Η Ελλάδα δεν είναι τελειωμένη υπόθεση...

Αν ήταν να ισχύει το τρεις το λάδι, τρεις το ξύδι ίσον έξι το λαδόξυδο θα ήταν οι μπακάληδες κερδοσκόποι και οι κερδοσκόποι πλανήτες. Αυτό είναι ένα από τα συμπεράσματα της στήλης.

Όταν όλοι, σχεδόν όλοι έχουν σαν δεδομένο τη χρεοκοπία και μερικές δεκαετίες χρηματιστηριακής κατήφειας, η χρηματιστηριακή λογική λέει να ψάξεις να βρεις το λόγο που θα ανατρέψει το σκηνικό.

Τις αγορές πρέπει να τις φοβόμαστε όταν τα θεμελιώδη δείχνουν καλύτερα απ΄ ό,τι είναι κι όχι χειρότερα...

Το Φθινόπωρο του 2007 και το καλοκαίρι του 2008 οι παροικούντες του ναού έτριβαν τα μάτια τους πως μπορεί να πέφτουν οι τιμές αφού τα θεμελιώδη παρέμεναν ανθηρά και τα κέρδη μια χαρά...

Την Άνοιξη-Καλοκαίρι του... 2009 τα έτριβαν και συνεχίζουν να τα τρίβουν γιατί ανεβαίνουν οι τιμές ενώ τα θεμελιώδη δείχνουν τον κόσμο να βρίσκεται ένα βήμα πριν το γκρεμό.

Μου φαίνεται ότι προσπαθούμε να λύσουμε διαφορικές εξισώσεις με ακανόνιστους ρυθμούς.

Οι κρίσεις στα χρηματιστήρια δεν είναι τίποτα άλλο από ευκαιρίες για αυτούς που θα ήταν προετοιμασμένοι από πριν και θα σταθούν ψύχραιμοι την κατάλληλη στιγμή.

Τα μαθηματικά όντως μας δείχνουν ότι τα νούμερα δεν βγαίνουν. Αν έβγαιναν δεν θα ήμασταν εδώ που βρεθήκαμε. Κάτι μου λέει ότι αυτό με χρηματιστηριακούς όρους μοιάζει με ευκαιρία. Μένει βέβαια να γίνουν όσα η κοινωνία αρχίζει για πρώτη φορά τα τελευταία τριάντα χρόνια να πείθεται ότι πρέπει να γίνουν.

Αν κάτι πρέπει να πετύχει η Ελλάδα είναι μεταρρυθμίσεις ΔΝΤ χωρίς να καταφύγει στο ΔΝΤ και αξιοπιστία Eurostat. Μια πολύ ενδιαφέρουσα ανάλυση βρήκα από Έλληνα αναλυτή σε ελβετικό συμβουλευτικό σημείωμα. Η Ελλάδα μπορεί να τα καταφέρει.
του Kώστα Στούπα στο capital