Μάθαμε, πως χωρίς προειδοποίηση, συντελεστές του Blogger.com, άρχισαν να σβήνουν posts από μουσικά blogs, που κατά την γνώμη τους παραβιάζουν πνευματικά δικαιώματα. Κατά την γνώμη μας, αν κάποιος έχει οποιοδήποτε πρόβλημα, πρέπει πρώτα να ενημερώσει τον blogger, πριν κάνει οποιαδήποτε κίνηση εναντίων του. Προς το παρόν τέτοια περιστατικά συνέβησαν κυρίως σε αγγλόφωνα και ισπανόφωνα blogs. Σίγουρα κάποια στιγμή θα συμβεί και στα δικά μας ελληνικά blogs. Με αφορμή όλα τα παραπάνω, θα θέλαμε να μοιραστούμε κάποιες απόψεις μας, μαζί σας.
Οι δισκογραφικές εταιρίες έχουν τα... τελευταία χρόνια πεσμένους τζίρους. Αντί να καταλάβουν τους αυτονόητους λόγους που τους οδήγησαν σ’ αυτήν την κατάσταση και να μειώσουν τις τιμές τους στα δισκάκια που πουλάνε, ρίξανε εξ ολοκλήρου το φταίξιμο στην ελεύθερη διακίνηση μουσικής (blogs, peer-to-peer, torrents κλπ). Επικαλούμενοι το σλόγκαν που οι ίδιοι δημιούργησαν («η πειρατεία σκοτώνει την μουσική»), έχουν εδώ και χρόνια ξεκινήσει έναν πόλεμο, με έναν εχθρό φάντασμα.
Εμείς απαντάμε, πως η ίδια η μουσική βιομηχανία σκοτώνει την μουσική. Την θυσιάζει στο βωμό του χρήματος. Εκ των πλείστων, πετσοκόβει από τα γόνατα αξιόλογους μουσικούς και πλασάρει καραγκιόζηδες και ξέκολα στο mainstream κοινό, με μια μουσική σκάρτη, ανούσια, ρηχή και φυσικά μασημένη για εύκολη κατάποση. Και μιλάμε για δυνατό πλασάρισμα. Έχουνε κατακλείσει τα μέσα. Τους ακούτε στο ράδιο, τους βλέπετε στην τηλεόραση, στα περιοδικά…
Και τώρα μια ερώτηση:
Πόσοι από σας γνωρίζουν τους Human Touch, TRIO PRAXIS, IASIS, Electric Jazz Trio, Mode Plagal, Sounds of winter, Sphinx, Σάκης Παπαδημητρίου, Φλώρος Φλωρίδης, Κυριάκος Σφέτσας, Γιώργος Τρανταλίδης, Μάρκος Αλεξίου, Βαγγέλης Κατσούλης, Γιώργος Φανακάς, Τάκης Μπαρμπέρης (και όλοι αυτοί ενδεικτικά, η λίστα είναι πολύ μεγάλη);
Ελάχιστοι
Όλοι αυτοί που μόλις αναφέραμε είναι αξιόλογοι Έλληνες καλλιτέχνες ή γκρούπς (όχι όλοι ενεργοί πλέον), με το λιγοστό (εξίσου ποιοτικό) κοινό τους και φυσικά περιθωριοποιημένοι, έξω από τα mainstream ακούσματα με κύρια σκοπιμότητα εκ μέρους της μουσικής βιομηχανίας το εύκολο κέρδος και ίσως την αποβλάκωση του ήδη ακαλλιέργητου κοινού της…
Νομίζετε πως θα είχαμε μάθει τους Ron Carter, Barney Kessel, Red Novo και πάρα πολλούς άλλους, χωρίς το internet και την ελεύθερη διακίνηση μουσικής που προσφέρει; Θα είχαμε την δυνατότητα να ενημερωθούμε; Να ψαχτούμε; Όταν μία μουσική μας ενθουσιάσει, μας κάνει να νιώσουμε καλά, αλλά το κυριότερο σέβεται την νοημοσύνη μας και την μουσική μας παιδεία, ΤΗΝ ΑΓΟΡΑΖΟΥΜΕ. Στηρίζουμε τους καλλιτέχνες που πραγματικά το αξίζουν.
Κλείνοντας θα θέλαμε να θέσουμε μια ζουμερή απορία:
ΑΝ Η GOOGLE ΣΗΜΕΡΑ ΣΒΗΝΕΙ ΤΑ POST ΠΟΥ ΠΑΡΑΒΙΑΖΟΥΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΕΓΑΛΩΝ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΙΩΝ (ΧΩΡΙΣ ΚΑΝ NA ΔΩΣΗ ΠΡΩΤΑ ΜΙΑ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ), ΠΟΙΟΣ ΜΑΣ ΛΕΕΙ ΠΩΣ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ, ΔΕΝ ΘΑ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΔΙΑΓΡΑΦΕΙ ΚΑΙ POST ΑΠΟ ΠΟΛΙΤΙΚΑ / ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ BLOGS, ΠΟΥ ΘΙΓΟΥΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΜΕΓΑΛΩΝ ΕΤΑΙΡΙΩΝ ΚΑΙ ΚΥΒΕΡΝΙΣΕΩΝ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΟΥΣ;
jazzmusicgr
Καλώς ήρθατε
0 μας είπαν την γνώμη τους, εσύ;:
Δημοσίευση σχολίου