Obama και αγορές

Μπορεί ο νέος πρόεδρος της Αμερικής να φέρει την πολυπόθητη ανάκαμψη στις αγορές;

Ένας Αφροαμερικάνος, ο Barack Obama, κέρδισε τις εκλογές στην Αμερική. Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον πλανήτη παρακαλούσαν για μία αλλαγή στην ηγεσία της μεγάλης υπερδύναμης, πιστεύοντας ότι θα έπρεπε να μπει ένα οριστικό τέλος στην αλαζονική πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών, όπως αυτή εκφράστηκε στην οκταετία Bush.

Είναι ο Barack Obama ο "άνθρωπός" μας; Εξαρτάται τι περιμένει κανείς από τον Πλανητάρχη. Αν εμείς οι Έλληνες περιμένουμε να μας λύσει τα Εθνικά μας θέματα, μάλλον θα απογοητευτούμε, όπως απογοητευτήκαμε στο παρελθόν από όλες τις αμερικανικές κυβερνήσεις. Κι αυτό, διότι στη διεθνή πολιτική σκακιέρα υπάρχει το δίκαιο του ισχυρού και όχι του αδικημένου.

Αν κάποιος περιμένει... από τον Obama να φέρει την επί γης ειρήνη, μάλλον έχει διαλέξει λάθος πρόσωπο, αφού η εξουσία, κάθε ιδεολογίας και χρώματος, δε φημίζεται για τις πανανθρώπινες αξίες της. Αν, τώρα, περιμένει κανείς μία στροφή των Ηνωμένων Πολιτειών σε θέματα που άπτονται των σχέσεων της με άλλες χώρες και της αντιμετώπισης της κοινωνικής ανισότητας στο εσωτερικό της, βρίσκεται στο σωστό δρόμο και η ιστορία θα δείξει αν θα δικαιωθούν οι προσδοκίες του ή όχι.

Η αλήθεια είναι ότι στο πρόσωπο του Obama έχουν "φορτωθεί" πολλές προσδοκίες. Τόσες πολλές που δεν ξέρουμε αν είναι δυνατόν να τις ικανοποιήσει ένας άνθρωπος ή ακόμη και μία κυβέρνηση. Έστω και αν το πρόσωπο αυτό είναι ο ελπιδοφόρος Barack και η κυβέρνηση είναι η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών, της πιο ισχυρής χώρας του πλανήτη.

Δεν ξέρουμε τι μπορεί να κάνει ο κ. Obama. Ξέρουμε, όμως, τι μπορεί να μην κάνει! Κι ας περιορίσουμε την οπτική του θέματος στις αγορές.

Ο απερχόμενος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών υποστήριξε με όλη τη δύναμη που διέθετε τα συμφέροντα των πετρελαϊκών επιχειρήσεων. Πολλές φορές είχαμε την αίσθηση, οι πολίτες του κόσμου, ότι τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής δεν τις κυβερνούσαν πολιτικοί, αλλά το διοικητικό συμβούλιο μιας εταιρείας πετρελαιοειδών.

Στην πολιτική αυτή θα πρέπει να χρεώσουμε την εντυπωσιακή άνοδο των τιμών του πετρελαίου, η οποία έδωσε και το εναρκτήριο λάκτισμα για γενικότερο ράλι στα εμπορεύματα. Η πολιτική της υποτίμησης δολαρίου εξυπηρέτησε, επίσης, το συγκεκριμένο λόμπι. Για να είμαστε ειλικρινείς, ο κ. Bush και η παρέα του δεν έκρυψαν ούτε μία στιγμή τη μεγάλη τους αγάπη για τις εταιρείες του κλάδου. Με άλλα λόγια, η πολιτική Μπους ήταν πετρελαιοκεντρική.

Το ερώτημα είναι αν η πολιτική Obama θα είναι ανθρωποκεντρική. Αν θα δοθεί έμφαση στην τεχνολογία, στην έρευνα, στην καλυτέρευση του βιοτικού επιπέδου του μέσου Αμερικανού. Μία τέτοια εξέλιξη μετατοπίζει αυτόματα το κέντρο βάρους για τις αγορές σε άλλους κλάδους απ’ ό,τι στην περίοδο Bush. Ας δούμε τι είχε συμβεί σχετικά στη διακυβέρνηση Clinton και ας υποθέσουμε ότι η πολιτική Obama θα είναι, τουλάχιστον, στο ίδιο μήκος κύματος.

Δίχως να επιχειρούμε βαθυστόχαστες αναλύσεις, ούτε να ποντάρουμε σε στατιστικά μοντέλα που θέλουν τις αγορές να είναι σε άνοδο μετά από νίκη των Δημοκρατικών, το πιο απλό που μπορεί να συμβεί με τη νίκη Obama είναι το τέλος στην παντοκρατορία του λόμπι των εταιρειών πετρελαιοειδών. Ή τουλάχιστον να μη γίνονται τα πάντα με βασικό άξονα τα μικρά ή μεγάλα τους συμφέροντα.

Από εκεί και πέρα είναι πολύ νωρίς ακόμη για να δούμε αν ο κ. Obama είναι σε θέση να αντιμετωπίσει την κρίση με πιο ριζοσπαστικό τρόπο απ’ ό,τι η νυν κυβέρνηση των ΗΠΑ. Θα πρέπει να περιμένουμε, για να δούμε δείγματα γραφής. Σε κάθε πάντως περίπτωση, δύσκολα τα πράγματα θα εξελιχτούν τόσο άσχημα, όσο τα τελευταία δύο χρόνια της διακυβέρνησης Bush...

Θανάσης Μαυρίδης
capital