Χαμένη πενταετία

ΜΕ τον ιστορικό του μέλλοντος ο κ. Κώστας Καραμανλής, είναι βέβαιο, δεν θα έχει πολλά πάρε δώσε: το έργο που αφήνει πίσω η κυβέρνησή του, με ελάχιστες εξαιρέσεις, θα μπορεί να εξαντληθεί στις υποσημειώσεις. Όχι γιατί δεν μπόρεσε, αλλά γιατί ούτε καν προσπάθησε.

ΗΤΑΝ μια απόλυτα συνειδητή επιλογή. Οι κ.κ. Ρουσόπουλος και Καραμανλής έδειξαν από την πρώτη στιγμή πως το μοναδικό τους μέλημα ήταν η επικοινωνιακή διαχείριση της εικόνας της κυβέρνησης.

ΕΠΙΔΟΘΗΚΑΝ στο κυνήγι των εντυπώσεων. Και με μοναδική εξαίρεση την κ. Γιαννάκου, δεν υπήρξε ούτε ένα μεγάλο θέμα- από αυτά τα οποία θα επηρεάσουν τη ζωή των παιδιών μας- το οποίο προσπάθησαν να αντιμετωπίσουν. Χωρίς πολιτική και χωρίς στόχους, άφησαν μια πενταετία να πάει χαμένη.

ΤΙΣ τελευταίες εβδομάδες, για παράδειγμα, παρακολουθούμε το δράμα της Υγείας. Όλοι καταλαβαίνουν ότι το ΕΣΥ έχει φτάσει στα όριά του.

Χρειάζονται χρήματα, χρειάζεται νοσηλευτικό προσωπικό, περισσότερο απ΄ όλα όμως χρειάζονται θεσμικές τομές για να μπορέσει να επιβιώσει.

ΔΕΝ έγινε τίποτα από...
όλα αυτά. Αφήνεται να μαραζώσει και ουσιαστικά να υποκατασταθεί από έναν άναρχο ιδιωτικό τομέα που μέρα με την ημέρα θεριεύει υπονομεύοντας κάθε έννοια πολιτικής για την Υγεία.

ΤΟ ίδιο γίνεται παντού. Όπως για παράδειγμα στην ενέργεια και το περιβάλλον. Η κυβέρνηση φρόντισε να βγάλει κάποιες άδειες παραγωγής ρεύματος για τους ιδιώτες και μετά τίποτα.

Η ΔΕΗ έγινε προβληματική επιχείρηση, αναγκαζόμαστε να εισάγουμε ηλεκτρικό ρεύμα, ενώ παραμένουμε μια από τις πιο σπάταλες ενεργειακά χώρες χωρίς κανένας να νοιάζεται. Για να μη μιλήσουμε φυσικά για την πράσινη ανάπτυξη και τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας.

ΣΤΗΝ οικονομία τα ίδια. Ο κ. Αλογοσκούφης έπαιξε για πολλά χρόνια με την απογραφή και τα ελλείμματα. Δεν έκανε όμως το παραμικρό για να εκσυγχρονίσει την πραγματική οικονομία. Και είμαστε ασφαλώς η μοναδική χώρα στον κόσμο η οποία κατάφερε να χειροτερεύσει την ανταγωνιστική της θέση τη χρονιά που οι αρμόδιοι- για λόγους επικοινωνίας ασφαλώς- είχαν ονομάσει χρονιά ανταγωνιστικότητας!

ΟΣΟ για την επανίδρυση του κράτους, πέντε χρόνια μετά, μόνο ως ανέκδοτο μπορεί να εκληφθεί. Κι ας ξέρουμε όλοι- και πρώτοι από όλους, υποτίθεται, οι οπαδοί του οικονομικού φιλελευθερισμού- ότι η γραφειοκρατία και η διαφθορά πνίγουν την επιχειρηματικότητα. Ακόμα και η ιδεολογία τους αποδείχθηκε σημαία ευκαιρίας.

ΤΟ παράδοξο είναι ότι η κυβέρνηση Καραμανλή διαδέχθηκε την κυβέρνηση Σημίτη, η οποία, ανεξαρτήτως των προβλημάτων της, αν διακρινόταν για κάτι ήταν η προσήλωσή της σε στρατηγικούς στόχους: ένταξη στην ΟΝΕ, ένταξη της Κύπρου στην Ευρώπη, Ολυμπιακά έργα.

ΜΕ αυτή την έννοια, η κυβέρνηση Καραμανλή αντιπροσωπεύει ένα πραγματικό πισωγύρισμα.

Η Ιστορία φυσικά εκδικείται- και θα είναι ασφαλώς πολύ σκληρή με τον κ. Καραμανλή. Το κακό είναι ότι εκδικείται αδιακρίτως. Και θα πληρώσουμε όλοι ακριβά όσα δεν έγιναν αυτά τα χρόνια!

Παντελής Καψής ta-nea.dolnet