Πυρετού παραλήρημα: η τηλεσαλάτα

Εδώ και καιρό προσπαθώ να καταλήξω στο ποιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα του χαρακτήρα του νέο-έλληνα. Νομίζω είναι η τρομακτική ικανότητα να τα κάνει όλα σαλάτα, λόγω (κυρίως) της ημιμάθειας που μας δέρνει. Όμως, δεν είναι όλα ίδια και δεν θα έπρεπε να αντιμετωπίζονται όλα εξισωτικά.

Είμαι άρρωστος (το είπαμε αυτό). Έγκλειστος στο σπίτι μου (σπιτάκι μου), και με τον πυρετό να με έχει κάνει well done προς ολοσχερώς καμένο, είχα την ανεπανάληπτη δυνατότητα να δω πρωινές τηλεοπτικές εκπομπές. Δεν μιλάω για τα καθαρόαιμα πρωινάδικα, αυτά τα σνομπάρω - τρομάρα μου – με εξαίρεση ένα προσκύνημα στη Μενεγάκη, να δω τι φοράει, for all time’s sake. Βλέπετε, στα χρόνια της θητείας στο Ναυτικό μαζευόμασταν όλοι οι ναυτάρες και βλέπαμε φανατικά Μενεγάκη. Για λόγους που είναι αρκετοί φανεροί ώστε να μην χρειάζεται να τους αναπτύξω εδώ (έτσι κι αλλιώς, έχω ήδη πει αρκετά για να επιβαρύνω τη φήμη μου, αλλά θα τα ρίξω στον πυρετό).

Επανέρχομαι. Διαπίστωσα λοιπόν, κάτι... οι ειδήσεις που είδα χτες και προχτές, κάτι οι πρωινές «ενημερωτικές» εκπομπές, πόσο τρομακτικά πολύς τηλεοπτικός χρόνος δίνεται στο ΛΑΟΣ. Δεν ξέρω αν υπάρχουν κάποιες στατιστικές, και θα είχε ενδιαφέρον να συνταχθούν, αλλά η προσωπική μου αίσθηση είναι ότι τους δείχνουν όσο δείχνουν και τα δύο κόμματα εξουσίας. Αυτό από μόνο του, συνιστά πρόβλημα – κι αν δεν είχα πυρετό, θα καθόμουνα να αναπτύξω και το γιατί.

Χθες όμως είδα κάτι που πραγματικά με άφησε σε φάση «ζντόϊνγκ!».

Εκπομπή Παπαδάκη. Στα παράθυρα ο οικοδεσπότης, ο Στρατής, ο Βορίδης (χου - φτου!) και ένας του Συνασπισμού. Η συζήτηση γύρω από τις μαθητικές παρελάσεις και το κατά πόσον αποτελούν κατάλοιπο των διδακτοριών. Μιλάει, μιλάει, μιλάει ο Συνασπισμένος, ο Βορίδης χαμογελά με ύφος «Σε έχω!». Κι ακουλουθεί ο εξής αμίμητος διάλογος:

- (Στρατής): Εσείς κύριε Βορίδη, τι λέτε; Σας βλέπω τόση ώρα και γελάτε.
- (Παπαδάκης): Ναι, ναι. Το γελαστό παιδί.

Ζντόϊνγκ!!!

Δεν ξέρω πώς θα το έπαιρνε το ίδιο το γελαστό παιδί το να τον ταυτίζουν με τον Βορίδη, δεν ξέρω κι ο ίδιος ο Βορίδης αν συμφωνεί να τον «αποκαλούν» έτσι. Ξέρω ότι έχω σιχαθεί να βλέπω τα πάντα ανακατεμένα, εξισωμένα προς τα κάτω και με έναν τρόπο που αγκαλιάζει ξεδιάντροπα τον άσχετο και την ασχετοσύνη. Υπάρχουν και κάποια πράγματα που θα έπρεπε όλοι, ανεξαρτήτως πεποιθήσεων και τοποθετήσεων, να τα σέβονται και να καταλαβαίνουν ότι άλλο βούρτσα κι άλλο…
Μια σαλάτα που αν δεν επηρέαζε ψήφους θα είχε ίσως και λίγη πλάκα.

Ελπίζω να το είδαν οι τύποι στην Ελληνοφρένεια πάντως! ;)
από mpampakis