κ. Πρωθυπουργέ κατάργησε τις εκατοντάδες επιτροπές αργόσχολων και διέλυσε τις μη κυβερνητικές οργανώσεις

Αν θέλει ο κ. Παπανδρέου να αποδείξει ότι είναι αποφασισμένος να περικόψει τις σπατάλες του δημοσίου, δεν έχει παρά να καταργήσει τις εκατοντάδες επιτροπές αργόσχολων που έχουν καθίσει στο σβέρκο μας με αυτοκρατορικούς μισθούς και οι οποίες παράγουν ανύπαρκτο έργο. Να βγάλει στην φόρα όλα τα χρήματα που δόθηκαν σε μη κυβερνητικές οργανώσεις και να σταματήσει αυτή τη γάγγραινα. Αν θέλει ο κ. Παπανδρέου μπορεί να κερδίσει τις εντυπώσεις...

Είναι άγνωστο πόσες ακριβώς επιτροπές λειτουργούν αυτή τη στιγμή συνολικά στα υπουργεία. Τι ακριβώς κάνουν και τι έργο έχουν μέχρι σήμερα προσφέρει. Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι συμμετέχουν σε αυτές ευυπόληπτα μέλη της ελληνικής κοινωνίας, τα οποία αμείβονται πλουσιοπάροχα και πολλοί απ’ αυτούς έχουν γραμματέα, αυτοκίνητο και οδηγό.

Η μεγαλύτερη, πάντως, φάμπρικα που έχει ανοίξει τα τελευταία χρόνια είναι αυτή με τις μη κυβερνητικές οργανώσεις. Επιδοτήσεις εκατομμυρίων ευρώ δόθηκαν με αδιαφανή κριτήρια σε οργανώσεις που απ’ ό,τι φαίνεται δημιουργήθηκαν γι΄ αυτόν ακριβώς το λόγο. Με άλλα λόγια, για να λέμε τα πράγματα ξεκάθαρα, υπήρξαν μη κυβερνητικές οργανώσεις που λειτούργησαν ως μεγάλα πλυντήρια των κομμάτων! Η υπόθεση Ζαχόπουλου έφερε το θέμα στην επιφάνεια, αλλά δεν έχει γίνει ακόμη μία έρευνα σε βάθος για να μάθουμε τι ακριβώς έχει συμβεί.

Πόσες οργανώσεις πήραν χρήματα, ποιοι... τις είχαν δημιουργήσει και που ακριβώς ξόδεψαν τα εκατομμύρια που εισέρρευσαν στα ταμεία τους.

Όταν μιλάμε για το σπάταλο δημόσιο, δεν πρέπει τη συζήτηση αυτή να την περιορίζουμε μόνο στους υπεράριθμους υπαλλήλους και στα εξωφρενικά επιδόματα που έχουν δοθεί σε κάποιες κατηγορίες εργαζομένων.

Το κράτος υπήρξε για πολλές δεκαετίες ο γλυκός πατερούλης που ανέλαβε να αποκαταστήσει επαγγελματικά πλήθος κομματικών στελεχών, τα οποία θα έπρεπε κανονικά να πληρώνονται από τα ίδια τα κόμματα για τις υπηρεσίες που τους πρόσφεραν και όχι από το κράτος. Ήταν με άλλα λόγια ένας κοινωνικός μισθός προς μία στρατιά στελεχών που κατά τα άλλα ήταν δήθεν άμισθοι υπηρέτες των κομμάτων τους και κοινωνικοί αγωνιστές. Ψέματα! Δουλεύανε για το κόμμα και το κόμμα τους εξασφάλισε αργομισθίες στο δημόσιο.

Είναι δύο θέματα φωτιά. Δύο μοναδικές ευκαιρίες για τον κ. Παπανδρέου, για να αποδείξει προς κάθε κατεύθυνση ότι έχει την θέληση να προχωρήσει και να οικοδομήσει μία άλλη Ελλάδα. Διότι η Ελλάδα που γνωρίσαμε, η Ελλάδα της ρεμούλας και της απάτης, έχει χρεοκοπήσει...
Θανάσης Μαυρίδης στο capital