Λήξις...

Φεύγω κι αφήνω πίσω μου συντρίμμια- ή μάλλον σκουπίδια. Η απεργία των εργαζομένων στην καθαριότητα του Δήμου Αθηναίων έχει δώσει στην πρωτεύουσα όψη- και οσμή- τριτοκοσμικής πόλης. Μόνο που φέτος η ιστορία έχει και έντονο πολιτικό άρωμα.

Έπειτα από πεντέμισι χρόνια, η κυβέρνηση της Ν.Δ. απήλθε. Άφησε όμως πίσω γενεές συμβασιούχων. Υπάρχουν αυτοί που μονιμοποιήθηκανκαι τώρα «πέφτουν» οι μονιμοποιήσεις στα δικαστήρια. Υπάρχουν αυτοί που νόμιζαν ότι θα μονιμοποιηθούν. Και αυτοί που εκβιάζουν για να μονιμοποιηθούν. Κάπου μεταξύ των τριών αυτών κατηγοριών κατατάσσονται οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα του Δήμου Αθηναίων.

Η κατάσταση έχει πρόσθετες περιπλοκές. Ο- νομικός εγκέφαλος και υπουργός Εσωτερικών της προηγούμενης κυβέρνησης- Προκόπης Παυλόπουλος δεν είναι πλέον στα πράγματα. Όχι μόνο γιατί το «σύστημα Καραμανλή»- στο οποίο είχε κεντρικό ρόλο- διαλύθηκε. Αλλά και γιατί ο Παυλόπουλος είναι persona non grata στη Ρηγίλλης του Σαμαρά. Το ίδιο και ο Νικήτας Κακλαμάνης που το 2008 ζητούσε να μπει ο Αντώνης στην κυβέρνηση και το 2009 ετάχθη με την Ντόρα.

Ο Νικήτας έχει βρεθεί... μεταξύ εργαζομένων και υπουργού Εσωτερικών Γιάννη Ραγκούση. Έχει βρεθεί επίσης ολίγον στον αέρα, στην ΚΕΔΚΕ. Η κυβέρνηση Παπανδρέου είναι κάθετη ότι καθεστώς προσλήψεων στο Δημόσιο ή στην Αυτοδιοίκηση με συμβάσεις- ακόμη και έργουδεν μπορεί να συνεχιστεί. Είναι μια πραγματικότητα που γίνεται σιγά σιγά αποδεκτή. Και ενισχύεται τόσο από την εμμονή στο ΑΣΕΠ όσο και από την επιβολή διαφάνειας στο κράτος, αφού όλα θα βγαίνουν στο Διαδίκτυο.

Ακόμη χειρότερα: είκοσι χρόνια τώρα ο Δήμος Αθηναίων είναι αμιγώς γαλάζιο μαγαζί. Από τον Έβερτ στον Αβραμόπουλο και από την Ντόρα στον Κακλαμάνη, η Κοτζιά έχει γίνει ένα κράτος εν κράτει της Ν.Δ. Οι πάσης φύσεως συμβασιούχοι λειτούργησαν και λειτουργούν ως άτυπος στρατός στην Α΄ Αθηνών ή στο κόμμα. Είναι αυτή η κατάσταση που ύστερα από μια εικοσαετία σαπίζει μαζί με τα σκουπίδια στην άσφαλτο. Όχι γιατί η Ν.Δ. δεν είναι πια γκουβέρνο. Αλλά γιατί τα δημοσιονομικά πράγματα και η γενική οικονομική κατάσταση της χώρας δεν επιτρέπουν να μετατρέπεται το Δημόσιο ή κάποιοι μεγάλοι δήμοι σε παράγκες εργαζομένων με προσωρινό καθεστώς ετών.

Το ουδέν μονιμότερον του προσωρινού έχει ημερομηνία λήξης.
Όπως και ο Νικήτας.
του Δημήτρη Μητρόπουλου στα ΝΕΑ