Φτάνουμε στα όρια της γελοιότητας...

Οι κατασκευαστές κατοικιών θέλουν κι αυτοί μέτρα για να μπορέσουν να ξεπουλήσουν τα χιλιάδες διαμερίσματα που τους έχουν μείνει αμανάτι. Λογικά σκέφτονται οι άνθρωποι. Αφού η κυβέρνηση υπέκυψε σε ανάλογο αίτημα των αυτοκινητάδων, γιατί όχι μέτρα και για τους εργολάβους; Άντε παιδιά, όποιος θέλει πακέτο να το ζητήσει τώρα. Μετά τις εκλογές θα είναι αργά...

Δηλαδή, κύριε υπουργέ μας, εγώ ο... δυστυχής που θέλω να πουλήσω την κατοικία μου στην τιμή-ρεκόρ του 2007, να πάρω τα ωραία ευρουλάκια και να φύγω από αυτή την ωραία χώρα για να αγοράσω ένα σπίτι στην κάταχνη Βόρεια Ευρώπη, μπορώ να μπω σε ένα ανάλογο πακέτο; Ή ακόμη καλύτερα, μπορείτε να βρείτε ένα πακέτο βοήθειας να ενταχθώ για να πουλήσω τις μετοχές μου που δεν πρόλαβα να πουλήσω στις 4.000 μονάδες;

Μην βιαστείτε να χαρακτηρίσετε τα παραπάνω αιτήματα ως παράλογα. Ας ξεκινήσουμε από τις μετοχές. Το αίτημα είναι απλό: Να πληρώσει το κράτος ένα μέρος των χαμένων υπεραξιών. Και το... αίτημα αυτό βρίσκει στήριξη στο γεγονός ότι έχει ήδη εφαρμοστεί για μία μερίδα συμπολιτών μας! Καλά διαβάζετε. Η καλή μας κυβέρνηση ξόδεψε 500 εκατομμύρια ευρώ σε εποχή κρίσης για να στηρίξει τα χαμένα έσοδα των αγροτών, καθώς υποχώρησαν στα διεθνή χρηματιστήρια οι τιμές των αγροτικών προϊόντων. Ποια η διαφορά, δηλαδή, για κάποιον που έχει χάσει χρήματα από τη μετοχή της Εθνικής σε σχέση με κάποιον που έχει χάσει από την πτώση της τιμής του καλαμποκιού; Η διαφορά ίσως έγκειται στο ότι οι επενδυτές δεν έχουν ακόμη οργανωθεί για να αποκλείουν εθνικές οδούς και τους υπουργούς στα γραφεία τους. Κατά τα λοιπά, δεν υπάρχει διαφορά.

Και πάμε τώρα στο θέμα των αγαπητών μας κατασκευαστών. Για να μην θυμηθούμε ότι απείλησαν όποιον προβλέπει πτώση των τιμών των ακινήτων, θα μείνουμε μόνο στο εξής: Όταν κερδοσκοπούσαν ασύστολα με την άνοδο των τιμών των ακινήτων, μοίρασαν, άραγε, τα κέρδη με το κοινωνικό σύνολο; Πως έχουν το θράσος τώρα να ζητούν μέτρα για την οικοδομή; Τι μας νοιάζει εμάς αν θα πουλήσουν τα απούλητα τους ή θα τα κληροδοτήσουν στα εγγόνια τους ως διατηρητέα έπειτα από 30 ή 50 χρόνια; Χρησιμοποιούν ως επιχείρημα τις χιλιάδες θέσεις εργασίας που θα χαθούν στην οικοδομή. Κι αναρωτιόμαστε: Αν κατορθώσουν να πουλήσουν τα απούλητα, αυτό σημαίνει ότι θα χτίσουν άλλα τόσα; Διότι μόνο έτσι θα διατηρηθούν οι θέσεις εργασίας.

Ας μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας. Πάρτι γίνεται αυτή τη στιγμή με αφορμή την κρίση και το λογαριασμό καλούμαστε να τον πληρώσουμε όλοι ανεξαιρέτως. Αν με τον τρόπο αυτόν σκέφτονται να συνεχίσουν να κινούνται, καλό είναι να ετοιμάζουμε σιγά – σιγά τα διαβατήριά μας. Όχι για κάποιον άλλο λόγο, αλλά διότι αν θα θελήσουμε στο μέλλον να ταξιδεύσουμε στην Ευρώπη θα χρειαζόμαστε πράγματι διαβατήριο, αφού οι ταυτότητες ως ταξιδιωτικά έγγραφα ισχύουν μόνο για τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Θανάσης Μαυρίδης