Εγκλήματα

Αυτές τις ημέρες που η πανίσχυρη πολεμική μηχανή του Ισραήλ σαρώνει τους οικισμούς των αμάχων στη Λωρίδα της Γάζας με τις χερσαίες επιχειρήσεις του στρατού και την πλήρη κάλυψη από την αεροπορία τίθεται ένα ερώτημα:

Ποιος είναι ο τρομοκράτης στην Μέση Ανατολή;

Η Ισραηλινή πολιτική ηγεσία χρησιμοποιεί ένα επιχείρημα: «Δεχόμαστε επίθεση από την Χαμάς».

Η Αμερικανική πολιτική ηγεσία υποστηρίζει ότι «Το Ισραήλ μπορεί να αμύνεται στις επιθέσεις που δέχεται».

Το ίδιο σκηνικό έχει επαναληφθεί πολλές φορές.

Το πλέον πρόσφατο παράδειγμα είναι εκείνο της σφοδρής ισραηλινής επίθεσης στον Λίβανο το καλοκαίρι του 2006, που στόχο είχε την Χεζμπολάχ, αλλά τελικά τα θύματα ήταν οι άμαχοι, ενώ το Ισραήλ τελικά ταπεινώθηκε.

Το κράτος του... Ισραήλ, στην πολύ σύντομη ιστορία του, αφού ιδρύθηκε μόλις το 1948, έχει να παρουσιάσει πολλά εγκλήματα για τα οποία δεν καταδικάστηκε ποτέ από κανένα διεθνές δικαστήριο.

Τα 60 χρόνια ιστορίας του κράτους δορυφόρου των ΗΠΑ στην Μέση Ανατολή, δηλαδή του Ισραήλ, που γεννήθηκε μέσα από μυθοπλασίες αιώνων, είναι γεμάτα από αίμα αθώων αμάχων.

Ας θυμηθούμε κάποιες στιγμές:

Ο πόλεμος των 6 ημερών το 1967, ο πόλεμος του Γιομ Κιπούρ το 1973, ο πόλεμος του Λιβάνου το 1982, η Σφαγή της Κανά το 1996 όταν το Ισραήλ είχε σαρώσει στην κυριολεξία προσφυγικό καταυλισμό στην Κανά, με το πρόσχημα ότι είχε εντοπίσει στρατιωτικούς στόχους. Αποτέλεσμα της εισβολής ήταν το Ισραήλ να δολοφονήσει τουλάχιστον 100 παιδιά στην Κανά.

Το κράτος του Ισραήλ στην πολύ σύντομη και ελάχιστη για τα παγκόσμια ιστορικά δεδομένα ιστορία του έχει διαπράξει εγκλήματα πολέμου τα οποία δυστυχώς ατιμώρητα και από τον ΟΗΕ.

Η εμπειρία και τα ιστορικά παραδείγματα επιτρέπουν να χαρακτηρίζεται το Ισραήλ ως serial Killer κράτος.

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που κάνουν λόγο για συνεχιζόμενη εθνοκάθαρση από την πλευρά του Ισραήλ στην Λωρίδα της Γάζας.

Το Ισραήλ εκτός του ότι έχει προκαλέσει ανυπολόγιστη ανθρωπιστική καταστροφή δεν έχει τηρήσει σχεδόν, ποτέ καμία από τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει.

Το γεγονός αυτό το καθιστά αυτόματα ένα κράτος που παραβιάζει διαρκώς την διεθνή νομιμότητα.

Το Ισραήλ δεν τήρησε ποτέ την συμφωνία της 31ης Νοεμβρίου του 1997 για τερματισμό των εχθροπραξιών.

Νωρίτερα το 1979 το στο Camp David, είχε υπογραφεί συμφωνία η οποία όριζε ότι έπρεπε να αποσυρθεί από το Σινά και στη συνέχεια από τη Λωρίδα της Γάζας. Όπως είναι γνωστό το Ισραήλ ποτέ δεν τήρησε τον δεύτερο όρο της συμφωνίας αφού ποτέ δεν αποσύρθηκε από την Λωρίδα της Γάζας. Αντίθετα σήμερα εφαρμόζει την πολιτική που γνωρίζει καλύτερα, δηλαδή την πολιτική της εθνοκάθαρσης.

Διαστάσεις

Η αντίδραση του Ισραήλ στο σπάσιμο της εκεχειρίας από την Χαμάς φανερώνει ένα είδος ψυχοπαθολογίας της πολιτικής του ηγεσίας η οποία όμως υποστηρίζεται από πανίσχυρα συμφέροντα και στηρίζει πανίσχυρα συμφέροντα, τα οποία έχουν να κάνουν με την γεωπολιτική, με την γεωστρατηγική και φυσικά με τα πετρέλαια της Μέσης Ανατολής.

Από το 1970 μέχρι σήμερα, η Ουάσιγκτον έχει εμποδίσει 40 φορές ψηφίσματα κατά του Ισραήλ, ενώ ο ΟΗΕ παρεμποδίζεται συστηματικά να εκτιμήσεις από κοντά το μέγεθος της ανθρωπιστικής καταστροφής.

Μέσα στις συνθήκες της σφαγής των αμάχων στην Λωρίδα της Γάζας, η Τουρκία και το Ιράν, που συνιστούν κυρίαρχους ανταγωνιστές για την ανάπτυξη ηγεμονικού ρόλου στο Ισραήλ προετοιμάζονται για να διαδραματίσουν νέο ρόλο.

Η Τουρκία προσπαθεί να προσεγγίσει τους Άραβες, για παράδειγμα με την περιοδεία του Ταγίπ Ερντογάν σε Συρία, Σαουδική Αραβία, Ιορδανία και Αίγυπτο, ενώ παράλληλα δεν θέλει να διαταράξει την παραδοσιακή συνεργασία με το Ισραήλ.

Το Ιράν συνεχίζει και κινείται σε σταθερά σκληρή αντιισραηλινή γραμμή, ενώ μαζί με την σιιτική οργάνωση του Λιβάνου και του Σεϊχη Νασράλα (του μοναδικού ανθρώπου δηλαδή που έχει νικήσει την πανίσχυρη πολεμική μηχανή του Ισραήλ στον Αραβικό κόσμο), επιδιώκουν να κερδίσουν από την κρίση, αφού καλούν σε γενικό ξεσηκωμό τους Άραβες και για έναρξη νέας Ιντιφάντα τους Παλαιστίνιους.

Το Ισραήλ σήμερα ταυτίζεται με τις παλαιότερες θέσεις του Σαρόν. Ίσως, όμως, δεν θέλει μόνο να αφανίσει την Χαμάς, αλλά και ολόκληρο τον Παλαιστινιακό λαό.

Οι ΗΠΑ υποστηρίζουν το δήθεν δικαίωμα του Ισραήλ να αμύνεται, ο Μπάρακ Ομπάμα τηρεί σιγή ιχθύος για την εθνοκάθαρση στην Λωρίδα της Γάζας, ενώ σε ελληνική εφημερίδα διαβάσαμε (ή μάλλον το διαβάσαμε και αυτό) ότι δηλαδή «Ο Ομπάμα θα λύσει το Μεσανατολικό». Αυτά έγραψε ο δημοσιογράφος Αθανάσιος Έλλις στην εφημερίδα «Η Καθημερινή».

Επίσης έγραψε ότι «Καθώς οι εχθροπραξίες στη Λωρίδα της Γάζας συνεχίζονται πολλοί αναρωτιούνται ‘γιατί σιωπά ο Ομπάμα’ και επιλέγουν να ερμηνεύουν τη στάση του ως υποστηρικτική των ισραηλινών στρατιωτικών επιχειρήσεων και προπομπό μιας σθεναρής στήριξης και από τη δική του κυβέρνηση προς το Ισραήλ. Aυτή η ανάγνωση της στάσης του νεοεκλεγέντος προέδρου των ΗΠΑ αδικεί έναν ενδεχομένως οραματικό και σίγουρα πιο περίπλοκο τρόπο σκέψης.»

Και καταλήγει ενώ στη Γάζα οι σφαγές συνεχίζονται: «Παρά τις περί του αντιθέτου ερμηνείες, μήπως η σιωπή του στέλνει τελικά κάποια ελπιδοφόρα μηνύματα;»

Ο κ. Έλλις ερμηνεύει την στάση του Ομπάμα κυρίως ως εξής «Τήρησε στάση αναμονής με την οποία στέλνει μηνύματα με πολλούς αποδέκτες, δημιουργεί ελπίδες και πετυχαίνει τέσσερις στόχους: πρώτον, επιδεικνύει σεβασμό προς τους θεσμούς, δηλώνοντας ότι η Αμερική έχει έναν πρόεδρο και μέχρι τις 20 Ιανουαρίου αυτός είναι ο Τζορτζ Μπους.»

Τι ελπιδοφόρα μηνύματα μπορεί να στείλει άραγε μία σχεδόν ένοχη σιωπή, όταν οι νεκροί στην Παλαιστίνη είναι πάνω από 500 και οι τραυματίες πάνω από 1500, από την εγκληματική εισβολή του Ισραήλ;
Μάλλον υποτιμάται η νοημοσύνη …
kolonaki-press