Πενία, λέξεις κατεργάζεται

Δεν είναι μόνο οι φόροι που βαφτίστηκαν «εκτακτο-εισφορές» για να περάσουν. Είναι και οι σπατάλες, οι οποίες διογκώθηκαν.

Παλιότερα υπήρχε συναίνεση στις λέξεις. Για παράδειγμα, όλοι συμφωνούσαμε ότι «φόρος» είναι αυτό που λένε τα λεξικά: «η υπέρ του κράτους ή άλλων νομικών προσώπων επιβαλλόμενη καταβολή εις χρήμα ή εις είδος» (Δ. Δημητράκος «Νέον Ορθογραφικόν και Ερμηνευτικόν Λεξικόν»). Κανένα λεξικό δεν αναφέρει αν αυτή η «επιβαλλόμενη καταβολή» είναι ετήσια, μηνιαία, εποχική, ανά τρία τέρμινα ή εφάπαξ. Φόρος, σε κάθε χώρα, σε κάθε γλώσσα και σε κάθε ιστορική περίοδο, είναι ό,τι οι πολίτες υποχρεούνται να καταβάλλουν στο γκουβέρνο.

Γι' αυτό προξενεί εντύπωση η προσπάθεια της κυβέρνησης να παρουσιάσει την έκτακτη εισφορά των 1.000 - 5.000 ευρώ επί 130.000 πολιτών περίπου ως μη-φόρο ή έστω ως κάτι διαφορετικό από «φόρο». Αναφέρουμε τη λέξη «πολίτες», διότι αν θεωρήσουμε ορθή την ερμηνεία της κυβέρνησης ότι τα 1.000 έως 5.000 ευρώ δεν είναι φόρος, τότε δεν έχουμε να κάνουμε με 130.000 φορολογουμένους. Μάλλον πρέπει να εισάγουμε τη λέξη «εκτακτο-εισφέροντες» ή «εισφέροντες», αν και φοβόμαστε ότι τελικά θα κυριαρχήσει αυτό που στην αργκό ήδη λέγεται «κορόιδα».

Οποιοι φοροδιαφεύγουν για... μια ακόμη φορά τη γλιτώνουν. Εκείνοι που νομίμως φοροαποφεύγουν δεν πληρώνουν. Οι έχοντες από μερίσματα μετοχών (με την αλλαγή της φορολογικής νομοθεσίας το 2005) όχι μόνο δεν φορολογούνται, αλλά ούτε «εκτακτο-εισφέρουν». Γενικώς, όποιοι βρέθηκαν πρόχειροι, καλούνται να πληρώσουν. Εκείνοι δηλαδή που έχουν εισόδημα 60.000 ευρώ μικτά και άνω, δηλαδή όσοι βγάζουν (ανεξαρτήτως τέκνων, δανείων ή άλλων υποχρεώσεων) πάνω από 2.600 ευρώ τον μήνα.

Ολη αυτή η δημιουργική γλωσσολογία κρίθηκε αναγκαία, διότι ο πρωθυπουργός δήλωσε πολλές φορές στο παρελθόν ότι «σήμερα, περισσότερο από ποτέ, δίνουμε έμφαση στον έλεγχο των δαπανών και τον δραστικό περιορισμό της κρατικής σπατάλης. Νέοι φόροι δεν πρόκειται να υπάρξουν» (ομιλία στη Βουλή 31.10.2008). Αυτό μοιάζει πάρα πολύ με την ιστορική ρήση του πατέρα Τζορτζ Μπους, ο οποίος είχε δηλώσει «read my lips: no more taxes» («διαβάστε τα χείλη μου: όχι άλλοι φόροι»). Ο Αμερικανός πρόεδρος τελικά επέβαλε νέους φόρους και καταψηφίστηκε. Είναι προφανές ότι το 1992 στοιχειώνει στο μυαλό των επικοινωνιολόγων της κυβέρνησης και γι' αυτό προσέφυγαν στην ανάπλαση των λέξεων με πενιχρά αποτελέσματα. Τα οποία θα είναι πενιχρά και επικοινωνιακά, διότι όπως και να βαφτιστεί το χιλιάρικο που πρέπει να δώσει κάποιος, ο τελευταίος σίγουρα θα το θυμάται στις εκλογές. Θα είναι και οικονομικά ατελέσφορα: τελικά η κυβέρνηση θα μαζέψει περίπου 280 εκατομμύρια ευρώ, τα μισά δηλαδή από την εισοδηματική ενίσχυση που χωρίς διαπραγμάτευση έδωσε προ μηνός στους αγρότες.

Ενα επιπλέον πρόβλημα είναι ότι η υπόσχεση του πρωθυπουργού δεν πάσχει μόνο στο δεύτερο μέρος. Δεν είναι μόνο οι φόροι που βαφτίστηκαν «εκτακτο-εισφορές» για να περάσουν. Είναι και οι σπατάλες, οι οποίες όχι μόνο δεν μειώθηκαν, αλλά αντιθέτως διογκώθηκαν. Η ίδρυση της Αγροφυλακής είναι το πιο γραφικό παράδειγμα. Μόνο ο εορτασμός του προστάτη της νέας αυτής υπηρεσίας, του Αγίου Ευστρατίου, θα μας κοστίσει 100.000 ευρώ - μεγάλη η χάρη του. Και να ήταν μόνο η Αγροφυλακή...

Ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κ. Φίλιππος Πετσάλνικος εξέτασε τους νόμους που πέρασε η κυβέρνηση της Ν.Δ. από το 2004 και μετά. Εξ αυτών των 144 νομοθετημάτων προκύπτει ότι: ιδρύθηκαν συνολικά 695 νέες δημόσιες υπηρεσίες, συστήθηκαν 11.443 νέες θέσεις προσωπικού και συγκροτήθηκαν 467 αμειβόμενες νέες επιτροπές και ομάδες εργασίας.

Το ζήτημα όμως είναι ότι τα 280 εκατ. ευρώ που θα εισπράξει η κυβέρνηση από την «εκτακτο-εισφορά» είναι σταγόνα στα 65 δισ. που ξοδεύει κατ' έτος. Αποτελούν μόνο το 2% του ελλείμματος των 13 δισ. ευρώ που παράγει κάθε χρόνο το κράτος. Απομένει το υπόλοιπο 98%, το οποίο μπορεί να μην καλυφθεί από φόρους, αλλά σίγουρα θα χρειαστούν νέες «εκτακτο-εισφορές». Από εκείνους που παίρνουν κάτω από 2.600 ευρώ καθαρά.
του Πάσχου Μανδραβέλη στο medium