Μόνο τα ξύλινα τείχη θα σώσουν τα παιδιά σας... Αυτή ήταν η συμβουλή του Μαντείου στους Αθηναίους μετά τις Θερμοπύλες και πριν το τέλος της στη ναυμαχία της Σαλαμίνας.
Στην εποχή μας οι προφητείες είναι παρακινδυνευμένες πόσο μάλλον όταν έχουμε να κάνουμε με χάρτινο χρήμα σε ένα χάρτινο κόσμο. Το χαρτί είναι εύφλεκτο υλικό και ως εκ τούτου δεν είναι σωστό να παίζει κάποιος με τα σπίρτα κοντά του...
Εδώ και έξι μήνες κάθε προηγούμενη μέρα είναι και καλύτερη από τη σημερινή. Οι χειρισμοί της παρούσας κυβέρνησης είναι τραγικοί. Διακατέχεται από μια φοβία να πάρει μέτρα ανάταξης, από το φόβο της οχλαγωγίας μερικών χιλιάδων επαγγελματιών ταραχοποιών η συντεχνία των οποίων κυβερνά τον τόπο τα τελευταία 30 χρόνια...
Μοιραία σύρεται πίσω από τις εξελίξεις και δεν μπορεί να τις προλάβει. Αν αυτά που είναι διατεθειμένη να κάνει σήμερα τα είχε αναγγείλει πριν από 6-7 μήνες ίσως να βρισκόμασταν τώρα σε καλύτερη μοίρα...
Όσο η κυβέρνηση βυζαντινολογεί και βάζει κόκκινες γραμμές στο ΔΝΤ η φωτιά εξαπλώνεται. Πριν ένα μήνα έπαιζαν την προσφυγή της Ελλάδας στο ΔΝΤ, τώρα την χρεοκοπία.
Με την προσφυγή στο μηχανισμό ΔΝΤ και ΕΝΤ υποτίθεται ότι ο βραχνάς του άμεσου δανεισμού εξαλείφεται. Όπου και να πάνε τα spreads υπάρχει η ομπρέλα των δανειστών...
Η φωτιά εν τω μεταξύ εξαπλώθηκε στην Πορτογαλία και την Ιρλανδία. Απειλεί το νότο και μετά το βορρά. Ποιος θα πρωτοδανείσει ποιον λοιπόν;
Η Πορτογαλία την Ελλάδα ή όλους μαζί η Γερμανία και τη Γερμανία ποιος;
Το φάντασμα της χρεοκοπίας λοιπόν δεν μπορεί να εξαφανιστεί. Ο κόσμος τρέχει να αγοράσει ομόλογα άλλων χωρών και να σηκώσει τις καταθέσεις από τις τράπεζες να τις μεταφέρει σε τράπεζες γειτονικών χωρών.
Μετά την προσφυγή υποτίθεται ότι οι καταθέσεις δεν κινδυνεύουν και η κατάσταση ομαλοποιείται. Καθώς η φωτιά έχει εξαπλωθεί στο νότο όμως, πόσο ασφαλείς θα είναι στις γειτονικές τράπεζες της Ευρωζώνης;
Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ να προβλέψω πως, πότε και κυρίως που θα τερματιστεί αυτή η κρίση.
Με την κοινή λογική όμως μερικά από τα συμπεράσματα που μπορώ να καταλήξω είναι ότι διανύουμε μια εποχή που οι μετοχές μου φαίνονται πιο ασφαλείς και από τις καταθέσεις και από τα ομόλογα.
Αν με ρωτούσε κάποιος σήμερα ποια είναι μακροπρόθεσμα τα ασφαλέστερα καταφύγια θα έλεγα οι μετοχές και ο χρυσός.
Με τους πολιτικούς και τα κίνητρα των αποφάσεων τους δεν μπορεί να νιώθεις ασφαλής σε οτιδήποτε εξαρτάται από αυτούς. Αυτό αφορά και τους Έλληνες και τους Γερμανούς.
Νομίζω ήταν ο Μπάφετ αυτός που έχει πει ότι διαλέγω τη μετοχή μιας εταιρείας την οποία θα μπορούσε να διοικήσει και ένας ηλίθιος. Γιατί κάποια μέρα η συγκυρία μπορεί να τα φέρει να την διοικήσει.
Τα κράτη δυστυχώς είναι πιο περίπλοκοι και λιγότερο αποτελεσματικοί μηχανισμοί.
Ο χρυσός
Αν εξαπλωθεί ο πανικός της κατάρρευσης των κρατικών χρεών παγκοσμίως η τιμή θα εκτοξευθεί. Μέχρι η παγκόσμια κοινότητα να προχωρήσει σε μια σεισάχθεια, θα δούμε σκηνικά φούσκας στο κίτρινο μέταλλο. Ο χρυσός θα διατηρεί την αξία όσο κορυφώνεται η κρίση...
Οι μετοχές
Μια μετοχή μιας καλής εταιρεία μπορεί να μηδενιστεί σε έναν πανικό. Δεν παύει να αντιπροσωπεύει όμως ακίνητα, μηχανήματα και ανθρώπους με τεχνογνωσία παραγωγής χρήσιμων προϊόντων. Οι κοινωνίες κάποτε συνέρχονται και ξεκινάν από τη αρχή. Η λειτουργία των επιχειρήσεων επανέρχεται και η αξία τους αποκαθίσταται. Οι χώρες αλλάζουν νομίσματα μηδενίζουν χρέη, αλλά δεν έχουν κανένα λόγο να πάρουν τις επιχειρήσεις από τους μετόχους και τους εργαζομένους σε αυτές. Εκτός αν προκύψουν οι μπολσεβίκοι, αλλά μετά το ατύχημα της ΕΣΣΔ δεν το βλέπω πιθανό αυτό. Φυσικά σε αυτή τη φάση όταν λέμε καλές μετοχές δεν εννοούμε απαραίτητα τις τραπεζικές...
Οι μετοχές θα αρχίσουν να ανακάμπτουν λίγο πριν το μέσον της κρίσης...
Όπως κάνουν και με τους πολέμους.
του Kώστα Στούπα στο capital
Αναρτήσεις
0 μας είπαν την γνώμη τους, εσύ;:
Δημοσίευση σχολίου