Μια άλλη άποψη...

Λύση δεν είναι η κατασυκοφάντησις της αστυνομίας..

Πιθανώς να μπορούσε να λεχθεί και με καλλίτερο τρόπο. Ενώ αρπάζουν κάθε ευκαιρία για να επιτεθούν, μας εξηγούν κάθε φορά ότι δεν έκαναν τίποτε περισσότερο από το να αμυνθούν. Οι εικόνες που βλέπουμε σε τόσες πόλεις της Ελλάδος, αδιάψευστες, ηχηρές, φωτισμένες με φωτιά, προκαλούν την λογική.

Αν η όρασις μεταφέρει σε όλους μας την ίδια στιγμιαία όψι της πραγματικότητος. Παλούκια, πέτρες, , οδοφράγματα με καιγόμενους κάδους, μολότοφ ιπτάμενες καταλήγουν στις αστυνομικές διμοιρίες.Περιουσίες άσχετων πολιτών, καταστήματα, περίπτερα, τράπεζες, αυτοκίνητα παραδομενα στην «αυθόρμητη» μανία των ψυχοπαθών..Που υποτίθεται, ότι επιτέλους τώρα έχουν και κάποιο λόγο..Τον θανάσιμο τραυματισμό του άτυχου νέου, του οποίου η δυστυχής και θρηνούσα οικογένεια δεν ανήκει σ'αυτες που κτύπησε η φτώχεια αλλά ούτε στη γενιά των 700 ευρώ..

Όμως οι αστυνομικοί, ενώ... καθημερινώς εισπράττουν αυτή την συμπεριφορά ( και χωρίς κάποιο θύμα, πολλώ δε μάλλον τώρα που οι ειρηνόφιλοι δράστες, βρήκαν αφορμή) , είναι "υποχρεωμένοι" σύμφωνα με τα Μέσα Αποβλακώσεως αλλά και τους ηθικούς αυτουργούς, που είναι τα κόμματα και οι ψευδοδιαννοούμενοι, δηλαδή όλοι αυτοί που υποθαλπτουν σε κάθε ευκαιρία τα «παιδιά» και τα νουθετούν προοδευτικά, να μην κάθονται «τα παιδιά» στον καναπέ αλλά να πετάνε μολότοφ,πρέπει, να ανταποδίδουν οι αστυνομικοί, σ αυτή την μισητή βια, γλαδιόλα και γαρδένιες ή γιασεμιά ενώ τα βιολιά του Δήμου, θα παίζουν, όπως οι ηρωικοί μουσικοί στο κατάστρωμα του Τιτανικού, λίγο πριν από την βύθισή του.

Αλλά είναι αυτονόητο και αναμενόμενο.Όταν κάθε μέρα πυρπολείς, βρίζεις, επιτίθεσαι, είναι προφανές οτι σε κάποια στιγμή αδυναμίας και υπερεντάσεως θα πάρεις απάντηση δυστυχώς εξ ίσου επιθετική με συνέπειες όπως η χθεσινή..Κανείς ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΕΙ το γεγονός.Όμως για να εξηγήσουμε την τραγική κατάληξη , οφείλουμε να ειμεθα ειλικρινείς.

Όταν η πολίτικη ζωή του τόπου διαπνέεται απο μισαλλοδοξία μίσος ύβρεις, λεκτικό βανδαλισμό και οι εκπρόσωποι μας μόνο που δεν πιάνονται πολιτισμένα στα χέρια... Όταν τα Μέσα Αποβλακώσεως λυσσομανουν αφρίζοντας με γουρλωμένα μάτια ουσιαστικά όχι κατά αυτής ή της άλλης κυβερνήσεως αλλά της έννοιας της τάξεως και του σεβασμού των νόμων, απο αριστερισμό και «προοδευτισμο»..

Οταν η κατασυκοφάντησις της αστυνομίας ειναι αυτοσκοπός των λαϊκιστών και η αστυνομία εχθές, σήμερα, πάντα φταίει. Όχι για οτι πράττει.Ούτε για οτι δεν πράττει . Αλλά διότι υπάρχει. Οταν οι αστυνομικοί συστηματικώς αφοπλίζονται ηθικώς. Αντιμετωπίζουν την καταφρόνια του περιγύρου των.

Οταν σύσσωμος η κοινωνία, την οποίαν έχουν ταχθεί να φυλάττουν, φαίνεται, σε όλα τα επίπεδα, κατήγορος.Ταυτοχρόνως, η κοινή γνώμη ζυμώνεται, καλλιεργείται, προετοιμάζεται για μια «δικαιολογημένη» αντίδραση στη «βία» που «εξασκούν κατά συρροήν» οι αστυνομικές δυνάμεις.

Οταν η παιδεία έχει παραδοθεί στους κήρυκες της βίας , της ανατροπής, της απειθαρχίας, των καταλήψεων, της καταστροφής του αστικού καθεστώτος...

Οταν δεν νοείται ομιλητής περί παντός επιστητού που να μην επαινέσει και διαφημίσει τον αριστερισμό, την επανάσταση , την ανατροπή και τον μαϊντανού του «προοδευτισμού»

Οταν η δικαιοσύνη δεν διαθέτει την ίδια ευαισθησία ή τυφλότητα απέναντι των ανθρώπων που λυπούμαστε και των ανθρώπων που δεν λυπούμαστε.. Είναι σαφές οτι πυροδοτούμε και προετοιμάζουμε συνεργοί όλοι, ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Έστω τώρα ας κατανοήσουν οι υπεύθυνοι ( η βουλή, ο πολιτειακός Άρχων, οι δικαστικοί, τα Μέσα Αποβλακώσεως) οτι ευθύνη ανήκει περισσότερο σ αυτούς, στην υποκριτική σιωπή τους και όχι στον ειδικό φρουρό πατέρα τριών παιδιών, που τράβηξε την σκανδάλη.. Οπως επίσης πρέπει να κατανοήσουμε ως κοινωνία, οτι δεν υπάρχουν δυο ειδών άνθρωποι.

Αυτοί για τους οποίους λυπούμαστε (και είναι ο άτυχος νέος και η απαρηγόρητη οικογένεια του) και άλλοι που δεν λυπούμαστε γι αυτούς και είναι τα «γουρούνια οι μπάτσοι»

Διότι θύματα ακλαφτα λησμονημένα και περιφρονημένα είναι ο αστυνομικός που τραυματίσθηκε στα Ζωνιανα και έμεινε φυτό. Ή ο ιδιωτικός υπάλληλος -φύλακας στο Ελληνικό 27 ετών, που κι αυτός είναι φυτό ένα χρόνο τώρα από κλωτσιές με μπότες των «παιδιών» στο κεφάλι..

Δηλαδή η υπερευαίσθητη επιλεκτικά Δημοκρατία μας, θα πρέπει να πάψει να είναι μεροληπτικά αναίσθητη. Αν αυτά δεν θέλουν δεν έχουν τόλμη οι υπεύθυνοι να τα ομολογήσουν ειναι Άχρηστοι και οι συνέπειες του ανταρτοπόλεμου που βιώνουμε καθημερινός θα είναι ακόμη τραγικότερες.. Ίσως το άτυχο θύμα, αν έχουμε κάποια σοβαρότητα, είναι επιτελούς αφορμή να διαλυθεί το παρακράτος των Εξαρχείων, το παρακράτος της βίας στα ΑΕΙ, αλλά ακόμη περισσότερο να οργανωθεί και να εκσυγχρονισθεί η Αστυνομία μας. Η κοινωνία των σκεπτόμενων πολιτών έχει τον τελευταίο λόγο..

ΙΑΣΩΝ