Επιμένουν στην απληστία

Ένας φίλος που πήγε στην Ισπανία την περασμένη εβδομάδα, έψαξε συστηματικά να βρει καφετέρια που να πουλάει τον καφέ πάνω από 2 ευρώ και δεν βρήκε πουθενά. Εδώ, ακόμη και στις λαϊκές συνοικίες φτάνει τα 4 ευρώ. Δεν μιλάω για το Κολωνάκι, όπου είναι καλύτερα να αγοράσεις πουκάμισο παρά να καθίσεις σε καφενείο, γιατί όποιος συνεχίζει να πηγαίνει σ΄ αυτή την πλατεία, κακό του κεφαλιού του.

Θα πείτε, ο καφές είναι το θέμα μας; Ναι, γιατί ο καφές εξηγεί τον λόγο που το Λονδίνο γίνεται όλο και φθηνότερο, και η Αθήνα όλο και ακριβότερη εν μέσω κρίσης. Εδώ οι επιχειρηματίες και δεν εννοώ μόνο τους μεγάλους, αλλά και αρκετούς μικρούς- είτε πουλάνε παντελόνια είτε μακαρόνια δεν θέλουν να καταλάβουν ότι είναι μέρος της κρίσης και από την ευελιξία που θα επιδείξουν, θα κριθεί η τύχη της αγοράς. Αντί για ευελιξία όμως, πολλοί από αυτούς συνεχίζουν την απληστία: ζητούν βοήθεια, ζητούν δάνεια και επιδοτήσεις, απειλούν με απολύσεις, αλλά δεν είναι διατεθειμένοι ούτε να μειώσουν τα κέρδη τους ούτε να αλλάξουν τίποτα στον τρόπο ζωής τους. Σύντομα θα καταλάβουν ότι πριονίζουν το κλαδί στο οποίο κάθονται.
Του Γιάννη Πολίτη στα ΝΕΑ