίων ετών φέρουν την μεγαλύτερη ευθύνη, αφού σε καθεστώς ατιμωρησίας, φούσκωναν τις ρουσφετολογικές ορέξεις των πολιτών. Ο "μπάρμπας από την Κορώνη" δεν είναι απρόσωπος. Μπορεί να χάνεται στο πλήθος, αλλά υπάρχει, έχει όνομα και μπορεί να βρεθεί.

Με ιδιαίτερη απογοήτευση ακούσαμε σήμερα ότι... οι πολιτικοί αρχηγοί της αντιπολίτευσης (με εξαίρεση τον κ. Καρατζαφέρη), αρνήθηκαν την συμμετοχή τους σε συνάντηση των πολιτικών αρχηγών όλων των κομμάτων, υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας! Δεν είναι μόνο η προσβολή προς τον Πρόεδρο και τον θεσμό που αντιπροσωπεύει, είναι η προσβολή προς τους πολίτες και την δημοκρατία...

Ο λόγος της άρνησής τους είναι ότι δεν έχει σημασία να συζητήσουν τα μέτρα, αφού έχουν ήδη ληφθεί. Δεν διαφωνώ. Γιατί να μπουν σε μία συζήτηση που δεν θα οδηγήσει πουθενά, θα καταλήξει σε ανταλλαγή κατηγοριών και θα βασιστεί σε θεωρητικά σχέδια; Όμως ο ρόλος του πολιτικού δεν είναι να συζητάει μόνο για το άμεσο παρελθόν αλλά να σχεδιάζει για το μέλλον.

Φτάσαμε εδώ επειδή οι πολιτικοί σπαταλούν τον περισσότερο χρόνο τους να κρίνουν τις πράξεις των αντιπάλων και να παρουσιάζουν τι θα έκαναν ΑΝ ήταν στην εξουσία. Όμως ελάχιστοι σχεδιάζουν σε σοβαρό επίπεδο τι μπορεί να γίνει με τα δεδομένα που ισχύουν. Η συνηθέστερη δήλωσή τους είναι: "Όταν έρθουμε στην εξουσία, αυτό θα το αλλάξουμε".

Και τι κάνουν μέχρι να έρθουν στην εξουσία; Κατηγορούν και πολεμούν αυτό που ισχύει. Ανεξάρτητα από κόμματα, δεν μπορώ να πιστέψω ότι κάποιος υπουργός στέλνει ένα νομοσχέδιο στην Βουλή που είναι εξ ολοκλήρου λάθος. Σίγουρα θα έχει λάθη, σίγουρα θα έχει παραλήψεις και σίγουρα θα μπορεί να γίνει καλύτερο σε πολλά σημεία. Αυτή είναι όμως η έννοια λειτουργίας της Βουλής, στη συζήτηση και η βελτίωση. Είναι τρελό να ψηφίζουν ή να καταψηφίζουν ένα νομοσχέδιο "επί της αρχής". Η πολιτική δεν ασκείται επί την αρχής, αλλά στα επιμέρους! Είναι τα πολλά μικρά πράγματα που κάνουν την διαφορά και όχι τα λίγα μεγάλα...

Οι βουλευτές ξεχνούν ότι εκλέγονται συμμετέχοντας ιδεολογικά σε κάποιο κόμμα, για να αντιπροσωπεύσουν την περιοχή τους στο κοινοβούλιο και όχι για να αντιπροσωπεύσουν το κόμμα στην περιοχή τους!!!

Οι πολίτες έχουν εξοργιστεί ιδιαίτερα με την γενική στάση των πολιτικών. Χαρακτηριστική ήταν η επίθεση που δέχτηκε ο κ. Α. Κακλαμάνης. Θα δημιουργηθεί μία τάση οι βουλευτές να προπηλακίζονται όταν συναντούν πολίτες και αυτό δεν είναι καλό για την δημοκρατία μας. Πρέπει να δημιουργηθεί αυτό το πλαίσιο που ο νόμος θα είναι πολύ σκληρός με τους υπότροπους πολιτικούς, αλλά και οι πολίτες δεν θα ξεχνούν τις ενέργειες των πολιτικών όταν προεκλογικά θα τους χτυπούν την πλάτη με φαρδύ χαμόγελο!

Πρέπει οι πολιτικοί να ξαναδιαβάσουν και να θυμηθούν τον λόγο ύπαρξής τους. Πρέπει να κατανοήσουν ότι τα λάθη πληρώνονται και οι παραλήψεις τιμωρούνται. Πρέπει να αντιληφθούν ότι δεν αρκεί να κρίνουν, αλλά οφείλουν και να προτείνουν.

Ο προηγούμενος Δεκέμβριος έδωσε ένα δείγμα στους πολιτικούς. Μπορεί οι περισσότεροι να καταδικάζουμε την καταστροφή δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας, αλλά όλοι υποστηρίζουμε την ανάγκη αλλαγής νοοτροπίας... Δεν μπορεί κανένας να αποκλείσει το ενδεχόμενο να ξανασυμβούν τα ίδια, μπορεί όμως να φροντίσει ώστε να μην υπάρχουν λόγοι να συμβούν...
Γιώργος Φακίτσας στο πολιτική ανάλυση