Ο Χριστός πέθανε στην Γάζα

Ήταν ζήτημα χρόνου η έκρηξη στην Λωρίδα της Γάζας. Η πολιτική ανισορροπία στο Ισραήλ, το αδιέξοδο στην εμφύλια σύγκρουση μεταξύ της «Χαμάς» και των επιγόνων του Γιασέρ Αραφάτ στις Παλαιστινιακές περιοχές και το πολιτικό κενό στις ΗΠΑ, σε συνδυασμό με την κατάρρευση των τιμών του πετρελαίου ,συνηγορούσαν στην ανάφλεξη του εκρηκτικού μίγματος.

Έμελλε να αναλάβει κάποιος την πρωτοβουλία. Πριν από μία εβδομάδα η «Χαμάς» κήρυξε μονομερώς την άρση της εξάμηνης εκεχειρίας με το Ισραήλ.

Λίγες ημέρες αργότερα ένας... μικρός αριθμός ρουκετών έπεσαν στα ισραηλινά εδάφη. Ο συσχετισμός δυνάμεων στο Τελ Αβίβ ήταν ο ιδανικός για να παρασυρθεί η πολιτική ηγεσία σε μία δυσανάλογη με την περίσταση στρατιωτική απάντηση.

Πολιτική αστάθεια στο Τελ Αβίβ

Ένας αδύναμος πρωθυπουργός, ο Εχούντ Όλμερτ, ένας εθνικιστής ηγέτης της Αντιπολίτευσης ο Μπέτζαμιν Νετανιάχου, μία νέα στο πολιτικό παιγνίδι αρχηγός του κόμματος «Καντίνα» η Τζίπι Λίβνι και ένας απομονωμένος Υπουργός Άμυνας ο Εχούντ Μπάρακ του κόμματος των Εργατικών, συνιστούν μία ανομοιόμορφη ομάδα λήψεως αποφάσεων, εν όψει των βουλευτικών εκλογών που θα διεξαχθούν σε δύο μήνες.

Οι δημοσκοπήσεις στο Τελ Αβίβ φέρνουν τον Νεντανιάχου να προηγείται του κυβερνώντος κόμματος και ενώ η χώρα είναι σε παρατεταμένη προεκλογική περίοδο. Η πιθανότητα επιθέσεων από την Χαμάς με ρουκέτες, προς τις απομονωμένες πόλεις του ισραηλινού νότου, με νεκρούς και τραυματίες θα ήταν ταφόπλακα στις επιδιώξεις του Καντίμα για επανεκλογή υπό την Λίβνι. Η πρώην πράκτορας της Μοσάντ φαίνεται ότι με τις επιθέσεις κατά της Γάζας απλώς προλαβαίνει τις εξελίξεις και για ένα διάστημα- έως τις εκλογές- εξασφαλίζει τα πολιτικά της νώτα.

Υποτονικές αντιδράσεις στον αραβικό κόσμο

Θα περίμενε κανείς πως μετά το κύμα των μαζικών βομβαρδισμών στην Λωρίδα της Γάζας, θα υπήρχαν έντονες αντιδράσεις στην Τεχεράνη, την Δαμασκό και το Νότιο Λίβανο αφού αυτό είναι το μέρος του συστήματος που εμπλέκεται άμεσα στο πάζλ των εξελίξεων. Στην Τεχεράνη παρατηρήθηκε μία σχετική πολιτική νωχέλεια στην καταδίκη των ισραηλινών βομβαρδισμών. Στο Νότιο Λίβανο η οργάνωση «Χεζμπολάχ» δεν αντέδρασε ακόμη. Στην Δαμασκό επικρατεί μία «άκρα του τάφου σιωπή».

Στις 10:00 το πρωί της Δευτέρας χερσαίες δυνάμεις του Ισραήλ άρχισαν να κινούνται με αργούς ρυθμούς σε 7 σημεία στα σύνορα με την Λωρίδα της Γάζας. Η εκδήλωση της επίθεσης ήταν πλέον ζήτημα ωρών. Η οργάνωση «Χαμάς» που κυριαρχεί πολιτικά στην Γάζα έχοντας εξορίσει την Φατάχ αποκλειστικά στην Δυτική Όχθη, υπέστη σημαντικό πλήγμα στις υποδομές της από τους ισραηλινούς πυραύλους.

Η καθαρά στρατιωτική απάντηση των δυνάμεών της ήταν σχεδόν αμελητέα και οι λίγες ρουκέτες που έπληξαν ισραηλινές περιοχές, πυροδοτήθηκαν προφανώς. για τα μάτια του κόσμου. Η Αίγυπτος από τον Νότο απαγόρευσε στους Παλαιστινίους να διαφύγουν εντός των εδαφών της. Βομβαρδίστηκαν οι κατακόμβες μέσω των οποίων πραγματοποιείται ένα μεγάλο μέρος του λαθρεμπορίου αγαθών μεταξύ Αιγύπτου και Λωρίδας της Γάζας, μετά την επιβολή ολοκληρωτικού εμπάργκο από το Ισραήλ στην τροφοδοσία της περιοχής. Με λίγα λόγια το στρατιωτικό πλήγμα του Ισραήλ ήταν τεχνικά καίριο όπως δείχνουν οι εξελίξεις.

Ο Αραβικός κόσμος αντέδρασε σε δύο επίπεδα. Οι συντηρητικές αραβικές κυβερνήσεις δεν είχαν ούτε μία κουβέντα να εκφράσουν για τη στήριξη της «Χαμάς». Το ρόλο αυτό ανέλαβαν οι διαδηλωτές που κατέβηκαν στους δρόμους των αραβικών πρωτευουσών. Ο Αραβικός Σύνδεσμος που συνεδρίασε επιτέλους σήμερα Δευτέρα , κρατά χαμηλά τους τόνους . Η συνεδρίαση των μελών του σε επίπεδο Υπουργών Εξωτερικών καταδεικνύει την πρόθεση να διατηρηθούν οι αποστάσεις από την «Χαμάς» και να περιοριστεί η αντίδραση στην καταγγελία κατά του Ισραήλ για ανθρωπιστικούς λόγους.

Ποιεί την νήσσαν η Γηραιά

Η Ευρώπη αντέδρασε όπως αναμενόταν πιστή στο δόγμα των «ίσων αποστάσεων» την ώρα που η Ουάσιγκτον στήριξε ανεπιφύλακτα το Ισραήλ δίνοντας την ευκαιρία στο Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας να χαρακτηρίσει «καθάρματα» τα μέλη της οργάνωσης «Χαμάς». Στην Νέα Υόρκη ,το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ , ζήτησε την άμεση κατάπαυση του πυρός, απόφαση που προφανώς υπεκφεύγει μια που είναι ηλίου φαεινότερον πως στόχος αυτής της πολεμικής συγκυρίας, είναι η καταρχήν πολιτική απομόνωση της «Χαμάς» και στη συνέχεια η φυσική ακύρωση της ιεραρχίας της με εκτελέσεις, συλλήψεις ή εξαναγκασμό σε αυτοεξορία.

Χεζμπολάχ, ο άγνωστος "Χ"

Το «αγκάθι» για το Ισραήλ ακούει στο όνομα «Χεζμπολάχ». Η οργάνωση αυτή στο Νότιο Λίβανο είναι άριστα οργανωμένη και εξοπλισμένη και είχε καταφέρει ηθικό και ψυχολογικό πλήγμα στον Ισραηλινό στρατό πριν από δυόμισι χρόνια στον τελευταίο πόλεμο του Λιβάνου. Η «Χεζμπολάχ» διατηρεί σχέσεις οικονομικής και στρατιωτικής εξάρτησης, με την Δαμασκό και την Τεχεράνη χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν λειτουργεί και αυτόνομα.

Η «Χεζμπολάχ» θα μπορούσε να αναπτύξει ένα εναλλακτικό μέτωπο στα νώτα του Ισραήλ ώστε να αναγκάσει τις δυνάμεις του να διασκορπιστούν. Προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι μία τέτοια κινητικότητα δεν έχει ακόμη παρατηρηθεί στο Νότιο Λίβανο όπως εντύπωση προκαλεί και η πολιτικά χλιαρή αντίδραση του Ιράν στα γεγονότα. Η πολιτική ηγεσία της Συρίας καταδεικνύει χαρακτηριστική ψυχραιμία που δικαιολογείται από το γεγονός ότι γνωρίζει πως είναι δυνατόν να «συρθεί» σε μία συγκρουσιακή κατάσταση με το Ισραήλ η οποία θα αποβεί εις βάρος της δεδομένων των συνθηκών και των γεωπολιτικών συγκυριών. Η Αίγυπτος που είναι η χώρα «κλειδί» στις εξελίξεις, μέχρι στιγμής δεν κρύβει την πρόθεσή της να συμβάλλει στην απομόνωση της «Χαμάς» προκρίνοντας να στηρίξει το αντίπαλο δέος στην παλαιστινιακή πολιτική σκηνή, δηλαδή τον πρόεδρο της Παλαιστινιακής Αρχής Μαχμούτ Αμπάς.

Σε αυτό το πολιτικο-στρατιωτικό πλαίσιο, η Λωρίδα της Γάζας που αποτελεί το μεγαλύτερο αστικό ιστό του κόσμου διαθέτοντας την πλέον πυκνοκατοικημένη περιοχή του πλανήτη είναι καταδικασμένη να ζήσει για πολλοστή φορά το αδιέξοδο δράμα της. Χωρίς εφόδια, νερό και ηλεκτρικό ρεύμα ,χωρίς φάρμακα και υγειονομικό υλικό μετρά τις εκατοντάδες νεκρούς της και προσπαθεί να βοηθήσει τους τραυματίες της που ξεπερνούν τους χίλιους. Μία Τρίτη «Ιντιφάντα» φαντάζει ακατόρθωτη αυτή τη στιγμή και η πρόθεση εκείνων που θα υποστήριζαν μία συλλογική εξέγερση των Παλαιστινίων γνωρίζουν πως περιορίζεται, για την ώρα, σε συνθήματα.
Νίκος Γεωργιάδης απο zougla