«Τώρα πάνε…λαϊκή!…»

Ο στίχος του λαϊκού μας άσματος προσεγγίζει ιδιόμορφα την άτυπη κοινωνιολογική δομή που συνιστά η πατροπαράδοτη «λαϊκή αγορά». Καθότι ο ερωτευμένος και «υποψιασμένος» εραστής δέχθηκε την καθησυχαστική επιβεβαίωση της «ωραίας» την οποία αφού έψαξε 8 φορές δεν την βρήκε εκεί, αλλά αυτή τον καθησύχασε επιβεβαιώνοντας ότι όντως δεν ήταν εκεί και αυτό ήταν λογικό αφού η καλή του είχε πάει…λαϊκή!

Είναι ανορθόδοξη η... εισαγωγή στο θέμα αλλά η επιλογή μου υπαγορεύεται από μια πλειάδα παραγόντων ανάμεσα στους οποίους η «δικαιολογία» της περιώνυμης κυρίας του λαϊκού άσματος δεν είναι η λιγότερο σημαντική ούτε και ιεραρχικά η…τελευταία.
Οι λαϊκές αγορές, ως κοινωνικός θεσμός, υπήρχαν και υπάρχουν σε κάθε ελληνική πόλη και προσωπικά τις βρήκα σε χώρες της Ευρώπης, στην Αμερική, τον Καναδά, την Αυστραλία, και όχι μόνο. Από το παζάρι της αρχαιότητας μέχρι σήμερα, με κυμαινόμενες ιδιομορφίες που αντανακλούν ήθη, έθιμα, κοινωνικοψυχολογικές και οικονομικές παραμέτρους της περιρρέουσας ιστορικής πραγματικότητας οι λαϊκές αγορές αποτελούν τον πόλο έλξης και το σημείο αναφοράς για μεμονωμένα άτομα και για οικογένειες που άσχετα με το μέγεθος του «βαλαντίου» τους εδώ θα βρούνε το φρέσκο προϊόν του παραγωγού ή του μικροεμπόρου σε τιμές προσιτές και σε ποικιλίες που δεν μπορεί να διαθέτει ο «λαχανοπώλης» της γειτονιάς έστω και αν έχει αναγάγει το κατάστημα του σε επίπεδο «μπουτίκ».

Στη λαϊκή θα κατεβεί ο συνταξιούχος και η σύζυγός του, εδώ θα βολευτεί ο φοιτητής και η φοιτήτρια, στη λαϊκή θα βρει για τα παιδάκια της η νοικοκυρά σύζυγος του δημόσιου υπάλληλου ή του επιχειρηματία τα φρούτα και τα λαχανικά που θα καταναλώσουν τα αγαπημένα της πρόσωπα. Η πρόσμιξη ηλικιών, προσωπικοτήτων και κοινωνικο-οικονομικών τάξεων στις λαϊκές μας αγορές έπρεπε να αποτελεί αντικείμενο σοβαρών κοινωνιολογικών, ψυχολογικών και οικονομικών ερευνών καθώς εδώ αναπτύσσονται, όπως μπορεί ο καθένας και η καθεμιά μας να το επιβεβαιώσει από προσωπικές εμπειρίες, διαπροσωπικές σχέσεις ανάμεσα σε πωλητή και πελάτη, εδώ γίνεται καλοπροαίρετο και συχνά καυστικό χιούμορ ανάμεσα στους ανταγωνιστές στην προσπάθεια του εμπειρικού μάρκετινγκ για επηρεασμό του πελάτη, εδώ αντιπαρατάσσονται ποδοσφαιρικές ιδεολογίες και πεποιθήσεις και , φυσικά, στην Ελλάδα ζούμε άλλωστε, εδώ συγκρούονται παραμονές τοπικών ή εθνικών εκλογών και οι…πολιτικοί μας οι οποίο μόνο τότε θυμούνται τις λαϊκές!..

Το ζούμε την Μεγάλη Εβδομάδα ή τα ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ όταν, χρονιάρες μέρες, πολλοί πολιτικοί μας, ανενδοίαστα δυστυχώς, εκστομίζουν από τα τηλεοπτικά παράθυρα οικονομολογικές «μπαρούφες» απίστευτων μεγεθών καθώς ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΝ τις Λαϊκές, τους παραγωγούς και μικροεμπόρους ότι ευθύνονται για την άνοδο του πληθωρισμού και την αδυναμία της νοικοκυράς να γεμίσει το καλάθι της!…Μεγαλύτερη ανακρίβεια σίγουρα ΔΕΝ υπάρχει, αλλά η δικαιολογία «βολεύει» τους αιρετούς άρχοντές μας με τον ίδιο τρόπο που βολεύει και η απάντηση της γνωστής «άφαντης» για άλλους λόγους κυρίας του λαϊκού μας άσματος…Εκείνη τουλάχιστον, εάν όχι τη συγκεκριμένη «πονηρή» ημέρα, κάποιες άλλες ημέρες υποχρεωτικά πηγαίνει στη λαϊκή της γειτονιάς της!
Και οι πολιτικοί μας εξαιτίας των εκλογών, τελικά, πάνε…λαϊκή, για να τους δούμε ζωντανά και όχι μόνο στα τηλεπαράθυρα και στα δελτία ειδήσεων!

Πάντως ΟΛΟΙ και ΟΛΕΣ που διεκδικούν την ψήφο μας θα παρακολουθήσουν απόψε τους πέντε αρχηγούς (και την μία Αρχηγό) στον καθιερωμένο πλέον ΜΟΝΟΛΟΓΟ (και αύριο τα δύο σχεδόν «αιωνόβια επίθετα» που θα μονολογήσουν, συγνώμη, μονομαχήσουν) σε αυτό που ανενδοίαστα Κόμματα και ΜΜΕ σερβίρουν ως τηλεοπτικό δήθεν…debate!..
Θα δούνε αυτοί και αυτές που φιγουράρουν στα διάφορα Κομματικά ψηφοδέλτια και τώρα «προς άγρα ψήφων» επισκέπτονται τις «λαϊκές» τα γερόντια που ΠΕΦΤΟΥΝ με τα μούτρα στην άσφαλτο της Θεσσαλονίκης, της Αθήνας του Πειραιά και άλλων μεγαλουπόλεων για να μαζέψουν φρούτα, λαχανικά και σαρδέλες που οι αγανακτισμένοι μικροέμποροι της λαϊκής κατά καιρούς ρίχνουν στο οδόστρωμα;

Εγώ πιστεύω πως ΟΧΙ! Εσείς;

Του καθηγητή Γ. ΠΙΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ που θα είναι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ υποψήφιος Δήμαρχος Θεσσαλονίκης στις Εκλογές του 2010