«Γιατί δεν κάνεις κανένα παιδί;»

Τον τελευταίο καιρό όλοι μού λένε «γιατί δεν κάνεις κανένα παιδί;» Η αλήθεια είναι ότι σκέφτομαι αν είναι σωστό. Συγκεκριμένα, σκέφτομαι τον Χάρη. Καρδιακός φίλος. Δηλαδή φίλος που πάσχει από καρδιά. Μετά το διαζύγιό του, το έπαθε κι αυτό. Ερωτεύτηκε την πρώην γυναίκα του πριν δεκαπέντε χρόνια. Για εκείνη έγραψε το τραγούδι Κούι Κούι. («Κούι κούι, κούι κούι, κούι κούι σου φωνάζω / μα κανείς δε με ακούει» – ποτέ δεν έγινε επιτυχία.) Παντρεύτηκαν. Και χώρισαν, πριν πέντε χρόνια. Το διαζύγιο ήταν συναινετικό, γιατί δεν τα έβρισκαν πουθενά. Για την ακρίβεια, ο Χάρης ήταν πολύ low πια για τον κύκλο της. Η τύπισσα πήγαινε για μεγάλη καριέρα, κι ο φίλος μου δε φορούσε καν Prada. Εν τω μεταξύ είχαν κάνει μια κόρη. Είναι έντεκα χρονών σήμερα κι ακούει Missy Eliot.

Η επιμέλεια του παιδιού δόθηκε... στη μητέρα. Γιατί η επιμέλεια του παιδιού πάντα δίνεται στη μητέρα. Στο 99,9% των διαζυγίων. Στο υπόλοιπο 0,1% των περιπτώσεων μέχρι σήμερα η επιμέλεια δόθηκε στον πατέρα, εφόσον αποδείχθηκε πως η μητέρα είναι τοξικομανής ή πάσχει από ψυχολογικά προβλήματα ή είναι ελευθερίων ηθών. (Μην αγχώνεστε, το «ελευθερίων ηθών» πρέπει να αναγράφεται σε επίσημα έγγραφα, δηλαδή η μητέρα να είναι ιερόδουλη.) Ο Χάρης δεν συνήλθε ποτέ από το χωρισμό του. Όχι από το χωρισμό με τη γυναίκα του, από το χωρισμό του με τη Missy Eliot.
Σύμφωνα με το νόμο, ο Χάρης μπορεί να βλέπει το παιδί του ένα σαββατοκύριακο το μήνα, μια εβδομάδα τα Χριστούγεννα, μια εβδομάδα το Πάσχα και ένα μήνα το καλοκαίρι. Ούτε από τη Μπελούτσι να ζητούσε date. Πριν τις διακοπές έπαιζε χαρούμενος με όλα αυτά που είχε αγοράσει για τη μικρή –μπρατσάκια, κουβαδάκια, σαμπρέλες με κεφάλι δεινόσαυρου–, κι ήταν η μόνη περίοδος που τον έβλεπα νορμάλ... Τις υπόλοιπες μέρες, που δεν έβλεπε την κόρη του, έπιανε την καρδιά του και φώναζε «ένα γιατρό, ένα γιατρό». Ούτε σχέση ξανάκανε – πού να προλάβει;

Η διατροφή που πληρώνει ο πρώην σύζυγος είναι το 1/3 του μισθού του (τον αγλέουρα τρώνε τα παιδιά). Εφόσον ο μισθός του Χάρη θα ήταν σήμερα σε ευρώ 1200, του έμεναν τα 800 να ζήσει. Οπότε βρήκε και δεύτερη δουλειά για να μη λείψει τίποτα στη Σοφούλα, να έχει όλα τα cd της Missy Eliot –όχι ότι έχει βγάλει και πολλά, η τεμπέλα–, να πηγαίνει για ιππασία, σε ιδιωτικό σχολείο αργότερα... Κάποια στιγμή έπαθε υπερκόπωση, απολύθηκε από τη μία δουλειά κι έχασε και τη Σοφούλα. Η μητέρα της είχε ήδη ξαναπαντρευτεί και «η Σοφία έχει πατέρα τώρα» – του είπε. Όλο κάτι είχαν κανονίσει τα Χριστούγεννα και το καλοκαίρι, για να μην μπορεί να δει ο Χάρης τη μικρή. Γιατί η μητέρα που έχει την επιμέλεια του παιδιού είναι ελεύθερη και να εμποδίζει την επικοινωνία με τον πατέρα. Έτσι ο Χάρης βρήκε πρόσφατα ξανά άλλη δουλειά, για να μπορεί να αγοράζει το παιδί του. Δηλαδή δίνει όλο και περισσότερα στη μητέρα του για να τον αφήσει να το δει. Γι’ αυτό φωνάζω στους άντρες φίλους μου ότι είναι ώρα να ζητήσουν τώρα αυτοί ίσα δικαιώματα με τις γυναίκες. Να κάψουν και κανένα σώβρακο, σύμφωνα με το έθιμο.

Σκέψου. Αν εγώ τώρα κάνω ένα παιδί με τον Ροντρίγκο, άρα ανοίξουμε την οικογενειακή μας μερίδα στην Ελλάδα, κι ύστερα φύγουμε για Αμερική για να του προσφέρουμε μια καλύτερη ζωή, κι εκεί εγώ γνωρίσω κάποιον καουμπόι και τον ερωτευτώ, και ζητήσω διαζύγιο, θα πρέπει να παρατήσουμε τις δουλειές μας και να γυρίσουμε πίσω, γιατί η υπόθεση πρέπει να εκδικαστεί στη χώρα που ανοίχτηκε η οικογενειακή μερίδα. Μέχρι να τελειώσουμε με τα δικαστήρια οφείλουμε να παραμείνουμε εδώ. Κι εντάξει εγώ, θα βρω εύκολα δουλειά σαν Ελληνίδα, ο Ροντρίγκο όμως; Που είχε φτιάξει τη ζωή του στην Αμερική και την άφησε για το δικαστήριο; Και ποιος πιστεύετε ότι θα κερδίσει τελικά την επιμέλεια; Η Ελληνίδα μητέρα δημοσιογράφος ή ο Βραζιλιάνος που θα είναι άνεργος τη στιγμή της δίκης; Και τι θα κάνει ο καημενούλης ο Ροντρίγκο τότε; Θα γυρίσει στην πατρίδα του κουρέλι να κάνει νέα οικογένεια με παπούτσι από τον τόπο του; Αφού οι Βραζιλιάνες έχουν μπει δυναμικά στο πρόγραμμα «Ελεύθερη Παραγωγή», όπως έχει αναγνωριστεί επίσημα. Στο πρόγραμμα οι γυναίκες κάνουν παιδιά μόνες τους, χωρίς άντρες...
Στο επόμενο, όλα όσα χρειάζεστε για την εγγραφή. (συνεχίζεται)
Από την Ειρήνη Χειρδάρη στο lifo

*Ο ΣΥΓΑΠΑ (Σύλλογος για την Αντρική και Πατρική Αξιοπρέπεια) μάχεται για την ισότητα των δυο φύλων – . Σύμφωνα με δημοσίευμα της «Καθημερινής», έχουν ήδη εγγραφεί στο σύλλογο πάνω από 20.000 Έλληνες άντρες.