Λέξεις σαν σφαίρες

Tου Παντελη Μπουκαλα

Ενα συγγνώμη θα μπορούσε να το πει. Για τα μάτια του κόσμου. Kαι για τ’ αυτιά του. Για τ’ αυτιά πρωτίστως των δικών του ανθρώπων. Και ίσως, ποιος ξέρει, αν είχε μείνει ακαθοδήγητος, αν είχε γράψει με το δικό του χέρι το απολογητικό υπόμνημά του, να ξέφευγε μια λέξη μεταμέλειας και να αποκτούσαν έτσι κάποιο νόημα όσα άφηνε η ηγεσία της αστυνομίας να διαρρέουν μετά το φονικό, πως δηλαδή ο ειδικός φρουρός «ήταν συντετριμμένος».

Ομως ο κατηγορούμενος για τον φόνο του παιδιού έχει συνήγορο. Το δικαιούται. Οπως όλοι. Και δικαιούται να... πει οτιδήποτε στην αυτοϋπεράσπισή του. Οπως όλοι. Αλλά, μα την αλήθεια, είναι παράξενο έθιμο κι αυτό: οι δολοφόνοι δεκαπεντάχρονων, μάλλον φτωχοί άνθρωποι, να βρίσκουν συνήγορο κάποιον τηλεοπτικός διάσημο· ο δολοφόνος του Μιχάλη Καλτεζά τον κ. Λυκουρέζο, τον κ. Κούγια ο τωρινός, ο νέος ήρωας των φασιστοειδών που τον υμνούν στα μαύρα σάιτ του Διαδικτύου.Δεν την πήρε για τα λεφτά την υπόθεση ο κ. Κούγιας. Για τη δημοσιότητα την πήρε, αφού η όλη δράση του δείχνει ότι πεινάει συνεχώς για δημοσιότητα, ας είναι και αρνητική.

Το έδειξε άλλωστε από την πρώτη στιγμή, συντάσσοντας ένα ωμό λιβελογράφημα δίκην απολογίας και καθυβρίζοντας με τις δηλώσεις του τους «κορυφαίους ταγούς», του Προέδρου της Δημοκρατίας συμπεριλαμβανομένου. Αυτός, ο πιο πάνω απ’ όλους, και από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ακόμα. Ενας «γνωστός ποινικολόγος», κατά τον τηλεοπτικό τίτλο του, που με τη βούλησή του κατάντησε ριάλιτι την προσωπική του ζωή, δεν θα δυσκολευόταν να δει σαν ριάλιτι τον φόνο ενός παιδιού.

Τώρα προσδοκά αμέτρητες εμφανίσεις στα κανάλια, για να «εξηγήσει». Μήπως δεν τον καλούν να πει τη σοφή γνώμη του σε εκπομπές αφιερωμένες στην καταπολέμηση της βίας στα γήπεδα, ενώ ως πρόεδρος διαφόρων ομάδων έχει πρωταγωνιστήσει σε ποικίλα επεισόδια γηπεδικής βίας;Τη δουλειά του κάνει ο κ. Κούγιας. Εξυπνα δεν μπορώ να το πω, γιατί στο υπόμνημά του είναι τόσες οι αντιφάσεις, τα κραυγαλέα ψεύδη και οι ωμές συκοφαντίες εις βάρος του δολοφονημένου παιδιού, που εκθέτει τον ίδιο τον άνθρωπο που ανέλαβε να υπερασπίσει.

Προβοκατόρικα την κάνει τη δουλειά του ο «γνωστός ποινικολόγος». Και κουτοπόνηρα. Και, σαν λαϊκό παιδί που λέει πάντοτε πως είναι, πάει να στήσει το θέατρο ενός ταξικού φόνου, «ο παρεξηγημένος φτωχός από την Καλαμάτα και τα αλητοπλουσιόπαιδα από το Ψυχικό». Λοιπόν, ας μη βρεθεί σκηνή, γυάλινη σκηνή, τηλεοπτική, για να παίξει το σκαιό μελόδραμά του. Ο πεινασμένος για φλας και κάμερες ας μείνει δίχως τροφοδοσία. Αυτό δεν είναι άλλωστε το ηθικό και το δίκαιο, να εκδικάζονται στα δικαστήρια οι υποθέσεις και όχι στην τηλεόραση;
Από την Καθημερινή μέσω Παραπολιτικής