Το ΠΑΣΟΚ έχει βαλθεί να μας σπάσει τα νεύρα

Όλα τα είχε η μαριωρή ο φερετζές της έλειπε. Η χώρα τολμώ να πω πως πιστεύω ότι περνάει μία από τις δυσκολότερες περιόδους πολιτικής αστάθειας και αβεβαιότητας μετά την μεταπολίτευση. Έχουμε δύο κόμματα που ο κάθε υγιής σκεπτόμενος άνθρωπος που δεν είναι εκτός πραγματικότητας ή στρατευμένο κομματικό κοπάδι, βλέπει ότι έχουν φτάσει στο τέρμα της διαδρομής και δεν έχουν πλέον τίποτα καινούριο να δώσουν όσα λίφτινγκ και να κάνουν. Κάποιοι πάνε να αναπτερώσουν τις ελπίδες τους στον Σαμαρά, διψασμένοι για μία δυναμική και ηγετική παρουσία. Κρατάτε μικρό καλάθι λέω εγώ, η ιστορία πρέπει να διδάσκει αν μη τι άλλο επιφύλαξη. Θα τον δούμε και αυτόν.

Το φάντασμα της κοινωνικής ανασφάλειας ζει και βασιλεύει. Αφού μπαγιάτεψε το παραμυθάκι της 17Ν, έπρεπε να εφεύρουν ένα άλλο. Μου αρέσει που κάποιοι το έχουν καταπιεί αμάσητο όταν κατέκριναν κατά τα άλλα με μπλαζέ ύφος τον μέσο Αμερικάνο που έχει χάψει το παραμύθι της τρομοκρατίας του Μπιν Λάντεν. Ευτυχώς μία βόλτα από το νετ και διάφορες συζητήσεις, μου δείχνει ότι υπάρχουν ακόμα άτομα που σκέφτονται πιο καθαρά. Πάλι καλά.

Οικονομικά η χώρα... πάει straight to hell, έχουμε ξαναπεί το πως και το γιατί, περισσότερα στην Κατηγορία “Κοινωνία-Ανεργία”. Ανεργία στο κατακόρυφο, οικονομική δυσπραγία, ο κόσμος κουμπωμένος, και κάποιοι βέβαια που είναι στον κόσμο τους. Οι μικρές επιχειρήσεις, τα δάνεια, οι δόσεις, όλα στο όριο. Πολλά μαγαζιά ξενοίκιαστα. Ακριβότεροι σε όλα. Τα παλιά χούγια δεν βγαίνουν εύκολα άλλωστε. Φάπες από την Κομισιόν, πάλι υποκριτικά βέβαια (περισσότερα πάλι στην Κατηγορία “Κοινωνία-Ανεργία”), και οι ευρωβουλευτές να πρήζουν με ερωτήσεις τους επιτρόπους για το αν θα μας πετάξουν έξω από την Ευροζώνη. Να μας πετάξουν να ησυχάσουμε. Το Ευρώ εμάς δεν μας ωφέλησε σε τίποτα έτσι και αλλιώς. Η δραχμούλα, ταπεινή ταπεινή, ήταν πιο ευέλικτη άσχετα αν την εξευτέλισαν επίτηδες για να δει ο λαουτζίκος το Ευρώ σαν σωσίβιο. Same shit, different day.

Και κερασάκι στην τούρτα το ΜΠΑΣΟΚ. Η Μπιρμπίλη με σπορ δήθεν αραχτό και λάιτ ντύσιμο, πάει να μας το παίξει μοντέρνα και έτσι (τώρα κάνει τα ίδια και η Άννα -γλύφω την Μπίλτερμπεργκ μπας και με πάρουν οικότροφο-φωτογραφίζομαι δίπλα στην Σεγκολέν Ρουαγιάλ μπας και με πιάσει η κάμερα-Διαμαντοπούλου). Αυτό το ΠΑΣΟΚ μία ζωή να μας προσβάλει την νοημοσύνη χειρότερα από τους μπουνταλάδες Νδούλες. Είχαμε πρώτα την αρχική φουρνιά με τα τριμμένα σακάκια και τα ζιβάγκο που έγιναν μετά μεγάλοι και τρανοί στις πλάκες των κορόιδων που τους ψήφιζαν, και τώρα έχουμε τις δήθεν φιλελεύθερες νεοφεμινίστριες των σπορτέξ και των σκαραβαίων που όμως μας πηδάνε τα νεύρα μας και την ψυχολογία με τέχνη. Φάγαμε το πρώτο πακέτο με τα ”πράσινα τέλη” (παρακολούθα νεοέλληνα πως θα σε σκίζουν από εδώ και πέρα ”πράσινα” και ”οικολογικά”), μετά ζήτησε η κοπέλα συγνώμη. Λάθος. Μετά έχουμε το μπούγιο με τις αποδείξεις δήθεν για καταπολέμηση της φοροδιαφυγής. Χα! Να μαζέψουμε; Να μην μαζέψουμε; Ποιες θα μετράνε; Ποιες όχι; Κάτσε και μέτρα χαρτάκια. Μετά έχουμε το ανέκδοτο με τις γονικές παροχές. Αν σου γράψει σπίτι ο μπάρμπας σου να έχεις ένα κεραμίδι στο κεφάλι σου, κάηκες. Μετά τα άλλαξαν. Για τα πολύ ακριβά σπίτια λέει μόνο. Οκ. Καλά. Μα προέκυψε τώρα το ανέκδοτο με το ΦΠΑ. Εξίσωση λέει! Ένα ψωμί που το αγοράζεις κάθε μέρα, θα εξισωθεί με μία κουζίνα που αγοράζεις κάθε 15 χρόνια. Τώρα αμφιταλαντεύονται. Δεν ξέρουν, θα δούνε….

Το πρόβλημα μου δεν είναι με αυτούς. Την δουλειά τους κάνουν. Το πρόβλημα μου είναι με όλους αυτούς που τους έκαναν αυτό που είναι σήμερα, και μαζί με την πλειοψηφία αυτής της θλιβερής μπανανίας, την πληρώνω και εγώ που δεν φταίω σε τίποτα. Και αυτό με ενοχλεί abso fucking lutely πάρα πολύ!
από bananiagr