Η κακουργία των αγίων....

Συχνά οι νομιμόφρονες, είπε, μεταξύ άλλων, ο παπάς, την περασμένη Κυριακή των Αγίων Πάντων, για να κατηγορήσουν και να χλευάσουν κάποιους επικαλούνται το ποινικό τους μητρώο.

Σάμπως ο καθένας, που καταδικάζεται να είναι οπωσδήποτε και εγκληματίας. Χωρίς να εξετάζεται, δηλαδή, το πόσο οι νόμοι εν ονόματι των οποίων παραπέμπονται και οι παράγοντες, που δικάζουν και καταδικάζουν κάποιους, βρίσκονται σε αρμονία ή σε διαμετρική αντίθεση με την ηθική και τη δικαιοσύνη.

Ή μήπως δεν... αφθονούν τα παραδείγματα, κατά τα οποία φορείς της... νομιμότητας υπήρξαν οι μεγαλύτεροι κακούργοι; Ή μήπως εν ονόματι του νόμου δεν γίνονται οι πόλεμοι που σπέρνουν το θάνατο και τη δυστυχία σε εκατομμύρια ανθρώπων; Ή μήπως εν ονόματι των νόμων δεν καταδικάζονται εκατομμύρια ανθρώπων σε θάνατο από την πείνα στις υπανάπτυκτες περιοχές του πλανήτη μας; Εν ονόματι των νόμων οι οποίοι έγιναν «κατ' εικόνα και ομοίωση» του νόμου της ζούγκλας!…

Εκεί όμως που περισσότερο αποδεικνύεται η ανηθικότητα της νομιμότητας είναι ο τρόπος, που αντιμετωπίζει τους σοφούς και τους αγίους και γενικά τους ξεχωριστούς ανθρώπους της κάθε εποχής.

Ή μήπως εν ονόματι του νόμου δεν καταδικάστηκε ο «απάντων ανθρώπων σοφώτατος Σωκράτης», απ' την, ως υπόδειγμα, θεωρούμενη, αθηναϊκή δημοκρατία; Ή μήπως δεν καταδικάστηκαν το ίδιο και οι ηρωικότερες και ευγενέστερες μορφές της εθνικής παλιγγενεσίας, όπως ο Κολοκοτρώνης και ο Μακρυγιάννης!

΄Η μήπως τα εκατομμύρια των χριστιανών μαρτύρων, που σήμερα τιμούμε-και ο ίδιος ο Χριστός- δεν δολοφονήθηκαν εν ονόματι του νόμου! « Εγώ ουδεμίαν αιτίαν ευρίσκω εν αυτώ», έλεγε ο Πιλάτος για το Χριστό. Αλλά οι αρχιερείς και η συμμωρία (συν+μωρία) τους κραύγαζαν: « Εμείς νόμον έχομεν και,κατά τον νόμον ημών, οφείλει αποθανείν»!…

Είναι λυπηρό και οδυνηρό να σκέφτεται κανείς ότι κυβερνούν, κατά κανόνα, τον κόσμο μας κάποια ανθρωποειδή. Κι ακόμη λυπηρότερο και οδυνηρότερο να βλέπεις τα κοπάδια των λαών να σέρνονται ξωπίσω τους και να τους χειροκροτούν και να τους ζητωκραυγάζουν τα ανθρωποειδή αυτά. Δεδομένου ότι, όχι μόνο τους ήρωες και τους σοφούς και τους άγιους εξοντώνουν, αλλά. πριν απ' αυτούς, κακουργούν σε βάρος των ίδιων των λαών. Τους οποίους αλυσοδένουν με ληστρικούς νόμους, έτσι ώστε να τους καταδυναστεύουν και καταληστεύουν.

Που σε τελική ανάλυση σημαίνει ότι, κατά κανόνα, η κακουργία είναι νόμιμη και η αγιότητα παράνομη. Γιατί βέβαια οι μάρτυρες, που τιμούμε σήμερα, γι' αυτούς, που τους υπέβαλαν σε βασανιστήρια και τους θανάτωσαν ήταν παράνομοι και κακούργοι. Ενώ οι κακούργοι, που τους καταδίκαζαν και τους βασάνιζαν ήταν οι εκπρόσωποι της νομιμότητας και οι στυλοβάτες των θεσμών.

Και θαυμάστε την απύθμενη υποκρισία του κατεστημένου! Κατηγορούν τους ομοϊδεάτες τους, που δολοφόνησαν τους πριν απ' αυτούς αγίους και ήρωες, για να εξασφαλίζουν το «άλλοθι», προκειμένου να δολοφονούν οι ίδιοι τους ζωντανούς:

«Αλίμονό σας, γραμματείς και φαρισαίοι υποκριτές, είπε ο Χριστός. Γιατί χτίζετε τους τάφους των προφητών και στολίζετε τα μνημεία των δικαίων. Και λέτε: Αν ζούσαμε στην εποχή των προγόνων μας, δεν θα ήμασταν συμμέτοχοι στις δολοφονίες των προφητών! Κι όμως εγώ θα στείλω ανάμεσά σας προφήτες και σοφούς. Που θα τους θα τους δολοφονήσετε και θα τους σταυρώσετε»!…
…Για να αποδειχθείτε, έτσι, αντάξιοι των προγόνων σας στη δολοφονία των δικαίων…» (Ματθαίου, ΚΓ,29-35).
Παπα-Ηλίας