Και οι ανεμόσκαλες;

Σύμφωνα με την ανακοίνωση της αστυνομίας, οι δράστες της επίθεσης με χειροβομβίδα κατά των γραφείων του «Δικτύου» στα Εξάρχεια διέφυγαν με αυτοκίνητο που είχε «ακαταχώρητες (δηλαδή πλαστές) πινακίδες». Είναι απορίας άξιον γιατί οι τρομοκράτες αυτής της επίθεσης μπήκαν σε τόσα έξοδα και τόσο κόπο. Δεν βλέπουν πόσα αυτοκίνητα κυκλοφορούν χωρίς πινακίδες στο κέντρο της Αθήνας, δίχως να τους ενοχλεί κανείς; Αν πήγαιναν στην οδό Τσαμαδού χωρίς πινακίδες ποιος θα τους σταματούσε;

Πρώτον, τα Εξάρχεια είναι άβατο για τις διωκτικές αρχές και, δεύτερον, η αστυνομία δεν ασχολείται με αυτοκίνητα χωρίς πινακίδες. Η αστυνόμευση της χαμηλής παραβατικότητας έχει επίσης καταρρεύσει. Κουίζ: πόσοι ελέγχονται σήμερα επειδή δεν φορούν ζώνη ασφαλείας, όταν μάλιστα προ διετίας έγινε ένα τόσο μεγάλο ταρατατζούμ για αυξημένα πρόστιμα και «διαρκείς ελέγχους»;

Η δεύτερη απορία είναι... η εξής: όταν στην Αθήνα κυκλοφορούν τόσα αυτοκίνητα χωρίς πινακίδες, φαντάζεστε πόσοι θα κυκλοφορούν με «ακαταχώρητα καρτοκινητά»; Οταν υλοποιηθεί η ιδέα του κ. Μαρκογιαννάκη, εκατομμύρια πολίτες θα ταλαιπωρηθούν για να ονομαστικοποιήσουν τις συνδέσεις τους, ενώ εκείνοι που χρειάζονται ανώνυμα κινητά θα τα φέρνουν από το εξωτερικό, όπως κυκλοφορούν με πλαστές πινακίδες. Δηλαδή, ένα αυτοκίνητο χωρίς το σήμα της ασφαλιστικής εταιρείας κραυγάζει από το παρμπρίζ ότι είναι παράνομο. Και όμως, υπολογίζεται ότι κυκλοφορούν περί τις 700.000 από δαύτα. Λόγω, δε, της απουσίας αστυνόμευσης αντί να μειώνονται, αυξάνονται χρόνο με τον χρόνο.

Το πρόβλημα της παραβατικότητας στη χώρα δεν οφείλεται σε ανεπάρκειες του θεσμικού πλαισίου. Οφείλεται στη μη εφαρμογή του. Οι τρομοκράτες δεν συλλαμβάνονται όχι επειδή χρησιμοποιούν ανώνυμα καρτοκινητά, αλλά γιατί κανείς δεν ελέγχει όταν χρησιμοποιούν «ακαταχώρητα αυτοκίνητα». Ο τομέας της ασφάλειας τα τελευταία χρόνια έχει μετατραπεί σε ένα θέατρο δημοσίων σχέσεων των υπουργών. Ανακοινώνουν φανταχτερά μέτρα, τα οποία μετά καταχωρούνται στα υπόλοιπα που δεν εφαρμόζονται. Δηλαδή, αν εφαρμοζόταν το μέτρο που σβήνει τα κινητά στις φυλακές Κορυδαλλού και παρ’ όλα αυτά έφταιγαν για την απόδραση τα «ανώνυμα καρτοκινητά», η κοινωνία θα μπορούσε να συζητήσει το κόστος ταλαιπωρίας που θα έχει η ονομαστικοποίηση.

Οταν όμως στην καλύτερα φυλασσόμενη από το κράτος γωνιά της χώρας κυκλοφορούν ανέλεγκτα τα ελικόπτερα, τα καρτοκινητά μάς μάραναν; Οταν σήμερα μέσα στις φυλακές κυκλοφορούν παρανόμως τόσα κινητά, η λύση είναι να έχουν πάγιο και σύνδεση; Είναι δεδομένο ότι κάθε φορά που αποτυγχάνει μια κυβέρνηση οι πολίτες την πληρώνουν.

Αλλά πάλι, αν σώνει και καλά θέλουν να επιδείξουν ένα νέο μέτρο, γιατί δεν ονομαστικοποιούν τις ανεμόσκαλες; Είναι πιο χρήσιμες στις αποδράσεις και επειδή τις κατέχουν λιγότεροι το συνολικό κόστος της κοινωνίας θα είναι μικρότερο.
Του Πασχου Μανδραβελη στην Καθημερινή