Ο νταβατζής

Την ημέρα της επετείου για τα 35 χρόνια της Μεταπολίτευσης, μία απόφαση του Πρωτοδικείου Πειραιά έρχεται να αποδείξει το έντονο πρόβλημα του πολιτικού μας συστήματος και των δημοκρατικών διαδικασιών.

Είναι τραγικό οι λανθασμένες και επιπόλαιες κυβερνητικές αποφάσεις να αναγκάζουν τους πολίτες να στρέφονται εναντίον του Κράτους. Μα ποιος είναι το Κράτος; Οι ίδιοι εμείς είμαστε... Εμείς αποτελούμε το Κράτος και ορίζουμε, μέσω των εκλογών, τους διαχειριστές του συστήματος.

Αν το σκεφτούμε λοιπόν... απλά και λογικά, οι πολίτες στρέφονται και των ίδιων τους των εαυτών. Ο "διαχειριστής" - κυβέρνηση έχει εξοργίσει και έχει αποτύχει στο διαχειριστικό - κυβερνητικό του έργο.

Η απόφαση του Υπ. Οικονομικών έρχεται να επιβάλλει πρόσθετη φορολογία στα εισοδήματα των πολιτών, για το έτος 2007. Εισοδήματα που έχουν φορολογηθεί ήδη. Βέβαια, το Υπουργείο δεν ζητάει χρήματα από όλους αλλά μόνο από όσους δηλώνουν εισόδημα πάνω από 60000 ευρώ. Και πάλι όμως, θεωρώ πως το μέτρο είναι άδικο. Μπορεί κάποιος να έχει εισπράξει πολλά χρήματα το 2007, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να του τα πάρει το κράτος. Άλλωστε κανείς δεν τον ρώτησε πόσες ώρες και πόσο σκληρά δούλεψε για να βγάλει αυτά τα χρήματα. Επίσης, επιπλήττουν όσους δηλώνουν ειλικρινά τα εισοδήματά τους. Δεν είναι "λαμόγια" όσοι βγάζουν πολλά, λαμόγια είναι όσοι βγάζουν πολλά και δεν τα δηλώνουν.

Ακόμα όμως και αν κάποιος μπορέσει να εξηγήσει λογικά και με ισχυρά επιχειρήματα την κίνηση του υπουργείου, τότε έρχεται μία ερώτηση στο μυαλό. Σύμφωνα με την απλή λογική, πληρώνουμε φόρους προς το κράτος, "αγοράζοντας" υπηρεσίες όπως: ασφάλεια, κοινωνικές υπηρεσίες, υπηρεσίες υγείας, ποιοτικό επίπεδο διαβίωσης, αξιοπρεπείς δημόσιους χώρους, υποδομές (δρόμους, μέσα μαζικής μεταφοράς, αεροδρόμια κ.α). Η ερώτηση λοιπόν είναι: Σε ποιόν τομέα η ζωή των Ελλήνων έγινε καλύτερη, ώστε το κράτος να αξιώνει την επιβάρυνση των πολιτών; Ποια κρατική υπηρεσία βελτιώθηκε ώστε να μας ζητάνε περισσότερα χρήματα;

Ζητάνε συνεχώς από τους πολίτες να πληρώνουν περισσότερους φόρους, μεγαλύτερα τέλη κυκλοφορίας, υψηλότερες εισφορές προς το κράτος, χωρίς να βελτιώνεται το παραμικρό. Το επίπεδο της ποιότητας ζωής μας έχει χειροτερεύσει. Η ποιότητα των δρόμων μας είναι η χειρότερη στην Ευρώπη, οι υποδομές σε νοσοκομεία/σχολεία/δημόσια κτίρια είναι εξευτελιστικές.
Γιατί;

Θεωρώ σίγουρο πως ούτε οι πολίτες θα δυσανασχετούσαν, ούτε η δικαιοσύνη θα αποφάσιζε κατά του κράτους αν οι πολιτικοί μας έπειθαν ότι οι περισσότερες εισφορές και η μεγαλύτερη φορολογία, θα βοηθούσαν και θα βελτίωναν τα δημόσια οικονομικά και την ποιότητα ζωής μας. Όμως η μέχρι τώρα πορεία των πολιτικών και η προκλητικά αλαζονική στάση τους, δεν μας αφήνουν περιθώριο για ελπίδα.

Ας θυμηθούμε ότι πριν από μερικές μέρες, εν μέσω κρίσης που θα γίνει ακόμα ισχυρότερη, προσπάθησαν να περάσουν ρύθμιση από την Βουλή για την πληρωμή των ασφαλιστικών τους εισφορών από τα κρατικά ταμεία... "Εσείς κρίση και εμείς χαλαρά"... Αυτό το μήνυμα μας δίνουν...

Από την πλευρά του το Υπουργείο Οικονομικών προειδοποιεί και απειλεί τους πολίτες, πως αν δεν πληρώσουν την πρόσθετη εισφορά, το πρόστιμο μπορεί να φτάσει και το 200%!!! Αν αυτό δεν είναι νταβατζιλίκι, τότε τι είναι; Και αν το Συμβούλιο της Επικρατείας αποφασίσει ότι ο νόμος είναι αντισυνταγματικός, τότε τι θα γίνει? Θα επιστραφούν τα χρήματα με προσαύξηση έως 200%;;; Αν κριθεί παράνομος ο νόμος (Ελληνική πατέντα οι "παράνομοι νόμοι"), θα κατηγορηθεί για παρανομία η ηγεσία του Υπ. Οικονομικών;
Θα αναλάβουν ποτέ τις ευθύνες τους;
Θα αποδοθούν ποτέ οι ευθύνες;

Έχουμε κουραστεί να πληρώνουμε, έχουμε κουραστεί να τους βλέπουμε να μας κοροϊδεύουν και έχουμε βαρεθεί να βλέπουμε την αλαζονική τους συμπεριφορά... Θεωρούν ότι είναι κάτι ανώτερο, κάτι ξεχωριστό μέσα στην κοινωνία μας, θωρακίζονται όμως πίσω από αστυνομικούς, λαμπερά κτίρια και τίτλους, για να κρύψουν την γύμνια του μυαλού τους, την αθλιότητα της περηφάνιας τους...

Αν το έργο της κυβέρνησης, καταρρίπτεται από τους πολίτες στα δικαστήρια, τότε έχουμε την μεγαλύτερη απόδειξη για την κατάρρευση του συστήματος και την αποτυχία του κυβερνητικού έργου. Τι άλλο μπορούμε να περιμένουμε από μία κυβέρνηση που με μαφιόζικο τρόπο απαιτεί χρήματα; Τι άλλο μπορούμε να περιμένουμε από μία κυβέρνηση, με την βοήθεια των νόμων, παραγράφει αδικήματα πολιτικών;

Η ποιότητα των πολιτικών δεν μετριέται με ψήφους (αν και θα έπρεπε)... Μετριέται με τον σεβασμό που έχουν κερδίσει (και όχι απαιτήσει) από τους πολίτες...
Γιώργος Φακίτσας