Κάτι μεγάλο έγινε στην Ελλάδα!

Βιάζονται, πολύ βιάζονται όλοι στη χώρα μας να αφήσουν πίσω τους τη συγκλονιστική κοινωνική έκρηξη της νεολαίας, με αφορμή τη δολοφονία του 15χρονου Αλέξη από τον αμετανόητο αστυνομικό.

Η κυβέρνηση της ΝΔ έχει την αφελή εντύπωση πως, μόλις λήξουν οι κινητοποιήσεις των μαθητών και των φοιτητών, θα έχει απαλλαγεί από έναν εφιάλτη. Το ΠΑΣΟΚ νομίζει ότι του κλήρωσε λαχείο και χωρίς να έχει καμιά επαφή με την εξεγερθείσα νεολαία θα προσέλθει απλώς στο εκλογικό ταμείο να εισπράξει ως δώρο την... κυβερνητική εξουσία! Ούτε που αντιλαμβάνεται καν ότι η έκρηξη των νέων θα στοιχειώσει και τη δική του κυβέρνηση, όποτε στο μέλλον κατορθώσει να τη σχηματίσει!

Για το ΚΚΕ και τον ΣΥΡΙΖΑ, δίνουν την... εικόνα ότι θεωρούν πως η κύρια επίπτωση αυτής της εξέγερσης είναι η αλλαγή του συσχετισμού εκλογικών δυνάμεων στο εσωτερικό της κοινοβουλευτικής Αριστεράς, με τον ΣΥΡΙΖΑ να προσεγγίζει τα νέα στρώματα της ριζοσπαστικοποιούμενης νεολαίας και το ΚΚΕ να κερδίζει την επιδοκιμασία των «νοικοκυραίων».

Το σύνολο του ελληνικού πολιτικού φάσματος, πάντως, είναι προφανές ότι δεν έχει αντιληφθεί ούτε κατ ελάχιστο πόσο σημαντικό είναι αυτό που έγινε τις τελευταίες τρεις εβδομάδες, με την κοινωνική έκρηξη της νεολαίας στη χώρα μας.

Ούτε καν που διαβάζουν οι Ελληνες πολιτικοί πέντε - έξι σοβαρές προσεγγίσεις του διεθνούς Τύπου για τα ελληνικά γεγονότα, μήπως και ανοίξουν κάπως οι ορίζοντες της επαρχιώτικης πολιτικής τους σκέψης.

Κι όμως θα είχαν να κερδίσουν πάρα πολλά, αν διάβαζαν π.χ. το κύριο άρθρο του διευθυντή του δεξιού -το υπογραμμίζουμε, δεξιού!- γαλλικού περιοδικού «Εξπρές». Πρόκειται για όντως συγκλονιστικό κείμενο.

«Ενα φάντασμα γενικευμένης εξέγερσης της ευρωπαϊκής νεολαίας σαν ένα άρωμα άνοιξης των λαών αιωρείται σήμερα, μετά τις βιαιότητες της Αθήνας: ενάντια στην κρίση, ενάντια στους συντηρητισμούς, ενάντια στο καπάκι της τάξης που ασταμάτητα γίνεται πιο βαρύ, ενάντια στις παχύσαρκες αστικές τάξεις που έχουν οδηγήσει τις δυτικές κοινωνίες στο χείλος της αβύσσου και οι οποίες δεν αφήνουν στις γενιές που μεγαλώνουν παρά το αβέβαιο μέλλον ενός άλματος στο κενό», γράφει ο Κριστόφ Μπαρμπιέ στο άρθρο του και συνεχίζει με λυρικό τρόπο:

«Η νεολαία ετοιμάζεται να ιππεύσει το ακόμη άγριο άλογο του 21ου αιώνα και του έχει ήδη πιάσει τη χαίτη: άλογο και καβαλάρης ορμούν μέσα από τα δακρυγόνα με τόση απελπισία όση ελπίδα υπήρχε το 1968... Βεβαίως, σε αυτή την εικονική επανάσταση, ο μηδενισμός των γκρουπούσκουλων χρησιμεύει ως φιτίλι στα κοκτέιλ Μολότοφ, αλλά το μπουκάλι είναι γεμάτο από εξαιρετικά εύφλεκτη αγωνία. Και αν η Ελλάδα παρέχει η ίδια τις καλένδες στις οποίες έχει παραπεμφθεί για μια ακόμη φορά η διεθνής Μεγάλη Ημέρα, η προειδοποίηση πρέπει να κάνει τους Ευρωπαίους ηγέτες να σκεφτούν βαθιά».

Βαθύτατα εντυπωσιασμένος ήταν και ο απεσταλμένος τού ακόμη πιο δεξιού περιοδικού «Πουάν» από την εμφανή εχθρότητα των Ελλήνων απέναντι στην Αστυνομία, την οποία αποδίδει στην τραυματική εμπειρία της δικτατορίας.

«Είναι αλήθεια ότι η κοινή γνώμη έχει ενστικτωδώς τάση να παίρνει θέση εναντίον οποιουδήποτε φορά στολή. Πρέπει να έχει δει κανείς μια μητέρα κατάφορτη από βρισιές εναντίον των αστυνομικών ή έναν καλό αστό να προσπαθεί να τα βάλει σωματικά με ένα είδος Ρόμποκοπ που στεκόταν ατάραχος πίσω από την ασπίδα του για να αντιληφθεί πώς αυτοί που γνώρισαν την εποχή της δικτατορίας συνδέουν ακόμη την τάξη και τους εκπροσώπους της με μια απειλή για τη Δημοκρατία».

Σαρκοζί, «Εξπρές», «Πουάν» - όλοι ομοϊδεάτες της ΝΔ και κατορθώνουν να κάνουν από τη Γαλλία τόσο οξυδερκείς επισημάνσεις. Μόνο που έτσι καθιστούν άθελά τους ακόμη πιο ορατή την κραυγαλέα ανεπάρκεια των εδώ κυβερνώντων...

ΟΙ ΝΕΟΙ ΤΩΝ 700 ΕΥΡΩ
«Δεν θα υποκύψουν χωρίς εξεγέρσεις»!

Προειδοποιεί σαφώς ο διευθυντής του γαλλικού περιοδικού «Εξπρές» τους πάντες στο κύριο άρθρο του: «Είναι σημαντικό το σύμβολο του να έχει δει κανείς τους νεαρούς Αθηναίους να καίνε το χριστουγεννιάτικο δένδρο που είχε στολίσει η δημαρχία: κανένα δώρο σε μια κοινωνία που δεν κάνει δώρα! Αυτή η "γενιά των 700 ευρώ", υπερδιπλωματούχος και υποαμειβόμενη για αυτό που κάνει, η οποία έχει την εντύπωση ότι χάνει τη ζωή της για να κερδίσει τα προς το ζην, δεν θα αφεθεί να θυσιαστεί χωρίς αλλεπάλληλες εξεγέρσεις»!
Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ στο Έθνος