Έφοδος!

Οι Έλληνες αρέσκονται στο να εκτοξεύουν απειλές. Πόσο συχνά όμως υλοποιούνται;

Μεσογειακοί

Η εικόνα είναι γνωστή. Δύο Έλληνες οδηγοί «φιλονικούν» από τα ανοιχτά παράθυρα των αυτοκινήτων τους, σχετικά με το ποιος είχε προτεραιότητα στη διασταύρωση που μόλις πέρασαν και παραλίγο να τρακάρουν. Ακούγοντάς τους, νομίζει κανείς ότι τα επόμενα λεπτά θα διεξαχθεί μια μάχη που θα έκανε αυτή του Διγενή με το Χάρο να μοιάζει με κοριτσίστικο καυγά. Οι απειλές που εξαπολύονται εκατέρωθεν, είναι πράγματι ιδιαίτερα τρομακτικές. Μοιάζουν με μέρος ενός τελετουργικού, κατά τη διάρκεια του οποίου οι «μαχητές» προσπαθούν να τρομοκρατήσουν τον αντίπαλο, πριν την έναρξη της πραγματικής μάχης.

Η κατάληξη είναι επίσης γνωστή. Μερικές απειλές και προειδοποιήσεις αργότερα, οι δύο οδηγοί που εν τω μεταξύ έχουν βγει από τα αυτοκίνητά τους, συμφιλιώνονται. Βρίσκουν πολλά κοινά μεταξύ τους και αποφασίζουν να πάνε για μπύρες ώστε να συζητήσουν όσα δεν πρόλαβαν στη μέση του δρόμου. Έτσι είμαστε εμείς... οι Έλληνες. Εκρηκτικός και αυθόρμητος λαός. Όπως όλοι οι «μεσογειακοί». Φωνάζουμε και χειρονομούμε, αλλά σπάνια υλοποιούμε τις απειλές μας. Ο «τσαμπουκάς» Έλληνας είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμος να διηγηθεί στον «αντίπαλο» τι πρόκειται να του κάνει, αλλά μέχρι εκεί. Αυτό δεν ισχύει μόνο στο δρόμο, αλλά και στο γήπεδο, το γραφείο, τα νυχτερινά κέντρα ακόμη και στην πολιτική.

Vs

Ανακόλουθοι

Οι περισσότεροι Υπουργοί ξεστομίζουν συχνά, κατά τη διάρκεια της θητείας τους, απειλές εναντίον αυτών που θεωρητικά είναι αντίπαλοί τους. Ανάλογα με τον κλάδο του ο καθένας. Έτσι μια στο τόσο, ο Υφυπουργός Οικονομικών προαναγγέλλει «σαφάρι» εναντίον των φοροφυγάδων, ο Υπουργός Μεταφορών διατυμπανίζει ότι θα πατάξει το κύκλωμα των εξετάσεων, ο Υφυπουργός Εμπορίου ότι θα διαλύσει τα καρτέλ και ο Υπουργός Ναυτιλίας ότι θα ξεκαθαρίσει τα κυκλώματα του λιμανιού που πουλάνε ακριβά τοστ και υπεράριθμα εισιτήρια. Οι αποδέκτες των απειλών αυτών, γνωρίζουν εκ των προτέρων ότι δεν πρόκειται να υλοποιηθούν ποτέ. Γνωρίζουν ότι αν το παρατραβήξει ο ανάλογος Υπουργός θα αρχίσουν και αυτοί τις απειλές με απεργίες και τα συναφή. Μετά από μερικές ημέρες εκατέρωθεν απειλών, θα ξεκινήσει ο «διάλογος». Έπειτα θα πάνε και αυτοί, όλοι μαζί, για μπύρες...

Η κορωνίδα όμως της τέχνης των απειλών, ήταν όταν ο Πρωθυπουργός της χώρας αποφάσισε να ξεκινήσει τους «αιφνιδιαστικούς ελέγχους» στα Υπουργεία για να διαπιστώσει την αποτελεσματικότητα των Υπουργών του, αφήνοντας και υπονοούμενα ότι θα «κόψει κεφάλια» στον επερχόμενο ανασχηματισμό ανάλογα με αυτά που θα διαπιστώσει. Έκανε λοιπόν γνωστή στο πανελλήνιο την πρόθεση του, μιλώντας με το αυστηρό ύφος που επιβάλλει η θέση του και ξεκίνησε τις «εφόδους» στα Υπουργεία. Οι Υπουργοί με τη σειρά τους, ακόμη και αν δεν είχαν ακούσει τις ειδήσεις που επί τριήμερο αναφερόταν στις «εφόδους» του Πρωθυπουργού, προφανώς έλαβαν κάποια ενημέρωση για τις κινήσεις του από το περιβάλλον του. Έτσι την ημέρα των «αιφνιδιαστικών επισκέψεων» ήταν όλοι πλυμένοι, καλοξυρισμένοι, γραβατωμένοι και περίμεναν τον Πρωθυπουργό... στην πόρτα! Ο Πρωθυπουργός, εξαπέλυσε τις απειλές σε μια προσπάθεια να μαντρώσει του υπουργούς του. Το «σύστημα» τον αφήνει παντελώς έκθετο γελοιοποιώντας την έννοια του «αιφνιδιασμού» που ο ίδιος «έπαιξε» ως ένδειξη της αποφασιστικότητάς του. Εμείς κοιτάζουμε πλέον με ανοιχτό το στόμα που μπορεί να φτάσει τελικά το θέατρο του παραλόγου...

Σταμάτης Ζαχαρός από το capital