Στο έλεος των «αγορών» και του Πασχου Μανδραβέλη..

Με πλησίασε ένας πολίτης στο δρόμο (μόνο τον Γιώργο νομίζετε ότι πλησιάζει ο πολίτης;) και μου λέει. Για πες μου ρε σοφιστή σε τι έφταιξα εγώ; Τι δεν έκανα καλά και οδηγήθηκε η χώρα στον γκρεμό; Μήπως δεν έκανε η γυναίκα μου σωστή οικονομική πολιτική; Στη λαϊκή αγορά πάει κάθε Τετάρτη, εγώ μισθωτός είμαι, πληρώνω τους φόρους μου και προσπαθώ να ζήσω την οικογένεια μου με 1250 ευρώ το μήνα και τώρα μου τα έκοψαν και αυτά.. Σε τι έφταιξα; Μα φυσικά και δεν φταις εσύ φίλε μου, του λέω. Μα ποιος τολμάει να λέει ότι φταις; Ο Πάσχος Μανδραβέλης μου απαντά.. Έγραψε ένα άρθρο στην Καθημερινή με τον ειρωνικό τίτλο «Το έθνος των αθώων» και θεωρεί και εμένα υπεύθυνο για την κατάντια μας.. Δηλαδή δεν φτάνει που μου κόψανε το μισθουλάκο μου θέλουν να μου δημιουργήσουν και ενοχές τώρα;

Κατάλαβα. Ο Πάσχος Μανδραβέλης, ο διαβόητος αρθρογράφος-υποστηρικτής του νεοφιλελευθερισμού ξανακτύπησε... Προσπαθεί να δικαιολογήσει την πρωτοφανή στην ιστορία κοινωνική αδικία των μέτρων λέγοντας ότι όλοι πρέπει να πληρώσουμε γιατί όλοι είμαστε υπεύθυνοι για την κρίση... Αντιπαρέρχομαι την χριστιανική ποιότητα του επιχειρήματος ότι όλοι πρέπει να πληρώσουμε διότι ουδείς είναι αναμάρτητος και παραμένω στην πολιτική ουσία του.

Ο κος Μανδραβέλης προκειμένου να απαντήσει στην εύλογη άρνηση της αριστεράς «δεν θα πληρώσουμε εμείς την κρίση τους», τσουβαλιάζει τους πάντες και τα πάντα και καταλήγει στην περισπούδαστη κοτσάνα ότι «στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αθώοι. Γι’ αυτό το χάλι όλοι κουβαλάμε κάποιο μερίδιο ευθύνης». Είναι προφανές ότι ο άνθρωπος έχει χαλαρή επαφή με την πραγματικότητα.. Νομίζει ότι ζούμε στην αρχαία αθηναϊκή δημοκρατία όπου οι πολίτες κατέβαιναν καθημερινά στην αγορά και αποφάσιζαν για τις τύχες τους και επομένως ήταν συνυπεύθυνοι για όλα.. Μήπως λοιπόν μπέρδεψε τις ..αγορές; Την αγορά του Δήμου της αρχαίας Αθήνας με τις σύγχρονες «αγορές» των απατεώνων, εκβιαστών και τοκογλύφων; Δυστυχώς δεν μπέρδεψε τις αγορές. Έτσι βλέπει την σύγχρονη αγορά ο κος Μανδραβέλης. Όπως κάθε συνεπής νεοφιλελεύθερος. Ως τον μοναδικό χώρο της απόλυτης ατομικής ελευθερίας και δημοκρατίας..

Και για του λόγου το ασφαλές αξίζει να ρίξουμε μια ματιά στην ουσία της θεωρίας του νεοφιλελευθερισμού. Ο Friedrich von Hayek (1899 – 1992) στο βιβλίο του το «Σύνταγμα της Ελευθερίας», (εκδόσεις Καστανιώτη) το οποίο, όπως είχε δηλώσει η ίδια η Θάτσερ, αποτελούσε το ευαγγέλιο της, υποστηρίζει τα εξής. Δεν διαθέτουμε ούτε τη γνώση για να πραγματοποιήσουμε προγραμματισμό της οικονομίας, ούτε έχουμε το ηθικό δικαίωμα να επιβάλουμε έλεγχο σε όλο το φάσμα της προσωπικής ζωής των ατόμων -κάτι που θα ήταν απαραίτητο να γίνει προκειμένου να εφαρμοστεί ένα σχέδιο κοινωνικής δικαιοσύνης.

Η ελευθερία του κάθε ατόμου να πράξει ατομιστικά και εγωιστικά οδηγεί στην μοναδική μορφή τάξης που είναι έγκυρη και συμβατή με την ελευθερία: Την απρόσωπη και ασχεδίαστη και αυθόρμητη τάξη της αγοράς.. Επομένως κάθε ιδέα περί κοινωνικής δικαιοσύνης είναι θεωρητικά αβάσιμη και πολιτικά επικίνδυνη, διότι οδηγεί σε κρατική παρέμβαση, η οποία με τη σειρά της οδηγεί στον ολοκληρωτισμό και τη δουλεία..(!!) Ο άλλος μεγάλος θεωρητικός του νεοφιλελευθερισμού, o Robert Nozick (1938-2002), αρνείται ότι υπάρχει κάποια κοινή περιουσία που το κράτος ή η κοινωνία δικαιούται να διανείμει. Η αναδιανομή αποτελεί προσβολή της αξιοπρέπειας του ανθρώπου, δηλαδή προσβολή της αξιοπρέπειας του κατέχοντος τα αγαθά εφόσον οι άλλοι αξιώνουν να γευτούν τους καρπούς των χαρισμάτων και των ικανοτήτων του. Καμία αναδιανομή του πλούτου δεν είναι δίκαιη και γιαυτό η φορολογία που αναδιανέμει υπέρ των αδυνάτων είναι κλοπή..(!!)

Αυτός, εν ολίγοις, είναι ο νεοφιλελευθερισμός. Όχι μόνο παιδαριώδης θεωρητικά, αλλά και επικίνδυνα ηλίθιος πρακτικά. Ο φονταμενταλισμός της αγοράς σε όλο του το μεγαλείο! Η ασύδοτη αγορά και το «αόρατο χέρι» του ατομικιστικού αμοραλισμού που είναι ..ηθικά και πρακτικά ανώτερο από κάθε διακυβέρνηση και κάθε πολιτικό έλεγχο! Σήμερα δεν υπάρχει σοβαρός αναλυτής, δεξιός ή αριστερός, που δεν θεωρεί ότι μοναδικός υπεύθυνος για τη νέα διεθνή κρίση είναι ο νεοφιλελευθερισμός και η ασύδοτη αγορά. Αλλά αυτό είναι το λιγότερο. Ποιος από τους Διαφωτιστές του 18ου αιώνα θα φαντάζονταν ότι ο ένδοξος ευρωπαϊκός πολιτισμός, ύστερα από δύο περίπου αιώνες προόδου για δημοκρατία και ελευθερία θα έφτανε στην κατάντια ώστε ολόκληρες χώρες, όπως η Ελλάδα, να βρίσκονται στο έλεος των «αγορών», δηλαδή στο έλεος ενός συρφετού διεθνών απατεώνων, εκβιαστών και τοκογλύφων που αποφασίζουν για τις τύχες κρατών, κυβερνήσεων και πολιτών; Η δικτατορία της αγοράς δεν είναι ούτε δημοκρατία ούτε ελευθερία κε Πάσχο Μανδραβέλη. Είναι δικτατορία.-(τελεία και παύλα). Δημοκρατία και ελευθερία μπορεί να είναι για τα Golden boys και για εσάς τους δημοσιογράφους της διαπλοκής που κατέχετε την παντελώς ανεξέλεγκτη εξουσία να επηρεάζετε κυβερνήσεις και πολιτικές, να διαμορφώνετε συνειδήσεις και ψήφους.. Δεν είστε δηλαδή μόνο υπεύθυνοι για την κρίση, αλλά και χωρίς εσάς δεν θα μπορούσε ποτέ να περάσει τέτοια κοινωνική αδικία που δήθεν αντιμετωπίζει την κρίση..

Περισσότερα για την κατάντια στου σύγχρονου ευρωπαϊκού πολιτισμού εδώ>>