Νικήτα... πας για ήττα

Ας ξεκινήσω λέγοντας το αυτονόητο: θεωρώ ότι είναι πολιτικά απαράδεκτο το να επιλέξει να ακολουθήσει μια προκλητική στάση απέναντι στον νεοεκλεγέντα αρχηγό του κόμματος που τον ανέδειξε στην Δημαρχία του μεγαλύτερου Δήμου της χώρας. Πόσο μάλλον όταν γίνεται με το καλημέρα, πριν καν ο νέος αρχηγός συναντηθεί με όλα τα μέλη του κόμματος του (δηλώνει ότι το μόνο που τον ενδιαφέρει και πάνω απ' όλα είναι η θέση του). Εάν κάποιοι πριν το θεωρούσαν διχαστικό για το κόμμα το να αναρωτιόμαστε και μόνο αν ο Κακλαμάνης θα είναι ο επόμενος Δήμαρχος Αθηνών, δεν ξέρω τι χαρακτηρισμό θα πρέπει να βρουν για τις δηλώσεις του ίδιου του Κακλαμάνη σήμερα.

Θεωρώ επίσης ότι είναι...

ηθικά λάθος την στιγμή που η πόλη σου αντιμετωπίζει μια κρίση, και μάλιστα 'κρίση σκουπιδιών', ο Δήμαρχος της και μόνο να διανοείται να μιλήσει για την υποψηφιότητά του σε ένα χρόνο από σήμερα.

Σκοπός μου όμως δεν είναι να κρίνω τα λάθη του καθενός, αλλά να βολιδοσκοπήσω τις επόμενες κινήσεις όλων των εμπλεκομένων στην υπόθεση. Κατ'αρχάς, δεν πιστεύω ότι η Ντόρα για οποιοδήποτε λόγο υποκινεί αυτήν τη συμπεριφορά του Κακλαμάνη. Δεν το έχω ακούσει ως τώρα και δεν νομίζω κανείς να υποστηρίξει σοβαρά κάτι τέτοιο. Αντίθετα, πιστεύω ότι ο μόνος υπεύθυνος γι αυτήν την κατάσταση είναι η μικροψυχία και ο πανικός του Κακλαμάνη να κρατήσει τη θέση του.

Άποψή μου είναι ότι ο Κακλαμάνης εν τέλει, εάν δει ότι ο Σαμαράς δεν υποκύπτει στις απειλές του, δεν θα επιμείνει ως στην ανταρσία. Ας μπούμε για μια στιγμή στη θέση του Κακλαμάνη και ας σκεφτούμε συμφεροντολογικά όπως κάνει ο ίδιος. Μοναδικό του όπλο αυτή τη στιγμή είναι η απειλή, καθώς διάλεξε να χάσει εξ αρχής τις όποιες πιθανότητες είχε δια της διπλωματικής οδού. Άρα σκεπτικό του ήταν πως αυτή τη χρονική στιγμή έχει περισσότερα να κερδίσει απειλώντας, παρά με το να μεταπείσει το Σαμαρά μέσω τρίτων (ενδεχομένως της Ντόρας).

Αυτό όμως δεν σημαίνει πως ο Κακλαμάνης έχει παρομοίως να κερδίσει περισσότερα πηγαίνοντας μέχρι τέλους και θέτοντας υποψηφιότητα. Ποιος θα ήθελε να θεωρηθεί υπεύθυνος για την απώλεια του Δήμου των Αθηνών από τη ΝΔ για πρώτη φορά μετά από τόσα χρόνια, και μάλιστα σε μια περίοδο που το κόμμα αυτό προσπαθεί να ανακάμψει; Ποιος είναι διατεθειμένος να γίνει το αντικείμενο καυτηριασμών, ως και να γίνει περίγελος για έναν ολόκληρο χρόνο; Στην περίπτωση που απλώς μείνει στις απειλές, το θέμα θα ξεχαστεί μετά από λίγο καιρό. Σε περίπτωση που προχωρήσει και στοιχίσει το Δήμο στην ΝΔ, θα πάρει πολλά χρόνια για να ξεχαστεί. Επομένως προβλέπω ότι στο τέλος ο Κακλαμάνης θα υποχωρήσει και θα γυρίσει σπίτι του ήσυχα κι ωραία.

Επειδή όμως, καλό θα ήταν να εξετάσουμε και το ενδεχόμενο, ο Νικήτας να μην απειλεί ναι να είναι έτοιμος, ωσάν μουτζαχετίν, να αγωνισθεί μέχρι τελευταίας ρανίδος, πρέπει να αναρωτηθούμε, ποιες κινήσεις έχει μπροστά του ο Αντ. Σαμαράς για να κερδίσει το Δήμο ενάντια όχι μόνο στο Πασoκ, αλλά και στο αντάρτικο του Νικήτα. Σίγουρα οι κινήσεις του Σαμαρά θα είναι πιο περιορισμένες από πριν, αλλά δεν έχει και τα χέρια δεμένα. Θα χρειαστεί απλώς να δώσει το χρίσμα σε κάποιον της εύνοιας της Ντόρας.

Στην περίπτωση που υποψήφιος κατέβει ένας πρώην υποστηρικτής της Ντόρας Μπακογιάννη, τότε η θέση του Κακλαμάνη θα είναι δύσκολη. Πρώτον, δεν θα πετύχει το διχασμό που αποσκοπεί διότι Ντόρα και Σαμαράς θα ριχτούν στη μάχη ενωμένοι. Δεύτερον, θα έχει να αντιμετωπίσει τις συνδυασμένες επιθέσεις και των δύο. Όχι μόνο θα χάσει τις εκλογές (αυτό θα γινόταν ούτως ή άλλως), αλλά και ο υποψήφιος της ΝΔ θα τις κερδίσει, και ο ίδιος θα ξεγράψει το πολιτικό του μέλλον.

Όσο για το συγκεκριμένο πρόσωπο, μια προφανής πιθανότητα είναι ο Άρης ο οποίος μπορεί να πείσει την Ντόρα να βάλει όλο το βάρος της από πίσω του. Θέλετε να πάμε παραπέρα; μια άλλη πιθανότητα είναι ο Κυριάκος. Θέλετε να πάμε ακόμα πιο παραπέρα; μια πιθανότητα είναι ακόμα και ο Μεϊμαράκης. Αυτή θα ήταν μια ευκαιρία να τα ξαναβρούν οι δύο πολιτικοί άντρες. Σίγουρα πάντως δεν θα έχει την ευκαιρία ο Σαμαράς να πειραματιστεί, βάζοντας κάποιο πρόσωπο έξω από τα συνηθισμένα.

Σαν υποσημείωση, θέλω να πω επίσης, ότι δεν το θεωρώ αδύνατο να βάλει ο Σαμαράς κάποιον άνθρωπο δικό του και όχι απαραίτητα από το πρώην στρατόπεδο της Ντόρας και παρά ταύτα να νικήσει το Πασoκ. Το παραπάνω σχόλιο μου εκφράζει την άποψη μου όπως διαμορφώνεται τη χρονική αυτή στιγμή, η οποία όμως μπορεί άμεσα ν' αλλάξει, όπως εξάλλου είπε και ο Τζον Μ. Κέινς, "όταν αλλάζουν τα δεδομένα, αλλάζω κι εγώ την άποψή μου".
Ευχαριστώ