Ένας σπουδαίος Τρολ

Μια ευχή για όλους εσάς φίλους, επισκέπτες και αναγνώστες αλλά και για ΄σας που κινείστε πάνω από τη Γέφυρα. Χρόνια πολλά, τέτοια και τόσα όσα οι μέρες επιβάλλουν να ανταλλάσσουμε. Θα επανέλθουμε με καλύτερες ευχές μια και μας εμπνέει περισσότερο το γύρισμα του χρόνου. Την προηγούμενη χρονιά τέτοιες μέρες κάναμε παρέα με τα χριστουγεννιάτικα στοιχειά. Όπως άλλωστε κάνουμε εδώ και 19 χρόνια που έχουμε την τύχη να μας συντροφεύει ο πιο όμορφος, ο πιο γοητευτικός και πιο σκανταλιάρης Καλικάντζαρος που έπλασε η φύση. Ο Γιαννάκης μας, γνωστός συνοδοιπόρος, που γεννήθηκε παραμονή των Χριστουγέννων.

Φέτος, κι επειδή μεγάλωσε πολύ και αρχίζει να εξαπλώνεται, είπαμε να φέρουμε κοντά μας στοιχειά από άλλες χώρες. Μαζί τους κι ένα σχετικό παραμύθι που εκτιμούμε ότι θα σας αρέσει. Με τις καλύτερες ευχές, σας παρουσιάζουμε τους Τρολ!

Η παράδοση αναφέρει ότι οι Τρολ είναι... λαός ολόκληρος στην Σκανδιναβία και από μακριά μοιάζουν με μπασμένους Όργηδες, κακόβουλους, αγριωπούς, μυταράδες και αυτιάδες. Εκτός από το ύψος τους που είναι κατά πολύ μικρότερο από των γιγάντων Όργηδων διαφέρουν από αυτούς και σε κάτι ακόμη. Οι Όργηδες ζούνε στα σύννεφα και κατεβαίνουν στη γη μόνον όταν πεινάνε και θέλουν να φάνε κρέας, κατά προτίμηση ανθρώπινο. Γιατί δεν είναι άνθρωποι κανονικοί, αλλά έχουν όλα τα ελαττώματα των ανθρώπων.

Αντίθετα οι Τρολ είναι Στοιχειά της γης, που ζούνε στα σπλάχνα των βουνών και μαζεύουν εκεί πολύτιμα μέταλλα, αλλά φαίνεται πως και αυτοί έχουν πάρει, από τους ανθρώπους όλες τις κακές συνήθειες. Από κοντά, οι Τρολ φαίνονται ακόμα πιο τρομακτικοί, γιατί είναι πολύ τριχωτοί, με μεγάλα στρογγυλά μάτια ή ένα μοναχό στο μέτωπο, μυτερά σκυλίσια δόντια ή χαυλιόδοντες και μικρές ή μεγάλες ουρές. Κανονικά, πολεμούν μεταξύ τους και με τους ανθρώπους, πιάνουν σκλάβους και τους τυραννούν, επιτίθενται στα χωριά και ρημάζουν τις αποθήκες, μπαίνουν στα σπίτια κρυφά και τρώνε τα πάντα, μεθάνε και τρώνε του σκασμού και δέρνονται απάνω στο γλέντι.

Επίσης οι γυναίκες τους, άσχημες ξάσχημες, είναι πολύ κοκέτες. Οι Τρολ έχουν τρομερές δυνάμεις. Είναι πολύ έξυπνοι και σχεδόν αθάνατοι, αφού άμα τους κοπεί κανένα χέρι, κανένα πόδι, σε μερικές ώρες έχει ξαναβγεί πάλι. Ύστερα, μπορούν να γίνονται εντελώς αόρατοι, αυτοί και τα πράγματά τους, και μόνο ακούγονται να φωνάζουν και να βρίζονται και ξαφνικά φανερώνονται και σου χιμάνε χωρίς έλεος. Σπάνια κάποιο Τρολ λυπάται άνθρωπο και τον βοηθά, αλλά πάντα με κάποιο αντάλλαγμα. Πάντως, οι Σκανδιναβοί δεν φαίνεται να τα φοβούνται ιδιαίτερα.

Για τον τρόπο με τον οποίο οι Τρολ γιορτάζουν την παραμονή των Χριστουγέννων υπάρχουν παραδόσεις σε ολόκληρο το Βορρά. Εκείνη τη μέρα κανείς Χριστιανός δεν πρέπει να είναι έξω από το σπίτι του εφόσον είναι βέβαιο ότι θα έχει κακά συναπαντήματα μάγισσες πάνω στις σκούπες τους, με Τρολ, καβαλικεμένα πάνω σε λύκους με σκούπες ή φτυάρια και πάντως μαζεμένους όλους μαζί να έχουν στήσει χορό κάτω από τις πέτρες τους.

Αυτές τις πέτρες, στη συνέχεια τις βάζουν τη μια πάνω στην άλλη ώστε να φτιάξουν κολώνες κάτω από τις οποίες οι Τρολ στήνουν γλέντι πραγματικό, με μουσική, χορό και άφθονο ποτό. Γι΄ αυτό το λόγο τα ξημερώματα των Χριστουγέννων είναι επικίνδυνο για τους ανθρώπους να κυκλοφορούν μόνοι τους.

Μία τέτοια νύχτα του 1490, όπως καθόταν η Κυρία Κισέλα Ούλφταντ στο αρχοντικό της κάπου στη Σουηδία, άκουσε μεγάλη φασαρία, ίδια με εκείνην που έκαναν οι Τρολ χτίζοντας τις πέτρες τους. Τότε ένας θαρραλέος άντρας, από το υπηρετικό προσωπικό, άνοιξε την πόρτα και χωρίς να δειλιάσει ούτε στιγμή βγήκε έξω να δει τι συμβαίνει. Πέτρες σηκώνονταν στον αέρα και οι Τρολ είχαν στήσει ξέφρενο χορό! Μια πεντάμορφη κοπέλα στάθηκε μπροστά του προσφέροντάς του κέρας γεμάτο με κρασί, με την προτροπή να πιεί στην υγειά του βασιλιά των Τρολ και να φυσήξει δυνατά σε ένα σωλήνα που κρατούσε. Εκείνος πήρε το κρασί και το σωλήνα αλλά την ίδια στιγμή το άλογό του χλιμίντρισε, έδωσε μια στον αέρα και καλπάζοντας σαν τρελαμένο χίμηξε κατευθείαν προς το αρχοντικό.

Οι Τρολ τον ακολούθησαν όλοι μαζί κραυγάζοντας άγρια, απειλώντας τον με ό,τι βάζει ο νους. Ωστόσο εκείνος κατάφερε να κρατήσει και το κέρας και τον σωλήνα. Οι Τρολ, τότε, απελπίστηκαν και άρχισαν να υπόσχονται στην αρχόντισσα, ευημερία και πλούτο, επιτυχίες και εξουσία εάν τους επέστρεφε τα ιερά τους. Όμως εκείνη αντιστάθηκε και τα υπέροχα κειμήλια εκτίθενται ακόμη και σήμερα στο αρχοντικό της. Το κέρας λέγεται πώς είναι φτιαγμένο από κράμα άγνωστων μετάλλων με στολίδια από ορείχαλκο και ο σωλήνας από οστά ποδιού αλόγου.

Ο άνθρωπος που τους τα έκλεψε πέθανε τρεις μέρες μετά και το άλογό του μόλις τη δεύτερη μέρα. Η οικογένεια Ούλφταντ δεν κατάφερε να ακμάσει ποτέ. Την ιστορία αυτή τη διηγούνται οι Σκανδιναβοί για να θυμίσουν ότι οι Χριστιανοί δεν πρέπει να είναι ποτέ άδικοι, ακόμη και απέναντι στους Τρολ.

Αναφέρεται επίσης ότι κάποτε μερικοί ιερείς που έκαναν ιππασία πριν χαράξει ο ήλιος στα βουνά, κι ενώ οι Τρολ διασκέδαζαν, είδαν μπροστά τους μια γυναίκα που τους πρόσφερε ποτό σε ένα μεταλλικό μπολ. Όταν εκείνοι αρνήθηκαν να πιούν και γύρισαν να φύγουν οι γυναίκα τούς το πέταξε με αποτέλεσμα να πέσουν σταγόνες στ΄ άλογά τους και να καούν οι ουρές τους. Αρκετά τέτοια μπολ υπάρχουν σε διάφορες εκκλησίες και, καθώς λένε, αρκετές φορές χρησιμοποιήθηκαν για κάλυκες.

Το ποτό που οι Τρολ είχαν τη συνήθεια να προσφέρουν με τόση γενναιοδωρία πιστεύεται ότι είχε την ιδιότητα να σβήνει από τη μνήμη το παρελθόν και μαζί με αυτό και τη συνάντηση των ανθρώπων με τα στοιχειά.
από το Γεφυρισμοί