Στα χέρια της κοινωνίας η εθνική επιβίωση

Το ότι η Ελλάδα ήταν μια χρεοκοπημένη χώρα είναι γνωστό ήδη από τη διακυβέρνηση Καραμανλή, όταν από το 2009 βρέθηκε μια ανάσα από το να μην μπορούν οι τράπεζές της να βρίσκουν δανεικά στη διατραπεζική αγορά. Τότε η σανίδα σωτηρίας βρέθηκε έναντι μέτρων τα οποία οι Ευρωπαίοι αξίωσαν μεν, αλλά ποτέ δεν ελήφθησαν. Από τότε πέρασε ένας και πλέον χρόνος πλήρους ακυβερνησίας (από Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ), κοροϊδίας, εγκατάλειψης της χώρας.

Μέχρι και την περασμένη εβδομάδα είναι αμφίβολο αν ό,τι έχει απομείνει απ’ αυτό που ονομάζουμε ελληνική κοινωνία είχε συνειδητοποιήσει ότι η χώρα έχει περάσει πλέον σε νέα εποχή.

* Ένα μεγάλο μέρος της το συνειδητοποίησε τις τελευταίες μέρες, όταν αντιλήφθηκε ότι χάνει οριστικά δύο και τρεις μισθούς, που θα καταλήξουν στην καταβόθρα του δημοσίου χρέους, η οποία πλέον θα καταπιεί κάθε οικονομική ικμάδα της χώρας, συμπαρασύροντας ό,τι ακόμη λειτουργεί στη διαλυμένη οικονομία μας.

* Ένα άλλο μέρος, ίσως εξ ίσου μεγάλο, ασχολούνταν, τη μέρα της ανακοίνωσης των μέτρων, με τη... διάσημη ανά το πανελλήνιο «τσόντα της Τζούλιας».

Κι όμως, η 3η Μαρτίου, χωρίς να αποτελεί την ημέρα των πιο δραματικών εξελίξεων που θα αντιμετωπίσει η Ελλάδα, σηματοδοτεί πλήρως το πέρασμα στη νέα εποχή. Αυτήν της ολοκληρωτικής εξάρτησης και υποταγής στις διαθέσεις «φίλων», «συμμάχων», διεθνών «κερδοσκόπων» και όποιου άλλου έχει βλέψεις προς τη χώρα μας, με προεξάρχουσα την Τουρκία.

Η διεθνής των σοσιαληστών

Το προφανές είναι ότι δεν αντέχουμε πλέον το βάρος των δανείων, των χρεωλυσίων και των απαιτήσεων των δανειστών μας:

* Δανειζόμαστε με ληστρικά επιτόκια ακόμη και για να βγάλουμε τον μήνα.

* Οι ελληνικές τράπεζες σε λίγο δεν θα βρίσκουν ούτε ευρώ στη διατραπεζική αγορά δεδομένου ότι έρχονται κι άλλες υποβαθμίσεις της αξιοπιστίας τους – ως γνωστόν οι τράπεζες δεν αξιολογούνται ούτε δανείζονται ανάλογα με την κατάσταση των λογαριασμών τους, αλλά με βάση την οικονομία στην οποία δραστηριοποιούνται.

* Υποτίθεται ότι Γερμανοί και Γάλλοι, προκειμένου να διασφαλίσουν την πληρωμή των χρεωλυσίων και για να εγγράψουν υποθήκες στη θεωρούμενη ως βέβαιη – πλην... ανεπίσημη – πτώχευση της Ελλάδας, θα προχωρήσουν σε νέες «διευκολύνσεις» δανεισμού, ο οποίος θα μας οδηγήσει χειροπόδαρα δεμένους ακριβώς στην... πτώχευση.

* Ο πλήρης έλεγχος των λογαριασμών του κράτους, του συνόλου της οικονομίας και η υποκατάσταση της εκλεγμένης κυβέρνησης από τους ευρωκράτες γκαουλάιτερ είναι το αμέσως επόμενο βήμα, το οποίο δεν πρόκειται ν’ αργήσει.

* Μάλιστα ο Γιωργάκης τους απειλεί (!) ότι, αν δεν το κάνουν, θα προσφύγει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο επειδή ο... Στρος Καν είναι φίλος του. Η διεθνής των σοσιαληστών μας ετοιμάζει τη μοίρα της Αργεντινής και αυτό ακριβώς ονομάζεται... «πόλεμος κατά των αγορών».

* Ήδη Γερμανοί βουλευτές – του κυβερνητικού συνασπισμού μάλιστα – ζητούν αφ’ ενός την έξοδό μας από το ευρώ και εφ’ ετέρου την εκποίηση νησιών μας προκειμένου να πληρώσουμε αυτά που χρωστάμε στη χώρα τους – και δεν μένω στις έντυπες αθλιότητες που τόση φασαρία ξεσήκωσαν, ακριβώς επειδή τα μελλούμενα είναι απείρως σοβαρότερα.

* Μεγάλες πολυεθνικές – ακριβώς οι ίδιες που κερδοσκόπησαν εις βάρος της ελληνικής οικονομίας – βρίσκονται σε ευθεία συνεννόηση με την ελληνική κυβέρνηση και τον... «πρωθυπουργό», τους οποίους ο περίφημος Πόλσον (με δισεκατομμύρια δολάρια επενδεδυμένα στη χρεωκοπία της χώρας μας) χαρακτηρίζει «ανοιχτούς σε δουλειές» (open for business), με τις φήμες ήδη να μιλούν για την επίτευξη σημαντικών συμφωνιών εις βάρος του εθνικού μας πλούτου.

* Η χώρα ολόκληρη βαίνει προς τιτλοποίηση ώστε να υπάρξει εγγύηση αδιατάρακτης πληρωμής των χρεωλυσίων. Η... παρότρυνση των Γερμανών βουλευτών δεν γίνεται εν κενώ κι αυτό θα φανεί συντόμως.

Το διακύβευμα

Με όλα αυτά ως δεδομένα, είναι απόφαση της κυβέρνησης η επανενεργοποίηση των μικτών ελληνοτουρκικών επιτροπών, οι οποίες το 2003-2004 είχαν «ξεγκριζάρει» τις «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο και είχαν φτάσει ένα βήμα από το συνυποσχετικό προς το δικαστήριο της Χάγης. Για την... Ιστορία, τότε το υπογεγραμμένο από την κυβέρνηση Σημίτη - Γιωργάκη κείμενο ναυάγησε στα... αβαθή επειδή οι Τούρκοι προσέθεσαν ως επιπλέον εκκρεμότητα τη Θράκη!

Κανείς δεν ξέρει αν αυτή, η γνωστή και δεδομένη κοινωνία, η σε μεγάλο βαθμό συμμέτοχη (εκούσα ή άκουσα, δεν έχει μεγάλη σημασία τώρα) όλα τα προηγούμενα χρόνια στο πλιάτσικο, την παραοικονομία και τη διαφθορά, έχει τα κουράγια να συναισθανθεί ότι η χώρα μας βρίσκεται μπροστά σε επιλογές που θα κρίνουν τη μοίρα της – ίσως όχι μόνο για τις επόμενες δεκαετίες.

Το βέβαιο είναι, από την άλλη, ότι η διαφθορά και το πλιάτσικο δεν αφορούν ολόκληρη την κοινωνία, η οποία έχει μεγάλο απόθεμα δυνάμεων και δυνατοτήτων, φυλακισμένων ωστόσο ή και ηττημένων στο κλίμα ξέφρενης διάλυσης που έχουν επιβάλει οι ευρωλιγούρικες, τουρκολάγνες και... παγκοσμιοποιημένες πολιτικές ηγεσίες της χώρας, οι οποίες, με ελάχιστες αλλά ανεπαρκείς και «ζαλισμένες» εξαιρέσεις, προσχωρούν ταχύτατα στις απαιτήσεις των διεθνών εκβιαστών.

Το καμπανάκι μπορεί να είναι τα οικονομικά μέτρα της κυβέρνησης. Όμως ήδη το πραγματικό διακύβευμα είναι η εθνική επιβίωση. Κι όποιος δεν καταλαβαίνει, δεν ξέρει πού πατά και πού πηγαίνει...
από το ανεμογκάστρι