Γλυκιά συμμορία...

Με πιάνω ώρες – ώρες να είμαι ανακόλουθος, βρίζοντας αυτά τα καλά παιδιά που ο πολύς κόσμος τα λέει με απαξίωση golden boys. Αν δεν εκμεταλλευτήκαμε την ευκαιρία να πλουτίσουμε μαζί τους, ποιος μας φταίει;

Τους βρίζουμε, τους συκοφαντούμε και σε λίγο καιρό θα τους περιφέρουμε στους δρόμους, όπως κάναμε πριν πολλές δεκαετίες με κάτι άλλα παιδιά, τα teddy boys. Η αλήθεια είναι ότι αν αυτά τα παιδιά, τα golden boys, δεν ήσαν άπληστα, εμείς οι υπόλοιποι θνητοί δεν θα είχαμε απολαύσει τέτοιες στιγμές δόξας στα χρηματιστήρια, σαν κι αυτές που είδαμε μέχρι και το 2007. Ένα ράλι τιμών τεσσάρων ετών εξελίχτηκε γιατί κάποιοι άνθρωποι ήσαν άπληστοι. Μήπως δεν συμμετείχαμε κι εμείς σε εκείνο το «παιγνίδι»; Μήπως δεν επικροτήσαμε τα deals τους; Μήπως δεν κέρδισαν αξία οι μετοχές μας εξαιτίας των δικών τους κινήσεων;

Κάποιοι μιλάγανε τότε... για τα παχυλά μπόνους, για τα ριψοκίνδυνα παιγνίδια στις αγορές χρήματος, αλλά εκείνοι ήσαν «γραφικοί», ίσως και εχθροί της... αγοράς.

Τώρα για όλα φταίνε τα «χρυσά παιδιά» του καπιταλισμού. Το βρίσκω πέρα για πέρα άδικο! Ποιος από εμάς πήγε σε μία γενική συνέλευση να τους τα ψάλλει στην εποχή της δόξας τους;

Θέλετε την αλήθεια; Καλά, μιλάμε για την υποκειμενική αλήθεια του γράφοντος και δεν είστε υποχρεωμένοι να την υιοθετήσετε. Τα «χρυσά παιδιά», λοιπόν δεν ήταν κάτι άλλο πέρα από μία «γλυκιά συμμορία», από ανθρώπους που αντιλήφθησαν γρήγορα την παθογένεια του συστήματος και θέλησαν να την εκμεταλλευτούν, λίγο πριν αυτό αυτοπαγιδευθεί από τις ίδιες τις επιλογές του. Τα golden boys δεν είναι η αιτία του κακού, αλλά μία ομάδα ανθρώπων που είδε πιο γρήγορα από εμάς το... τέλος μιας εποχής. Είναι σαν να ξέρουν κάποιοι ότι έρχεται το τέλος του κόσμου σε ένα μήνα από σήμερα. Το μόνο βέβαιο είναι ότι θα προσπαθήσουν να περάσουν τις τελευταίες αυτές ημέρες όπως θα επιθυμούσαν να περάσουν ολόκληρη τη ζωή τους. Δεν θα πάνε στη δουλειά τους, δεν θα συνεχίσουν να αποταμιεύουν για το αύριο, αλλά θα κάνουν πράγματα που δίσταζαν νωρίτερα και μάλιστα με μεγάλη ένταση.

Δεν επιχειρούμε την απενεχοποίηση τους, καθώς ευθύνονται, πράγματι, για πολλά από τα δεινά των αγορών. Αλλά, δεν τα δημιούργησαν αυτοί. Ο πραγματικός υπεύθυνος είναι η νομισματική πολιτική των κεντρικών τραπεζών. Αυτοί που σήμερα εμφανίζονται ως σωτήρες μας είναι και εκείνοι που επέτρεψαν στο πρόβλημα να δημιουργηθεί και να εξελιχτεί. Γέμισαν την αγορά με ρευστότητα, σαν να πρόκειται για χαρτοπόλεμο.

Και τι κάνουν σήμερα; Εξακολουθούν την ίδια πολιτική που προκάλεσε την κρίση. Ε, λοιπόν, υπό αυτές τις συνθήκες δεν μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι για τη συνέχεια.

Όσο για τα golden boys; Μην έχετε αμφιβολία ότι θα επιβιώσουν. Διότι είναι ένα είδος που επιβιώνει κάτω από τις οποιεσδήποτε συνθήκες. Μπορεί να μην είναι πλέον τόσο φιλελεύθεροι όσο στο παρελθόν. Να γίνουν και ολίγον κρατιστές, αν οι νέοι κανόνες το επιβάλλουν.

Το πρόβλημα είναι τι κάνουμε εμείς! Όσοι, δηλαδή, είχαν την ατυχία να πιστέψουν ότι δήθεν η Οικονομία έχει πλέον άλλους νόμους , ότι το χρήμα μπορεί να παράγεται από το μηδέν και δεν ανήκουμε ταυτόχρονα σε κανενός είδους συμμορία. Ούτε γλυκιά, ούτε πικρή.

Εμείς, φίλοι μου, θα πληρώσουμε το κόστος όλης αυτής της κρίσης. Και θα συνεχίσουμε να το πληρώνουμε συνεχώς, μέχρι να μάθουμε ότι άλλη είναι η δουλειά των συμμοριτών και άλλη των ανθρώπων της εργασίας, των ανθρώπων που χαίρονται να δημιουργούν και να ελπίζουν.

Ναι, μας αρέσουν οι αγορές. Αλλά οι αγορές που ενισχύουν την ανάπτυξη και όχι τα σύγχρονα Καζίνο που κάποιοι δημιούργησαν στο όνομα της ανάπτυξης.

Θανάσης Μαυρίδης στο capital