Τίποτα λιγότερο από ελευθεριά και πατρίδα...

Φαίδων Θεοφίλου

Οι σκέψεις που ακολουθούν δεν γράφτηκαν επειδή είμαι υπέρ των Παλαιστινίων ή κατά των Ισραηλινών. Αν γράφονταν γι αυτό, θα είχα αρχίσει λάθος. Θα είχε χάσει η σκέψη μου το δρόμο τής πραγματικότητας που ζούμε. Γράφονται όμως εξ’ αιτίας της αμετακίνητης θέσης και της αφοσίωσής μου στην ιδέα , ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν δικαίωμα στη πατρίδα και στην ελευθερία. Γράφονται εξ αιτίας της άποψής μου ότι η ανθρωπότητα, μετά από τα εκατομμύρια νεκρών θυμάτων των τελευταίων πολέμων, θα έπρεπε κάτι να είχε μάθει, χωρίς να εξαιρούνται οι...Εβραίοι . Γράφονται επειδή πιστεύω ότι ως άνθρωποι, έχουμε την πνευματική επάρκεια ν’ αποφύγουμε κάθε πόλεμο. Γράφονται επειδή πιστεύω ότι το μέγιστο καθήκον όλων μας, (πολιτών και εξουσίας) είναι να προστατεύουμε την ανθρώπινη ζωή κι όχι να την κάνουμε στόχο βομβαρδισμών.

Αντί γι αυτές τις... ιδέες, που χιλιάδες φορές άνθισαν στην Ιστορία των κρατών της ανθρωπότητας αλλά ποτέ δεν κάρπισαν σταθερά και μόνιμα, βρισκόμαστε μπροστά σε σκηνές τρόμου και φρίκης, με θύματα κυρίως αθώα παιδιά, θύματα των ανηλεών βομβαρδισμών των Ισραηλινών στην λωρίδα της Γάζας.
Σκηνές που δύσκολα μπορεί κάποιος να αντέξει χωρίς να οργισθεί, χωρίς να δακρύσει χωρίς να σκεφθεί : Ως πότε; Από τη μια ο Δαυίδ (Παλαιστίνιοι) κι .απ’ την άλλη ο Γολιάθ (Ισραηλινοί).

Εκεί που σήμερα έχουν κράτος οι Ισραηλινοί, κατοικούσαν οι Παλαιστίνιοι που το 1948 εκδιώχθηκαν για να ιδρυθεί το κράτος του Ισραήλ με πρωτοβουλία της Μεγάλης (τότε) μικρής (σήμερα) Βρετανίας. Οι Παλαιστίνιοι κατέφυγαν μετά τον διωγμό τους στις ακτές της λωρίδας της Γάζας. Σήμερα η λωρίδα της Γάζας, θυμίζει στους Ισραηλινούς, πως πριν από 60 χρόνια, εκατοντάδες χιλιάδες Παλαιστίνιοι έχασαν τη γη τους και στριμώχτηκαν σε λίγα τ. χιλιόμετρα καταδικασμένοι στη φτώχια, στη πείνα, και στο σκοτάδι, από τις κυρώσεις που επέβαλε η Δύση. Τότε κανείς δεν αντέδρασε γι αυτή τη γκανγκστερική αυθαιρεσία. Σήμερα όμως όλος ο λεγόμενος «πολιτισμένος» κόσμος θα πρέπει ν’ αρχίσει ν’ ανησυχεί όσο ποτέ.

Γιατί;

Επειδή πέρα απ’ το ότι πρέπει να αποκατασταθεί το δίκιο των Παλαιστινίων για πατρίδα και ελευθερία, όσο θα συνεχίζεται η ανεξέλεγκτη επιθετικότητα των Ισραηλινών με τις ευλογίες των Η.Π.Α. και της Μικρής Βρετανίας, τόσο θα συσπειρώνει τα Αραβικά κράτη με τις όποιες αλυσιδωτές αντιδράσεις τους αλλά κυρίως θα αναζωπυρώσει τον ισλαμικό φανατισμό και την τρομοκρατία. Και μετά θα μιλούν τα Αμερικανάκια με τους υπηρέτες τους Βρετανούς, για την κατάρα της τρομοκρατίας που οι ίδιοι θα έχουν προκαλέσει… Και επιτέλους: Δε μπορεί ολόκληρη η ανθρωπότητα να χορεύει στη μουσική που παίζει το Ισραήλ…Έλεος!

Αυτός ο λαός (οι Εβραίοι) που υπήρξε θύμα ενός ολοκαυτώματος, πραγματοποιεί σήμερα ένα ολοκαύτωμα σε βάρος των Παλαιστινίων. Αυτός ο λαός που σύρθηκε στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και στους θαλάμους αερίων, εφαρμόζει σήμερα πολιτική συλλογικής τιμωρίας, που εφήρμοζε ο Χίτλερ και τα στρατεύματά του.!!!
Που σήμαινε ότι αν οι αντάρτες μιας κατεχόμενης χώρας, σκότωναν έναν Γερμανό στρατιώτη, τότε οι Ναζί εκτελούσαν τους άντρες ενός ολόκληρου χωριού και το παρέδιδαν στη φωτιά. Τόσα πολλά έμαθαν λοιπόν οι Εβραίοι απ’ τους Ναζί, ώστε δεν απέχουν και πολύ από το να μεταβληθούν σε εχθρούς της ανθρωπότητας…

Σήμερα, χωρίς καμιά καθυστέρηση, πρέπει η διεθνής κοινότητα, χωρίς ευχολόγια και διπλωματικούς ελιγμούς, να απαιτήσει και να επιβάλλει λύση ώστε να κλείσει επιτέλους την επί δεκαετίες αιμορραγούσα πληγή που αν αφεθεί, θα γίνει και πληγή όλης της ανθρωπότητας…
στο πολύ καλό Ο Θεός στο καφενείο