Η κρίση, το πάπλωμα και οι προβλέψεις!!!

Μέχρι τον Σεπτέμβριο ήταν όλα καλά.. και διακοπές πήγαμε λίγο πολύ όλοι και τα ποτάκια μας τα πίναμε το βραδάκι και στην αγορά βγαίναμε για βόλτα και γυρνούσαμε με δέκα σακούλες ψώνια…

Τα πράγματα χάλασαν μετά από την οικονομική κρίση που ξέσπασε και μας άλλαξε τα φώτα. Κλίμα ανασφάλειας η λέξη που παίζει παντού…
Καταρχήν όλες οι συζητήσεις κινούνται γύρω από αυτήν.
Π.χ. ρωτάς τον άλλον πως τα πας και σου λέει, χάλια τώρα με την κρίση… Συναντάς τον γνωστό σου που έχει δέκα δάνεια και άλλες τόσες πιστωτικές βλέπεις ότι τον έχει πιάσει κρύος ιδρώτας και σου λέει πως ανησυχεί για την τύχη του κόσμου και όχι την δικιά του.

Τώρα πολύ θα ήθελα να τον ρωτήσω αν τον Αύγουστο που έκανε βουτιές στην Σαντορίνη, έχοντας πάρει διακοποδάνειο το σκεφτόταν, αλλά κρατιέσαι και του χαμογελάς λέγοντάς του να κάνει ότι όλοι… υπομονή…
Πόσο όμως υπομονή να... κάνεις όταν ακούς διαρκώς για απολύσεις, για δυσοίωνες προβλέψεις που αφορούν τα επόμενα χρόνια. Ούτε ο Νοστράδαμος είχε τέτοια φαντασία να πλάσει σενάρια που μας θέλουν όλους καταπεινασμένους και μες την δυστυχία.
Τώρα υπάρχει και η σοβαρή κατάσταση του θέματος, που θέλει εκείνους που χάνουν την δουλειά τους στα καλά καθούμενα, να είναι δικαιολογημένα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης… Εκεί τα πράγματα είναι δύσκολα..

Τραγικά όμως δεν είναι για εκείνους που εδώ και τόσα χρόνια περιφέρουν τις πιστωτικές από κατάστημα σε κατάστημα, ούτε για εκείνους που θεωρούν τις τράπεζες ιδρύματα καλής θέλησης και σου δίνουν λεφτά για να πραγματοποιήσεις κάθε καταναλωτική επιθυμία σου.
Οι παλιοί λέγαν πως όσο φτάνει το πάπλωμα απλώνεις τα πόδια. Στην αντίθετη περίπτωση μπορεί να ξεπαγιάζεις όλη νύχτα.
Ξαφνικά δηλαδή εμφανίστηκε η κρίση;
Δεν περιμέναμε ότι αφού πήραμε δάνειο για σπίτι για αμάξι, για πάνες, για τα Χριστούγεννα, για τις Απόκριες και για του ψύλλου το πήδημα, κάποια στιγμή ο κόμπος θα έφτανε στο χτένι;

Και μετά τα βάζεις με όλους αυτούς που σε κυβερνούν που ρυθμίζουν τα οικονομικά και βρίσκεσαι σε κατάσταση λίγο πριν το εγκεφαλικό, επειδή υπάρχει παγκόσμια κρίση;
Την δικιά σου εσύ την δημιούργησες, δεν στην επέβαλλε κανείς.
Ούτε σε βάλανε με το ζόρι οι τράπεζες μέσα, για να σου δώσουν λεφτά, απλά σου δείξανε πως μπορείς κι εσύ να τα έχεις όλα, πληρώνοντας ισόβια επιθυμίες που νόμιζες ότι τις έχεις ανάγκη.
Εικονική πραγματικότητα ό,τι αποκτήσαμε, αφού δεν θα μας ανήκουν παρά μόνο με την πάροδο 30-40 χρόνων που θα είμαστε υποχρεωμένοι κατά την διάρκειά τους να τρέχουμε να δουλεύουμε ολημερίς για να καλύψουμε τις δόσεις.

Και μετά;
Μετά δεν υπάρχει, δούλευε να ξεχρεώνεις είναι η κατάσταση και περίμενε να σου πούνε ότι υπάρχει κρίση σε όλον τον πλανήτη, για να αντιληφθείς ότι έσφιξαν τα πράγματα… δούλευε για να μην σκέφτεσαι και σε πιάσει καμιά νευρική κρίση!
Απο Κωνσταντίνα Γεράκη στο Επίκερο