Κάτω τα "ξερά" σας απ' το δώρο Χριστουγέννων

Οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι έχουν χάσει τον ύπνο τους με την επαπειλούμενη περικοπή των (εκ του πονηρού) αποκαλούμενων “δώρων” Χριστουγέννων και Πάσχα.
Αυτά βέβαια εισηγείται επίμονα το βλοσυρό και ανάλγητο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ενώ η σοσιαλιστική μας κυβέρνηση δεν τους κόβει το βήχα μια και καλή ώστε να ξαναβρούν τον ύπνο τους οι απειλούμενοι, μεταξύ των οποίων και η γράφουσα.
Σκοπίμως αφήνει τους χοντροαμειβόμενους των ΜΜΕ να τρομοκρατούν τον κοσμάκη διαρρέοντας αυτές τις πληροφορίες, και σπεκουλάροντας χωρίς να τις καταδικάζουν, ώστε... να ψαρέψουν αντιδράσεις του κοινού και να κανονίσουν την περαιτέρω πολιτική τους.

Δεν είναι η πρώτη φορά που... αυτή η απειλή του ΔΝΤ έρχεται στην επικαιρότητα.Την είδηση-φοβέρα που επανήλθε την είχα διαβάσει σε άρθρο της Καθημερινής στις 25 Ιουλίου του 2009. Τότε το ΔΝΤ μεταξύ άλλων είχε προτείνει «να καταργηθούν ο 13ος και ο 14ος μισθός για τους συνταξιούχους, δηλαδή τα δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα, καθώς και το επίδομα αδείας.» Εξάλλου το capital θεωρεί δεδομένο ότι θα κοπούν τα "δώρα". Δείτε και σχετικό άρθρο της economia.

Μάλιστα το ΔΝΤ θεωρεί την περικοπή απαραίτητη διότι, συν τοις άλλοις, εκτιμά ότι οι επιπτώσεις από τη γήρανση του πληθυσμού στην Ελλάδα είναι «πολύ μεγαλύτερες» απ’ ό,τι στις άλλες χώρες της Ευρώπης! Πολύ μεγαλύτερες; Πού το ανακάλυψε αυτό το ΔΝΤ; Η Ελλάδα έχει βέβαια μικρό δείκτη γονιμότητας - κι αυτό είναι κακό, κάκιστο - αλλά όχι «πολύ μικρότερο» από άλλες χώρες της Ευρώπης, όπως φαίνεται από σχετικό πίνακα. Για παράδειγμα, η Γερμανία έχει δείκτη γονιμότητας 1,36, η Ιταλία 1,38, η Ελβετία 1,42, η Αυστρία 1,42, η Ισπανία 1,41, η Κροατία 1,35, η Μάλτα 1,37, η Ρωσία 1,34, η Ελλάδα 1,33, η Βουλγαρία 1,31, η Ουγγαρία 1,29, η Λιθουανία 1,26, η Τσεχία 1,25, κλπ. Ας είναι καλά, όμως, οι μετανάστες μας που είναι πολύ παραγωγικοί και θα μας ξελασπώσουν. Επομένως η επίκληση του μικρού δείκτη γονιμότητας από το ΔΝΤ σαν δικαιολογία για την κατάργηση των "δώρων" Χριστουγέννων και Πάσχα είναι εκ του πονηρού.

Πότε, όμως, θεσπίστηκαν αυτά τα “δώρα”; Καθιερώθηκαν με το Α.Ν. 1771/51 στην πολυτάραχη περίοδο μετά τον καταραμένο Εμφύλιο, όταν η ματωμένη και καταρρακωμένη Ελλάδα άλλαζε κυβερνήσεις κάθε τρεις-τέσσερις μήνες, λόγω της παραδοσιακής αλληλοφαγωμάρας μεταξύ των πολιτικών φατριών. Ονομάστηκαν “δώρα” διότι πάντοτε οι πολιτικοί και η άρχουσα οικονομική τάξη θεωρούσαν τους εργαζόμενους επαίτες, που τους έριχναν πότε-πότε κανένα δώρο-ξεροκόμματο παραπάνω για να τους κατευνάσουν. Η χορήγηση του "δώρου" καθιερώθηκε μεν ως τακτική, αλλά δινόταν στους μισθωτούς κατόπιν εκδόσεως εκάστοτε κοινής υπουργικής απόφασης. Κι αυτό, παρόλο που ο νόμος ήταν αναγκαστικός! Αυτό σημαίνει “Α.Ν.”, όπως έμαθα κι εγώ προ ολίγου. Το φαιδρό βέβαια είναι ότι ο επιθετικός προσδιορισμός “αναγκαστικός” μπήκε προφανώς για να αντιδιαστείλει άλλους νόμους που δεν είναι αναγκαστικοί! Αθάνατοι Έλληνες με τη δαιμόνια εφευρετικότητά σας!

Σχεδόν τριάντα χρόνια αργότερα, με το άρθρο 1 του Ν. 1082/80 το "δώρο" αυτό μετονομάσθηκε σε επίδομα εορτών Χριστουγέννων και καθορίσθηκε πάγιο πλαίσιο χορηγήσεώς τους, όπως αναφέρεται στην ίδια πηγή που παρέθεσα πιο πάνω. Ακολούθησε η υπ’ αριθμόν 19040/81 απόφαση των υπουργών Οικονομικών και Εργασίας, που ρυθμίζει παγίως πλέον όλα τα σχετικά με τον τρόπο υπολογισμού και χορηγήσεως των επιδομάτων εορτών κατ' έτος.

Και ερωτώ εγώ η αφελής: Από τότε μέχρι σήμερα, δε θα μπορούσαν άραγε να έχουν ενσωματώσει το 13ο και 14ο μισθό στις μηνιαίες αποδοχές, δίνοντας μια γενναία αύξηση στο μισθό, ώστε να μη γίνονται τα "δώρα" αντικείμενο σπέκουλας κάθε φορά που η χώρα μας βρίσκεται σε οικονομική κρίση; Και, κακά τα ψέματα, η Ελλάδα βρίσκεται μονίμως σε οικονομική κρίση από τη σύσταση του νεοελληνικού κράτους και μετά. Επόμενο είναι, λοιπόν, όταν ο εργοδότης περνάει οικονομική κρίση το πρώτο που θα σκεφτεί είναι να κόψει τα δώρα.

Η ενδημούσα οικονομική κρίση, βέβαια, είναι φυσικό επακόλουθο της εγκεφαλικής κρίσης, κοινώς τρικυμίας εν κρανίω, από την οποία πάσχει η φυλή μας. Γι’ αυτό ο νόμος των "δώρων" συνοδεύεται από πλείστες όσες διευκρινήσεις για το ποιες θεωρούνται τακτικές αποδοχές, πόσο θα είναι το δώρο ως ποσοστό αν ο εργαζόμενος εργαστεί μόνο τρεις ή πέντε ή δέκα μήνες, κλπ., πότε θα καταβάλλεται, πόσο μπορεί να καθυστερήσει αν δεν καταβληθεί εγκαίρως, κλπ. Σκέτος λαβύρινθος νομοθετικών διαταγμάτων, που λέτε, για να βρίσκονται σε δουλειά και οι αργόμισθοι του δημοσίου. Αν προσπαθήσετε να διαβάσετε όλο το άρθρο θα πελαγώσετε… Θα θολώσει το μυαλό σας και κάπου θα παραιτηθείτε της προσπάθειας να βγάλετε άκρη.

Εάν όμως αντέξετε μέχρι τέλους τότε θα έχει και ο δικός σας νους παραμορφωθεί και στο εξής θα προσπαθείτε να κάνετε τα απλά πολύπλοκα, τα ίσια στραβά, τα όρθια ανάποδα, κ.ο.κ. Να ένα σκαστό παράδειγμα νομοθετικής παράκρουσης: «Η ε κ τ ό ς έ δ ρ α ς α π ο ζ η μ ί ω σ η, όταν καταβάλλεται τακτικά κάθε μήνα, θεωρείται ότι αποτελεί μέρος των τακτικών αποδοχών και λαμβάνεται υπόψη στον υπολογισμό των επιδομάτων (δώρων) εορτών, όχι όμως και όταν καταβάλλεται προς αντιμετώπιση των αυξημένων δαπανών, λόγω διανυκτερεύσεως εκτός έδρας (ΑΠ. 346/95).» Τρέχα γύρευε, δηλαδή, και νικολοκαρτέρει, που λέει ο λαός… Διαβάστε κι εδώ όσοι είστε... μαζοχιστές.

Λοιπόν, κύριε Παπανδρέου, επειδή μας έχετε ζητήσει να συμμετέχουμε με προτάσεις, και όχι απλά με κριτική, σας προτείνω τα εξής: Κατ’ αρχήν μην τολμήσετε να βάλετε χέρι στο 13ο και 14ο μισθό διότι θα ζήσουμε την Ελληνική «Νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου». Δεύτερον, αρχίστε να μεθοδεύετε την ενσωμάτωση των "δώρων" στο βασικό μισθό. Δε μας λέγατε προεκλογικά ότι θα τ’ αλλάξετε όλα; Έτσι, θα μας αφήσουν ήσυχους και το ΔΝΤ, και οι Βρυξέλλες, και όλοι όσοι μας “αγαπάνε” κι έχουν γουρλώσει το μάτι τους στα "δώρα" έχοντας φαγωθεί να μας τα φάνε.

Έχουμε και λέμε λοιπόν: Ένας εργαζόμενος ή συνταξιούχος που παίρνει 1000€ το μήνα, με 14 μισθούς το χρόνο λαμβάνει συνολικά 14.000€. Εάν το διαιρέσουμε δια του 12, αντιστοιχεί σε 14.000:12=1.167€ το μήνα. Τώρα, αν αυτός ο εργαζόμενος ή συνταξιούχος τα ξοδεύει μέχρι δεκάρας, κι όταν έρχονται τα Χριστούγεννα δεν έχει μία για να πάρει δώρα στα παιδιά και τα εγγόνια του, πρόβλημά του. Ας πρόσεχε. Κάποτε πρέπει να ενηλικιωθούμε σα λαός. Και μη σας ανησυχεί μήπως τα καταστήματα δεν κινούνται περισσότερο τα Χριστούγεννα, διότι θα κινούνται καλύτερα σε όλη την διάρκεια του χρόνου. Αντίθετα, αν ο μη γένοιτο κοπούν τα δώρα, αυτό για το συνταξιούχο των 1000€ θα ισοδυναμεί με μείωση του ετήσιου μισθού κατά 2.000:14.000=14,29%. Αληθινή πανωλεθρία!

Συμπέρασμα: Δε θέλουμε δώρα-ελεημοσύνες, τ’ ακούτε; Διότι φοβόμαστε τους Δαναούς και δώρα φέροντες. Ενσωματώστε τα στους μισθούς για νάχουμε το κεφάλι μας ήσυχο, και για να μη μας φοβερίζετε εσείς με τους οξαποδώ προστάτες μας κάθε τόσο ότι θα μας τα κόψετε. Θα λιγοστέψετε και τη δουλειά για τους αργόμισθους του Δημοσίου!

Και κάτι άλλο πριν σας αποχαιρετήσω. Τα πόθεν έσχες των υπουργών, βουλευτών, δημάρχων, δικαστικών, εφοριακών, υπαλλήλων πολεοδομίας, κλπ., πότε θα τα ελέγξετε, κύριε Πρωθυπουργέ; Πότε όλοι αυτοί θα επιστρέψουν στο δημόσιο κορβανά μέσω κατασχέσεων όλα όσα δε δικαιολογούνται από το μισθό τους; Ας εξετάσετε τουλάχιστον την ακίνητη περιουσία που συσσώρευσαν κατά την τελευταία δεκαετία. Αν κάνετε έστω αυτό, δε θα χρειαστεί να απειλείτε τα αφορολόγητα όρια των μικρομεσαίων και το 13ο και 14ο μισθό.Αυτά προς το παρόν και θα επανέλθω.

Να μην ξεχάσω να σας συγχαρώ για την επιτυχία του Υπουργού Εσωτερικών κ. Ραγκούση να πείσει την Εκκλησία για να συνεισφέρει, και να σας ευχηθώ και σ’ ανώτερα! Έγινε μια καλή αρχή, αλλά υπάρχει περιθώριο για πολύ περισσότερα!
Αναμένομεν...
από Μαρία Σεφέρου