Κα(η)μένε φορολογούμενε!

Το επιχείρημα όσων απαιτούν ένα κομμάτι ύφασμα από τα κουρέλια της ελληνικής Οικονομίας είναι: «Αφού δώσατε στις τράπεζες, θα δώσετε και σε εμάς». Μακάρι να είχαν άδικο! Το πλιάτσικο συνεχίζετε και το ερώτημα είναι αν στο τέλος θα μείνει κάτι όρθιο...

Πεντακόσια εκατομμύρια ευρώ χαρακτηρίστηκαν από τους αγροτοπατέρες «ψίχουλα». Πεντακόσια εκατομμύρια που δεν τα έχουμε, αλλά θα τα δανειστούμε. Κι αν συνυπολογίσουμε και τα πρόστιμα που θα κληθούμε να πληρώσουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τότε τα «ψίχουλα» αυτά ίσως αποδειχτούν θηλιά στο λαιμό όλων μας.

Σήμερα οι... αγρότες κλείνουν τους δρόμους και απαιτούν λεφτά. Το ίδιο θα κάνουν αύριο κι άλλοι πληγέντες από την οικονομική κρίση. Σε εκείνους ίσως δείξουμε ως κράτος την πυγμή μας, καθώς η οποιαδήποτε άλλη κοινωνική τάξη δεν έχει ψήφους περισσότερες από εκείνες του αγροτικού... κινήματος.

Και στο τέλος ποιος θα πληρώσει τα λεφτά που θα μοιραστούν στα πρότυπα του «Τσοβόλα δώστα όλα»; Γι΄ αυτό δεν νομίζω να υπάρχει αμφιβολία. Εμείς θα τα πληρώσουμε, οι φορολογούμενοι. Οι επιδοτήσεις θα πληρωθούν με τόκο και μάλιστα πανάκριβο.

Στην Ελλάδα έχουμε μία λαθεμένη αντίληψη για το τι είναι ο κρατικός προϋπολογισμός. Είναι τα δικά μας λεφτά και όχι τα λεφτά του γείτονα. Τα κρατικά ταμεία δεν είναι το λάφυρο για το κόμμα που κερδίζει τις εκλογές ούτε για την κοινωνική εκείνη ομάδα που θα αποδείξει ότι έχει μεγαλύτερο... τσαμπουκά από τις υπόλοιπες.

Από την άλλη πλευρά, δεν μπορούμε να μην αναγνωρίσουμε ένα δίκιο στους αγρότες και αύριο σε όποιον άλλον θελήσει να ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο. Σε εποχή κρίσης η κυβέρνηση προχωρά σε 60.000 προσλήψεις δημοσίων υπαλλήλων! Επίσης, επιλέχτηκε ένας μοναδικός τρόπος ενίσχυσης του τραπεζικού τομέα, καθώς το ύψος της οικονομικής «βοήθειας» είναι σαφώς μεγαλύτερο από την συνολική χρηματιστηριακή κεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Δεν ξέρουμε αν υπάρχει ανάλογο προηγούμενο σε όλο τον κόσμο, κι ας προσπαθούν κάποιοι να μας πείσουν ότι τα πάντα έγιναν όπως και στο εξωτερικό.

Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση έχει διαλαλήσει σε όλους τους τόνους ότι μοιράζει εκατομμύρια και θα ήταν ανόητος κάποιος που μπορεί να μην τα διεκδικήσει. Αν δεν τα πάρει αυτός θα τα πάρει κάποιος άλλος. Γιατί, λοιπόν, κάποιος άλλος και όχι αυτός;

Να μοίραζε η κυβέρνηση λεφτά που υπήρχαν να έλεγε κανείς «δεν βαριέσαι αδελφέ». Αλλά το να μοιράζουν λεφτά που δεν υπάρχουν είναι εγκληματικό. Καημένε φορολογούμενε! Πάλι εσύ θα την πληρώσεις...
Θανάσης Μαυρίδης