Άλλο ηγέτης, άλλο αρχηγός και άλλο …ηθοποιός!

Οι σκηνές που μετέδωσαν οι τηλεοράσεις προχθές από τον Πειραιά, ήταν από την μια πλευρά κωμικές και από την άλλη έντονα …. θλιβερές .

Στην μεταμοντέρνα Ελλάδα, κάποιοι καταβάλουν προσπάθειες να καθιερώσουν την «κωμικοτραγωδία» ως …πολιτικό γίγνεσθαι, την ηθοποιία ως …πολιτική και τα χειροκροτήματα των «οπαδών θεατών» ως …την θέληση του Ελληνικού λαού.

Δεν αντιλαμβάνονται ότι στην ουσία οδηγούν την χώρα μας σε ένα σπιράλ παραλογισμού με τελική κατάληξη την . …. γνήσια τραγωδία.

Αυτά που διαδραματίστηκαν ενώπιον των τηλεοπτικών φακών , μπορεί να ήταν έμπνευση ενός αποτυχημένου εστιάτορα της Πάρου, άλλα κάποια στιγμή ο κ. Γ.Παπανδρέου θα πρέπει να αποφασίσει τι ακριβώς θέλει να είναι.

Ηγέτης ; Αρχηγός ; ή … ηθοποιός ; Γιατί αυτά τα τρία δεν είναι δυνατόν ποτέ να συμβαδίσουν.

Ένας ηγέτης δεν αφήνεται να καθοδηγηθεί από κανένα. Αντίθετα είναι εκείνος που καθοδηγεί τους άλλους με το κύρος του , με τις αποφάσεις του, ακόμα και με ένα ..νεύμα του.

Ηγέτης είναι αυτός που τα κίνητρα του ξεκινούν και τελειώνουν στο κοινό συμφέρον του τόπου , παραμερίζοντας τα οποιαδήποτε προσωπικά του κίνητρα και συμφέροντα.

Ο αληθινός ηγέτης πρέπει να διαθέτει το υψηλότερο επίπεδο συνέπειας ανάμεσα στις πράξεις και τις προθέσεις του , και να αποτελεί ο ίδιος υπόδειγμα για τους ανθρώπους του, αντανακλώντας τα χαρίσματα που θέλει να έχουν οι ίδιοι.

Πιθανόν και εκείνος να κάνει λάθη, αλλά η διαφορά ενός ηγέτη από μια … «ηγετική καρικατούρα» είναι ότι ο πρώτος παραδέχεται το σφάλμα του και χρησιμοποιεί την εμπειρία αυτή για να βελτιώσει τα πράγματα.

Ηγέτης είναι αυτός που γνωρίζει καλά ότι κανείς δεν ακολουθεί κάποιο άτομο, αλλά το όραμα στο οποίο έχει αφοσιωθεί το άτομο αυτό και έχει την δύναμη να μοιράζεται αυτό το όραμα με τους άλλους.

Όπως ένας πατέρας που πολλές φορές θα πάρει μη αρεστές αποφάσεις στα μάτια του μικρού παιδιού του, έτσι και ο ηγέτης μέσα σ` αυτό το πολίτικο και κοινωνικό «πατρικό πλαίσιο» θα πάρει αποφάσεις που θα προκαλέσουν την γκρίνια μας, αλλά και την τελική αποδοχή μας στην εξελικτική πορεία, αφού όπως και το μικρό παιδί έτσι και εμείς θα διαπιστώσουμε ότι στην ουσία οι αποφάσεις του κινούντο με μοναδικό σκοπό την …προστασία μας.

Από την άλλη ο πολιτικός αρχηγός δεν διαφέρει και πολύ από τον αρχηγό μιας οποιασδήποτε ομάδας. Η κοινωνιολογική και πολιτική αναδρομή μας αποδεικνύει ότι άγεται και φέρεται από ταπεινά κίνητρα, στην προσπάθεια του να γαντζωθεί στο άρμα της αρχηγίας.

Κύρια ενασχόληση του είναι η προσωπική του προβολή και ο … «πριονισμός» των εσωκομματικών του αντιπάλων. Επιδίδεται σε ένα διαρκές κυνήγι μαγισσών και περιβάλλεται από μια … «ακολουθία» που κύριο χαρακτηριστικό της είναι η θεωρητικολογία και το …χάιδεμα των αυτιών του .

Τέλος για τον ηθοποιό το πέρασμα του από την καρέκλα του θεατή πάνω στη σκηνή δεν είναι απλώς βήμα, είναι … άλμα. Άλμα μετ' εμποδίων, κάθε εμπόδιο κι ένα μάθημα: υποκριτική, αυτοσχεδιασμός, ορθοφωνία, , κίνηση, χορός,. Μα πάνω απ' όλα είναι πρόβες, πρόβες, ….πολλές πρόβες.

Ο ηθοποιός παρατηρεί τη φωνή του, την κίνησή του, τα λόγια του, τις εκφράσεις του, για να βλέπει αν και πόσο σωστά εκτελούνται όσα έχει μάθει στην πρόβα.Το κυριότερο χαρακτηριστικό του είναι η τέχνη του «γνώθι σ’ αυτόν», κοινώς η επίγνωση .

Δεν φοβάται να δει ότι κι αν είναι, χωρίς να νοιώθει ενοχές γι’ αυτό που είναι, χωρίς να θέλει να γίνει κάτι άλλο από αυτό που είναι….

Ας αφήσει λοιπόν ο κ. Γ. Παπανδρέου τα … «καθρέφτη, καθρεφτάκι μου, έχω ταλέντο;» και ας αποφασίσει τι θέλει να είναι.

Ηγέτης ; Αρχηγός ; .. ή Ηθοποιός;
από politis-gr