Η… σκοτεινή πλευρά του πλανήτη ΠΑΣΟΚ

Μπορεί να εμφανίζονται σίγουροι για την εκλογική νίκη και, σύμφωνα με ορισμένα δημοσιεύματα, να «προβάρουν υπουργικά κουστούμια», αλλά στη Χαριλάου Τρικούπη δεν είναι όλοι τόσο ευτυχισμένοι όσο θέλουν να δείχνουν. Επιφυλάξεις, ενστάσεις και φόβοι διατρέχουν το σώμα των στελεχών, ιδιαίτερα εκείνων που από την πείρα τους σε κυβερνητικές θέσεις γνωρίζουν καλά και πόσο δύσκολο είναι να νικήσει το κόμμα τους στις εκλογές, αλλά και πόσο δύσκολο θα είναι να σταθεί σε μια τέτοια περίπτωση, με δεδομένες τις πολύ ιδιαίτερες σημερινές συνθήκες.

Και αρκούν μερικές συζητήσεις με στελέχη του πάλαι ποτέ κλίματος Βενιζέλου, ή του κλίματος Σημίτη, για να καταλάβει κανείς τι κρύβουν τα χαμόγελα των επωνύμων για την επόμενη μέρα.

Το πρώτο και το... πιο κρίσιμο ζήτημα που τους απασχολεί είναι οι επιδόσεις και οι δυνατότητες του αρχηγού τους. Κι αυτό γιατί, από δημοσκόπηση σε δημοσκόπηση, γίνεται φανερό ότι ο Καραμανλής εξακολουθεί «να τον έχει» τον Παπανδρέου σε όλα τα σοβαρά ζητήματα, ανάμεσά τους και σ’ αυτό της οικονομίας και της οικονομικής κρίσης. Εντάξει, απαντούν οι άνθρωποι του Γιώργου, «και ο Σημίτης εμφανιζόταν στις δημοσκοπήσεις καταλληλότερος μέχρι το τέλος, αλλά αυτό δεν εμπόδισε το 2004 τον Καραμανλή να γίνει πρωθυπουργός». Ξεχνώντας, βέβαια, αυτό που θυμούνται καλά οι παλιές καραβάνες του Σημίτη, ότι δηλαδή αυτό δεν ίσχυε μέχρι το τέλος και δεν ίσχυε -όπως σήμερα- σε όλους τους δείκτες, παρά μόνο στην καταλληλότητα για την πρωθυπουργία.

Τον θεωρούν ακατάλληλο

Το «πρόβλημα Γιώργος», όμως, δεν είναι για το ΠΑΣΟΚ μόνο πρόβλημα δημοσκοπήσεων. Οι ίδιοι τον θεωρούν ακατάλληλο και η απογοήτευσή τους, για να θυμηθούμε μόνο την τελευταία περίπτωση, από την εμφάνισή του στη Βουλή για τον προϋπολογισμό ήταν παραπάνω από εμφανής, αφού ο αρχηγός τους ξέχασε εντελώς να αναφερθεί -σε συζήτηση για τον προϋπολογισμό!- στη διεθνή οικονομική κρίση και στις επιπτώσεις της.
«Το δείχνει ότι θέλει πάρα πολύ την εξουσία, αλλά δείχνει και ότι δεν ξέρει τα θέματα και αντιδρά σπασμωδικά και καθυστερημένα, ότι πρέπει, δηλαδή, για να μην τον εμπιστεύεται ο μεσαίος χώρος που πρέπει να κερδίσουμε», σχολίαζε πρόσφατα πρώην υπουργός του Σημίτη και, μάλιστα, κατά κοινή ομολογία επιτυχημένος. «Επιλέγει λάθος ανθρώπους, δεν είναι σε θέση να εμπνεύσει και ήδη αναρωτιόμαστε όχι μόνο αν είμαστε σε θέση να κερδίσουμε με τον Γιώργο επικεφαλής τις εκλογές, αλλά και τι θα γίνει αν τις κερδίσουμε…», συμπληρώνει.

Τι μέλλει γενέσθαι

Το πρόβλημα τι μέλλει γενέσθαι, εφόσον οι δημοσκοπήσει επιβεβαιωθούν και το ΠΑΣΟΚ βρεθεί στην κυβέρνηση, απασχολεί αρκετούς από τώρα και όχι μόνο από την άποψη του ποιο υπουργείο θα πάρουν. «Ποιος θα αναλάβει να βγάλει τα κάστανα της οικονομίας από τη φωτιά;», αναρωτιούνται. Ποιος θα καταρτίσει σχέδιο για την αντιμετώπιση της κρίσης, που το βάθος και την έκτασή της δεν κατανοεί ο Γιώργος; Πώς θα αντιδράσουν στην κατανομή των υπουργείων όλα εκείνα τα στελέχη που περιμένουν, πώς και πώς, μια θέση στον ήλιο μιας νέας κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ;

Ολα αυτά απασχολούν πολύ και πολλούς, πολύ περισσότερο που, σύμφωνα με άλλον επώνυμο, του κλίματος Βενιζέλου αυτή τη φορά, «η ενότητα του κόμματος είναι εύθραυστη και στηρίζεται μόνο στην προσδοκία της εξουσίας. Δεν μας συνδέουν ούτε πολιτικοί, ούτε ιδεολογικοί, ούτε καν προσωπικοί δεσμοί. Χειροκροτώντας όλοι έναν αρχηγό που κανείς δεν θεωρεί επαρκή υπονομεύουμε την ίδια μας την ακεραιότητα, ο ένας τον άλλο και χάνουμε το αναγκαίο αίσθημα εκτίμησης ο ένας για τον άλλο…». Πικρές διαπιστώσεις, που όσο κι αν, σε ένα βαθμό, απηχούν την πικρία για την έκβαση της αναμέτρησης Παπανδρέου-Βενιζέλου, απηχούν και ένα κλίμα μεταξύ των στελεχών της Χαριλάου Τρικούπη.

Πως κυβερνάμε;

Τέλος, το θέμα που απασχολεί, από τώρα, πολλά στελέχη με κυβερνητική πείρα είναι τι θα κάνουν αν έρθουν στην κυβέρνηση. Κοινή πεποίθηση είναι πως ό,τι ονομάζουν πρόγραμμα προορίζεται για προεκλογική κατανάλωση και πως είναι σωστή η κριτική του Καραμανλή ότι μοιράζουν υποσχέσεις χωρίς να τις κοστολογούν.

«Τι θα κάνουμε με τα λιμάνια και την Ολυμπιακή, για τα οποία αφήνουμε να αιωρείται η εντύπωση ότι δεν θα προχωρήσουμε την ιδιωτικοποίηση; Τι θα κάνουμε με τον ΟΤΕ, που έχουμε καταγγείλει το νέο ιδιοκτησιακό του καθεστώς; Πώς θα ανταποκριθούμε, με τι λεφτά και τι πρόγραμμα, στις προσδοκίες των αγροτών, των ανέργων και ιδιαίτερα των νέων που έχουν ξεσηκωθεί; Ποιος θα εμπνεύσει εμπιστοσύνη στην αγορά και ποιος θα πείσει τους εργαζόμενους ότι χρειάζονται θυσίες για να ξεπεραστούν τα δύσκολα της κρίσης;». Αυτά είναι μερικά από τα ερωτηματικά που διατυπώνονται από τους πιο τολμηρούς και απηχούν, ασφαλώς, και απόψεις πολλών άλλων, που δεν μιλούν ακόμα.

Και κλείνουμε την περιγραφή του κλίματος στο ΠΑΣΟΚ με όσα μας είπε πολύ γνωστό στέλεχος του κόμματος: Πρώτη φορά μετά τη μεταπολίτευση ένα κόμμα βαδίζει προς την κυβέρνηση με τόσο λίγη αυτοπεποίθηση, τόσο φτωχό πρόγραμμα και τόσο αρνητική γνώμη της κοινής γνώμης για την ηγεσία του

Σπορά και καλλιέργεια σεναρίων...

Ο προβληματισμός για όλα αυτά έχει καταστήσει σε ομάδες στελεχών κατάλληλο έδαφος για τη σπορά και καλλιέργεια σεναρίων και εκδοχών για το τι πρέπει να γίνει.

1. Ο κοινός τόπος για όλους, ακόμα και για όσους βρίσκονται κοντά στον Γιώργο, είναι ότι ΕΚΛΟΓΕΣ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΔΕΝ ΣΥΜΦΕΡΟΥΝ ΣΤΟ ΠΑΣΟΚ. Κι αυτό γιατί, ακόμα και σε περίπτωση που τις κερδίσει, αυτό θα γίνει με μικρή διαφορά και με τεράστια προβλήματα, που η προσπάθεια να λυθούν θα υπονομεύσει από την αρχή την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. «Αν ο Καραμανλής κάνει εκλογές την άνοιξη και τις κερδίσουμε δεν θα μπορέσουμε να μείνουμε πάνω από ένα χρόνο στην κυβέρνηση», είναι η κοινή διαπίστωση. Γι’ αυτό, τις ζητάνε μεν τις εκλογές, αλλά δεν τις θέλουν σε καμιά περίπτωση. Ας βγάλει ο Καραμανλής το φίδι από την τρύπα, είναι η άποψη, να έχει αυτός το κόστος και να μην πληρώσουμε εμείς τη νύφη της κρίσης.

2. Η κρίση γεννάει και τα σενάρια για μεγάλο συνασπισμό, που ξεκινούν επίσης από το ΠΑΣΟΚ. Είναι προφανές ότι τα σενάρια αυτά αναφέρονται κυρίως στην οικονομία και στην ανάγκη να έχουν ευρύτατη στήριξη τα δύσκολα μέτρα που απαιτούνται. Ετσι, θεωρούν λογικό να σηκώσουν το βαρύ φορτίο από κοινού τα κόμματα εξουσίας. Μόνο που ως προϋπόθεση θέτουν να είναι οι ίδιοι στην πλειοψηφία και να φανεί ότι η Ν.Δ. στηρίζει το ΠΑΣΟΚ και όχι το αντίθετο.
από Παρασκήνιο.