Περί της Ελενάρας της κουκλάρας...

Κοπελάρα με τα όλα της, κορίτσαρος να την πιεις στο ποτήρι!
Και αθλήτρια από άλλον πλανήτη. Όταν πήρε η Αθήνα τη διοργάνωση της Ολυμπιάδας 2004, τα σαΐνια του ελληνικού αθλητισμού ξεχύθηκαν ανά την υφήλιο αναζητώντας αθλητές με ελληνικές ρίζες.

Θυμάστε εκείνη την... απίθανη εθνική χαζό-ομάδα μπέιζμπολ με τα χαπακωμένα Ελληνοαμερικανάκια; Εκείνη την εποχή λοιπόν ο προπονητής μιας δεκαεξάχρονης Ρωσίδας, επειδή τότε στο επί κοντώ μεσουρανούσε η Φεοφάνοβα, και δεν έβλεπε ελπίδες συμμετοχής της μικρής ταλαντούχας αθλήτριας στην Ολυμπιάδα της Αθήνας με τα χρώματα της Ρωσίας, την πρότεινε στους Έλληνες υπεύθυνους,εμφανίζοντας μια γιαγιά ελληνικής καταγωγής, ώστε να αγωνιστεί με τα ελληνικά χρώματα! Οι "ειδήμονες" την απέρριψαν και η Ελενάρα στα εικοσιδύο της χρόνια μάγεψε με την ομορφιά της και τα αθλητικά της προσόντα την υφήλιο στην Αθήνα του 2004 με τα χρώματα της Ρωσίας φυσικά! Και μεις μείναμε με τα χαπακωμένα Ελληνοαμερικανάκια!


Η συνέχεια γνωστή, το αστέρι λάμπει εδώ και χρόνια, η συνομιλία της με το κοντάρι γράφει ιστορία κι όταν ήρθε πρόσφατα η αποτυχία-έκπληξη στο Βερολίνο, η Γέλενα Ισινμπάγεβα διασκέδασε την ήττα με νέο παγκόσμιο ρεκόρ στα 5.06!
Ήρθε και στη Θεσσαλονίκη η Ελενάρα και παρ' όλο που δεν έκανε ρεκόρ, τα πήρε όλα κι έφυγε!

ΥΓ. Ο τίτλος της ανάρτησης είναι δανεισμένος από την Ελληνική Μυθολογία του Νίκου Τσιφόρου, διαβάστε την σε πρώτη ευκαιρία.
από το ΑΠΟΥΡΩ