Αν δεν αλλάξουμε, θα βουλιάξουμε, τι άλλο πρέπει να γίνει;

Έχουμε δύο επιλογές: Ή να συνηθίσουμε στην ιδέα του ηλεκτρικού ρεύματος με το δελτίο ή να προσδοκούμε στη βοήθεια από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Τρίτη λύση δεν υπάρχει. Οι συχνές παλινωδίες επί του θέματος δεν βοηθάνε. Αποτελούν όμως βούτυρο στο ψωμί των κερδοσκόπων. Τα spreads δεν φτάσανε τυχαία στις 470 μονάδες...

Ποιος θα το έλεγε και θα τον παίρναμε στα σοβαρά. Ότι από την… «ισχυρή Ελλάδα» του Κώστα Σημίτη θα φτάναμε στον Τιτανικό του κ. Παπανδρέου. Για να είμαστε δίκαιοι, ούτε η Ελλάδα υπήρξε τόσο ισχυρή όσο υποστήριζε τότε ο κ. Σημίτης, ούτε ο κ. Παπανδρέου είναι ο άνθρωπος που μας οδήγησε στο ναυάγιο. Από την άλλη πλευρά, όλοι έχουν μερίδιο ευθύνης. Τα σημερινά αδιέξοδα είναι αποτέλεσμα λαθεμένων επιλογών δεκαετιών. Αυτά τα γνωρίζουμε όλοι. Εκείνο που μάλλον δεν έχουμε ακόμη συνειδητοποιήσει όλοι είναι ότι μας περιμένει μία πολύ σκληρή δεκαετία.

Τα μηνύματα από... την αγορά είναι απαισιόδοξα. Ο τζίρος έχει πάθει καθίζηση, οι επισφάλειες και οι ακάλυπτες επιταγές αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο. Κι ακόμη δεν έχουμε δει τα «δύσκολα»…

Η αίσθηση πάντως που υπάρχει είναι ότι ένα μεγάλο μέρος των αρνητικών εξελίξεων στην αγορά οφείλεται στον παράγοντα ψυχολογία. Ότι τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι καλύτερα στην περίπτωση εκείνη που η κυβέρνηση έκανε περισσότερα και μιλούσε λιγότερο…

Είναι αλήθεια ότι έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος. Θα μπορούσε η κατάσταση να έχει αντιμετωπιστεί από το προηγούμενο καλοκαίρι. Η κυβέρνηση Καραμανλή, όμως, προτίμησε να το βάλει στα πόδια κι αυτό είναι ένα αναμφισβήτητο γεγονός που θα την συνοδεύει πάντοτε στις αναφορές των ιστορικών του μέλλοντος. Αλλά και η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ μας έχει «τρελάνει» στη διαβούλευση. Μόνο που οι αγορές δεν αποτελούνται από ιθαγενείς που θα ικανοποιηθούν με καθρεφτάκια. Θέλουν συγκεκριμένα έργα και τη μέγιστη δυνατή αποτελεσματικότητα.

Μπορεί ο κ. Παπανδρέου να μην έχει την μεγαλύτερη ευθύνη για τον Τιτανικό, έχει, όμως, ευθύνη για το αν ο Τιτανικός θα πέσει τελικά στο παγόβουνο ή όχι. Δεν βρέθηκε μοιραία στην θέση του πλοιάρχου την κρίσιμη ώρα, ήταν δική του επιλογή. Ο ίδιος άλλωστε έλεγε ότι έχει πρόγραμμα για την έξοδο της χώρας από την κρίση. Και μη μας πουν ότι φταίει το γεγονός ότι παρέλαβαν χάος, διότι όφειλαν να γνωρίζουν πριν αναλάβουν την εξουσία τα όσα ήδη γνώριζαν οι ξένοι συνομιλητές τους σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη για την πραγματική κατάσταση της ελληνικής Οικονομίας.

Οι συνεχείς παλινωδίες της κυβέρνησης για το θέμα του ΔΝΤ, οι άστοχες ενέργειες στις διεθνείς αγορές χρήματος, οι αστείες δηλώσεις για τους «κερδοσκόπους», οι αχρείαστες διαρροές, όλα αυτά έχουν πληγώσει την εικόνα της Ελλάδας. Μοιάζουμε με ένα κακομαθημένο παιδί που στη δύσκολη ώρα ψάχνει γωνιά να κρυφτεί και όταν το ανακαλύψουν ρίχνει τις ευθύνες στον έναν και στον άλλον. Αν δεν αλλάξουμε, θα βουλιάξουμε.
Μόνο που η αλλαγή πρέπει να ξεκινήσει από τον τρόπο λειτουργίας της ίδιας της κυβέρνησης…
Θανάσης Μαυρίδης στο capital