Ο υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου, προκειμένου να «θωρακίσει» το οριακής συνταγματικότητας κοινοβουλευτικό πραξικόπημα, με το οποίο επιτρέπει στον... εαυτό του να υπογράφει χωρίς την προηγούμενη έγκριση της Βουλής «κάθε μνημόνιο συνεργασίας, συμφωνία ή σύμβαση δανεισμού, διμερή ή πολυμερή» με την Κομισιόν, τα κράτη - μέλη της Ευρωζώνης, το ΔΝΤ και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, σφετερίζεται εξουσίες του Προέδρου της Δημοκρατίας!
Πώς ακριβώς έχουν τα πράγματα:
- Ο υπουργός Οικονομικών, ύστερα από την ψήφιση του Νόμου 3845/2010, σύμφωνα με τον οποίο όλα τα μνημόνια ή συμφωνίες ή συμβάσεις που υπογράφει ο ίδιος με Κομισιόν, ΔΝΤ κ.λπ. «εισάγονται στην Βουλή για κύρωση», πέρασε στο νομοσχέδιο για τις περικοπές στα δώρα των συνταξιούχων μια τροπολογία, σύμφωνα με την οποία οι συμφωνίες αυτές θα πηγαίνουν στη Βουλή όχι για «κύρωση», αλλά για «συζήτηση και ενημέρωση».
- Επιπλέον, αφού η Βουλή θα είναι πια ένας καταργημένος κομπάρσος, οι συμφωνίες αυτές «ισχύουν και εκτελούνται από της υπογραφής τους».
- Τι ίσχυε με τον νόμο που ψηφίστηκε στην κοινοβουλευτική διαδικασία την Πέμπτη το βράδυ:
- Τι λέει η τροπολογία που κατατέθηκε χθες:
Αφού έγινε της τρελής από τη φασαρία που προκάλεσαν το ΚΚΕ, ο ΣΥΡΙΖΑ και ο ΛΑΟΣ, που τον κατήγγειλαν – ο καθένας με τους δικούς του τόνους – για κοινοβουλευτικό πραξικόπημα, ο Παπακωνσταντίνου, προκειμένου να αποφύγει ενστάσεις περί αντισυνταγματικότητας, προσπάθησε να βρει έναν συνταγματικό μανδύα για να καλύψει την ακύρωση του κοινοβουλίου.
Στην προσπάθειά του αυτή, όμως, διαπράττει ένα ακόμη μεγαλύτερο έγκλημα. Χθες, σε ώρα που οι περισσότερες σαββατιάτικες εφημερίδες έχουν ήδη κλείσει ύλη και τυπώνονται, όπως και κάποιες από τις κυριακάτικες, δημοσιοποιεί μια απίστευτη ανακοίνωση, η οποία, αφού επικαλείται το έκτακτο των συνθηκών και αίτημα των Ευρωπαίων, λέει ούτε λίγο ούτε πολύ τα εξής:
«Ενώπιον αυτής της κατάστασης και προκειμένου να διασφαλιστεί η εκταμίευση των αναγκαίων ποσών πριν την 19η Μαΐου, δηλαδή προκειμένου να διασφαλιστούν τα μείζονα εθνικά αγαθά που συνιστούν τη βάση και το σκοπό του νόμου 3845/2010, η Κυβέρνηση έλαβε την πρωτοβουλία να εισάγει στη Βουλή αναδιατύπωση της ψηφισμένης χθες διάταξης της παρ. 4 του πρώτου άρθρου του νόμου 3845/2010 με το νομοσχέδιο που ψηφίστηκε σήμερα από την Ολομέλεια της Βουλής. Επιλέχθηκε η λύση της επανάληψης της ρύθμισης του ίδιου του άρθρου 36 παρ. 1 του Συντάγματος που διέπει τα σχετικά με τη συνομολόγηση συνθηκών, προβλέποντας ότι αυτές "ανακοινώνονται στη Βουλή με τις αναγκαίες διασαφήσεις". Προστέθηκε επίσης ρητά η αυτονόητη ρήτρα ότι οι δανειακές συμβάσεις ισχύουν και εφαρμόζονται από την υπογραφή τους, όπως συμβαίνει παγίως με όλες τις δανειακές συμβάσεις του Δημοσίου».
Ποιο είναι το εκπληκτικό; Ότι το άρθρο 36 του Συντάγματος ανήκει στο Mέρος Tρίτο «Οργάνωση και λειτουργίες της Πολιτείας», στο Τμήμα Β' «Πρόεδρος της Δημοκρατίας» και στο Κεφάλαιο Δεύτερο «Εξουσίες και ευθύνη από τις πράξεις του Προέδρου». Τι λέει, λοιπόν το άρθρο 36 στην παρ. 1;
«Άρθρο 36 (Διεθνής παραστάτης, διεθνείς συνθήκες) 1. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, με τήρηση οπωσδήποτε των ορισμών του άρθρου 35 παράγραφος 1, εκπροσωπεί διεθνώς το Κράτος, κηρύσσει πόλεμο, συνομολογεί συνθήκες ειρήνης, συμμαχίας, οικονομικής συνεργασίας και συμμετοχής σε διεθνείς οργανισμούς ή ενώσεις και τις ανακοινώνει στη Βουλή, με τις αναγκαίες διασαφήσεις, όταν το συμφέρον και η ασφάλεια του Κράτους το επιτρέπουν».
Το υπουργείο Οικονομικών, στην ανακοίνωσή του, προσθέτει ότι:
«Όπως, όμως, τόνισε σήμερα στη Βουλή ο Υπουργός Οικονομικών, όπως είναι πολιτικά αναγκαίο και όπως προέβλεπε η αρχική διατύπωση του νόμου 3845/2010, όλες οι δανειακές και άλλες συναφείς συμβάσεις θα υποβληθούν για κύρωση στη Βουλή. Η πρώτη μάλιστα δανειακή σύμβαση θα κατατεθεί για κύρωση στη Βουλή τις προσεχείς ημέρες».
Γιατί αυτή η προσθήκη; Ίσως διότι οι αμέσως επόμενες παράγραφοι 2 και 3 του ίδιου άρθρου 36 του Συντάγματος λένε:
«2. Οι συνθήκες για εμπόριο, φορολογία, οικονομική συνεργασία και συμμετοχή σε διεθνείς οργανισμούς ή ενώσεις, και όσες άλλες περιέχουν παραχωρήσεις για τις οποίες, σύμφωνα με άλλες διατάξεις του Συντάγματος, τίποτε δεν μπορεί να οριστεί χωρίς νόμο, ή οι οποίες επιβαρύνουν ατομικά τους Έλληνες, δεν ισχύουν χωρίς τυπικό νόμο που τις κυρώνει. 3. Μυστικά άρθρα συνθήκης δεν μπορούν ποτέ να ανατρέψουν τα φανερά».
Έτσι ο Παπακωνσταντίνου ισχυρίζεται ότι θα περάσει από τη Βουλή τις συμβάσεις για κύρωση, «όπως προέβλεπε η αρχική διατύπωση του νόμου 3845/2010», η οποία όμως έχει απαλειφθεί. Άρα, ακόμη κι αν περάσει τις παρούσες, κανείς δεν ξέρει τι θα κάνει με τις επόμενες, αφού ο νόμος, ύστερα από τη χθεσινή τροπολογία, δεν τον υποχρεώνει.
Ωστόσο η αιτιολόγηση του κοινοβουλευτικού πραξικοπήματος, για το οποίο όλη η αντιπολίτευση – πλην της Ν.Δ.! – κατήγγειλε την κυβέρνηση, παραμένει στον αέρα, αφού ο υπουργός Οικονομικών σφετερίζεται εξουσίες του Προέδρου της Δημοκρατίας. Σε κανένα σημείο του άρθρου το οποίο επικαλείται ο Παπακωνσταντίνου δεν αναγνωρίζεται παρόμοια αρμοδιότητα για υπουργό!
Οι απορίες που δημιουργεί η όλη μεθόδευση είναι προφανώς πολλαπλές και τεράστιες, όμως το πολιτικό συμπέρασμα είναι προφανές και αυτονόητο: Με ταχύ βηματισμό η κυβέρνηση αυτή, ύστερα από απαίτηση των επιτηρητών της χώρας, απαξιώνει και απενεργοποιεί το ίδιο το κοινοβούλιο.
Φαίνεται ότι κάποια πρόσφατα δημοσιεύματα, που έβαζαν θέμα αναστολής ή αλλαγής άρθρων του Συντάγματος, μάλλον μας προϊδέαζαν για το ότι η κυβέρνηση επρόκειτο να αρχίσει επικίνδυνα παιχνίδια με το Σύνταγμα και τους κορυφαίους θεσμούς της Δημοκρατίας. Μόνο που, αδέρφια, πάει πολύ να ενδύεται ο Παπακωνσταντίνου εξουσίες του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Πλέον είναι προφανές ότι κινούμαστε σε πολύ επικίνδυνα μονοπάτια...
από το Ανεμογκάστρι
Αναρτήσεις
0 μας είπαν την γνώμη τους, εσύ;:
Δημοσίευση σχολίου