Αναίμακτη χρεοκοπία και έξοδος από το ευρώ

Αν κηρύξουμε παύση πληρωμών ξαφνικά θα είναι σαν να ανοίγουμε την πόρτα του φρενοκομείου, για μας, για την Ευρώπη και την παγκόσμια οικονομία. Αν η Ελλάδα κηρύξει χρεοστάσιο είναι πιο πιθανό να βγουν Ευρωπαίοι και Αμερικάνοι με πρώτους τους Γερμανούς και να προσφερθούν να αναλάβουν το χρέος ολόκληρο, για να γλυτώσουν τα χειρότερα.

Αλλά αυτό ενέχει πολιτικό ρίσκο...

Το διεθνές νομισματικό σύστημα μοιάζει με μια πιστωτική «φούσκα» όπου τα μετρητά έχουν μικρότερη σημασία από την ψυχολογία. Όπου η πραγματική οικονομία έχει μικρότερη σημασία από το καζίνο των αγορών.Μια αιφνιδιαστική κίνηση μπορεί να ανατρέψει την εμπιστοσύνη και να τρέξουν να καθίσουν στη μια και μοναδική καρέκλα που είναι στο δωμάτιο και οι δέκα που είναι σε τροχιά γύρω της.

Αν δεν ήμασταν στο Ευρώ δεν θα νοιαζόταν κανένας αν θα χρεοκοπήσουμε ή όχι. Τώρα όμως είναι αλλιώς.

Ας υποθέσουμε όμως ότι δεν συμβαίνει τίποτα στον κόσμο από μια ελληνική χρεοκοπία, που είναι απίθανο. Κάποιοι την παρουσιάζουν σαν μια καλή διέξοδο. Εγώ δεν πιστεύω ότι είναι.Ένα χρεοστάσιο θα είναι μηδενισμός του κοντέρ για την ελληνική οικονομία και για τον δημόσιο και για τον ιδιωτικό τομέα. Δεν νομίζω ότι κάποιος μπορεί να προβλέψει με ακρίβεια τις συνέπειες καθώς οι περισσότερες θα οριστούν από πολιτικές αποφάσεις στη συνέχεια.

Μια χρεοκοπία θα ανατρέψει σε τέτοιο βαθμό την οικονομική δραστηριότητα που δεν μπορείς να κάνεις προβλέψεις για τα δημοσιονομικά μεγέθη.

Το έργο που παίζεται τώρα με τη στάση των ξένων είναι να μας βάλουν τα δυο πόδια σε ένα παπούτσι για να μαζέψουμε μόνοι μας τα ασυμμάζευτα. Να εφαρμόσουμε δηλ. τις υποδείξεις τους που δεν είναι άλλο από αυτά που έπρεπε να κάνουμε μόνοι μας αν ήμασταν στοιχειωδώς σοβαροί...
του Κώστα Στούπα στο capital