Συναίνεση: Η αιχμή της εθνικής μας υποτέλειας και διάλυσης

Συναίνεση στις επιταγές του μεγάλου κεφαλαίου και πατριωτισμός είναι δύο έννοιες αυτοαναιρούμενες. Όχι μόνο γιατί το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα, αλλά ακόμα χειρότερα: Το κεφάλαιο, σήμερα, δεν είναι «εθνικό», αλλά υπερεθνικό, είναι δηλαδή κεφάλαιο που καταλύει τις πατρίδες.

Δεν μπορεί, σήμερα, να μιλάς για «εθνική ανεξαρτησία» και «πατριωτισμό» και να στηρίζεις τα προστάγματα των πολυεθνικών και των διεθνών μηχανισμών τους. Τα προστάγματα αυτά καθιστούν τη χώρα μας προτεκτοράτο και καταλύουν το έθνος και την πατρίδα.

Η συναίνεση, που με μελοδραματικούς τόνους και θηριώδη κινδυνολογία προωθείται από την κυβέρνηση (η πλέον δουλική κυβέρνηση στους διεθνείς «νταβάδες»), αποτελεί το πρόσταγμα των πολυεθνικών και των μηχανισμών τους: Ε.Ε. κ.λπ…

Είναι μια συναίνεση για να... μείνουν ανέπαφα τα υπερκέρδη των ληστών και των κερδοσκοπικών μαφιών.

Μια συναίνεση για να ξεπεράσουν, τα αδίσταχτα αρπαχτικά του μεγάλου κεφαλαίου, την κρίση τους σε βάρος των λαών και των εργαζομένων και ταυτόχρονα να θέσουν σε κηδεμονία τη χώρα μας και το λαό της.

Είναι μια συναίνεση, δηλαδή, για να ισοπεδώσουν κάθε εθνικό ιστό και κάθε πατριωτική αντίσταση, συνακόλουθα να προωθήσουν πιο αποτελεσματικά τα μακάβρια σχέδιά τους σε βάρος μας: Την ολοκληρωτική εθνική μας άλωση, το ξεπούλημα της Ελλάδας, την κατάτμησή της και τη μετάλλαξή της σε ελεγχόμενα προτεκτοράτα…

Γι’ αυτό και οι μελοδραματικές κραυγές για συναίνεση συνοδεύονται με μια λυσσώδη επίθεση κατά οποιασδήποτε λαϊκής διεκδίκησης και κινητοποίησης. Κινδυνολογούν ασύστολα για την οικονομική κρίση και τα ελλείμματα για να μας πουν ότι δεν υπάρχει και το ελάχιστο περιθώριο για διεκδικήσεις, απεργίες, αγροτικές κινητοποιήσεις και λαϊκούς αγώνες.

Η συναίνεση του κεφαλαίου είναι η συναίνεση του «γύψου»: Να μπει όλη η κοινωνία και οι λαϊκές κινητοποιήσεις στο «γύψο» της ασυδοσίας και κερδοσκοπίας του κεφαλαίου.

Η «Συναίνεση», συνεπώς, αποτελεί τη Λυδία Λίθο κάθε πολιτικής συμπεριφοράς και κάθε «πατριωτισμού».

Εδώ αποκαλύπτεται όλη η απάτη του νεοταξικού «πατριωτισμού», η απάτη των εμπόρων της «πατρίδας» και των απατεώνων πατριδοκάπηλων.

Ο κυβερνητικός «πατριωτισμός» ακτινοβολεί όλα αυτά τα μακάβρια χρώματα της απάτης.

Η κυβέρνηση εκτελεί τα «συμβόλαια» της δολοφονίας της Ελλάδας τόσο κυνικά, απροκάλυπτα και φανατικά, ώστε δεν χρειάζεται να το αποδείξουμε. Είναι αυταπόδεικτο…

Οι πατριωτικές «λεοντές» και τα «πατριωτικά» πυροτεχνήματα της Ν.Δ. και κυρίως του ΛΑ.Ο.Σ είναι αυτά που ξεγελούν τους αφελείς.

Και όμως τα πράγματα είναι απλά, αν δεν έχεις χάσει τη «Λυδία λίθο»: Την πολιτική στάση των κομμάτων απέναντι στα προστάγματα των δυνάμεων εκείνων που διαλύουν την εθνική υπόσταση της χώρας μας, την πατρίδα.

Τόσο η Ν.Δ. όσο και ο ΛΑ.Ο.Σ ταυτίζονται πλήρως στα προστάγματα του κεφαλαίου για συναίνεση. Υπερθεματίζουν μάλιστα.

Πάνω στο οικονομικό θεμέλιο της Συναίνεσης ΣΥΝΑΙΝΟΥΝ, κατηγορηματικά μάλιστα, και Ν.Δ. και ΛΑ.Ο.Σ.

Διαφοροποιούνται, λεκτικά και άκρως δημαγωγικά, σε ακραίες νεοταξικές, αλλά περιφερειακές στρατηγικές, της κυβέρνησης («Ιθαγένεια» και «Καλλικράτης), αλλά στο νεοταξικό άξονα (οικονομία) είναι βασιλικότεροι του Βασιλέως.

Να γιατί αυτά τα κόμματα πλειοδοτούν εναντίον των αγωνιστικών λαϊκών διεκδικήσεων και κινητοποιήσεων και παρέχουν το «άλλοθι» ενεργοποίησης των ΜΑΤ.

Αυτός είναι ο πατριωτισμός τους: Ο «πατριωτισμός» των καταλυτών της πατρίδας (ιμπεριαλιστικά κέντρα) και ο άγριος αντι-πατριωτισμός εναντίον του ελληνικού λαού, των κοινωνικών και εθνικών μας ιστών.

Στον αντίποδα η ενσωματωμένη «αριστερά» ουρλιάζει αντικαπιταλιστικά για την κοινωνική μας γενοκτονία, αλλά πρακτικά έχει προωθήσει τη διάλυση κάθε εθνικού ιμάντα για λαϊκούς αγώνες, παρέχοντας απλόχερα το «άλλοθι», στα θανατηφόρα «όπλα» του κεφαλαίου και νομιμοποιώντας τα πρακτικά: την αλλοδαπή εισβολή, κατοχή και τον εποικισμό της Ελλάδας.

Καταγγέλλει (μόνο αυτό κάνει) την οικονομική εισβολή του κεφαλαίου και την άλωση της Ελλάδας από τους αδίστακτους διεθνείς κερδοσκόπους, αλλά καθαγιάζει το άλλο διαλεκτικό σκέλος αυτής της εισβολής, τα «ανοικτά σύνορα»: Την εισβολή και κατοχή του κεφαλαίου, μέσω των εκατομμυρίων αλλοδαπών που εισάγονται επί χρόνια και οργανωμένα από τους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς για την κατάλυση κάθε εθνικού και κοινωνικού ιστού συνοχής, συνακόλουθα για την κατάργηση και κάθε δυνατότητας οργανωμένων λαϊκών αγώνων.

Μας λεηλατούν δύο μεγάλες πολιτικές απάτες:

α). Η απάτη της οικονομικής συναίνεσης του κεφαλαίου που προωθείται σήμερα από τα κυβερνητικά κόμματα και τις «τσόντες» (Καρατζαφέρης), γεγονός που επιταχύνει την άλωση και διάλυση του ελληνικού έθνους.

β). Η απάτη της ιμπεριαλιστικής συναίνεσης στα «ανοικτά σύνορα» των λαθρομεταναστών εισβολέων, που προωθεί σταθερά η «αριστερά» επί δεκαετίες και έχει σφυρηλατήσει τα «εργαλεία» διάλυσης του ελληνικού έθνους…

Υπάρχει, βεβαίως, και μια τρίτη απάτη: το παιχνίδι ανάμεσα στους δύο καθεστωτικούς πόλους («δεξιά»-«αριστερά») που αλληλοκατηγορούνται, ενώ αποτελούν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος: Γρανάζια της Νέας Τάξης με άλλα χρώματα, άλλες λεκτικές φόρμες και ιστορικές μεταμφιέσεις…
του Θύμιου Παπανικολάου στο resalto