Σβήνει δίπλα μας, μέρα με μέρα…

Τώρα πέρασε ένας μήνας από τότε που έχει αρχίσει την απεργία πείνας!

Ζητείται ένας δίκαιος αρμόδιος!!!!!!!!!!!!

Θα διακόψω την αφιέρωση για την Ημέρα της Γυναίκας για να ασχοληθώ με ένα θέμα που όποια δίνει ζωή θέλει πρώτα απ’ όλους να ασχοληθούμε. Ένας άνθρωπος πεθαίνει δίπλα μας και εμείς απλός κοιτάμε. (Αχ, Γκάντι, ευτυχώς δεν έζησες τώρα!)

Στις 14 Φεβρουαρίου ο αριθμός των απλών ανθρώπων που τον επισκέφτηκαν άγγιξε το
700 000. Σήμερα πέρασαν 3 εβδομάδες από τότε. Ένα μηνά μετά από τότε που άρχισε την απεργία πείνας, κανείς από τους αρμόδιους ΔΕΝ ενδιαφέρεται. Άλλος ένας που πεθαίνει σιωπηλά τελευταία. Αυτοκτονίες, όλα στο σκοτάδι… Εμείς τι διαλέγουμε: το φως η το σκοτάδι;

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!

Ένας άνθρωπος χάνει με... απατεωνιά, από τι καταλαβαίνουμε όλοι τώρα πια, την μικρομεσαία επιχείρηση του, η “Ανεξάρτητη” Επιτροπή Ανταγωνισμού δίνει δίκιο στους θύτες και το θύμα πρέπει να πληρώσει άδικα… Η να πεθάνει άδικα.

ΕΜΕΙΣ ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ;
Συνεχίζουμε να λεγόμαστε άνθρωποι;
agapiaxies